Απόψεις...

«Είναι ν’ απορείς. Πόσο ασφαλής μπορεί να αισθάνεται ένας επίορκος ώστε να συνεχίζει το βρώμικο βιολί του μετά τις αλυσιδωτές εξαρθρώσεις κυκλωμάτων εκβιαστών εντός του Δημοσίου και το πολυσυζητημένο ξήλωμα των αργυρώνητων υπαλλήλων από μια βεντάλια διαφορετικών υπηρεσιών, τη ΔΟΥ Χαλκίδας, τη Διεύθυνση Δόμησης του Δήμου Αθηναίων, τη Δημοτική Αστυνομία, την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων, τη Διεύθυνση Υγειονομικού Ελέγχου Περιφέρειας, την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου… 

Πόσο απρόσβλητος μπορεί να νιώθει ο αυτο-χειροτονημένος επικεφαλής κλειστού συνωμοτικού κυκλώματος μέσα το «αθέατο» φέουδό του; Πόσο σίγουρος είναι ότι δεν κινδυνεύει ενεργώντας δίπλα σε ανεπίληπτους υπαλλήλους; Πόσο βέβαιος ότι το θύμα, ως ωφελούμενο, δεν θα καταγγείλει, αλλά θα συναινέσει στην απάτη, στο ψεύδος, στην παρανομία; Είναι τόσο άθραυστοι οι κώδικες της σιωπής, τόσο ισχυρά τα δεσμά των συμψηφισμών και της συντεχνιακής αλληλεγγύης;»

                                                              (Τ.Καραϊσκάκη- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Μέσα σε δύο μήνες τρίτωσε το κακό ή το καλό. Τα συγκεκριμένα γεγονότα έχουν δύο όψεις. Πρώτα ήταν το «φακελάκι» στη ΔΟΥ Ευβοίας, ακολούθησε η ομάδα των δημοτικών υπαλλήλων του Δήμου Αθηναίων που εκβίαζαν καταστηματάρχες και προχθές είχαμε την περίπτωση υπαλλήλου του ΕΚΦΑ, που ζήτησε 4.000 ευρώ για να τακτοποιήσει μια εκκρεμότητα πολίτη. 

Το κακό βρίσκεται στη συμπεριφορά των παραπάνω δημοσίων υπαλλήλων. Το καλό, ότι αυτή τη συμπεριφορά την κατήγγειλαν πολίτες. Παλιότερα, τέτοιες συναλλαγές ήταν μια συνήθης πρακτική. Με βοηθάς, σε βοηθώ. Σημασία έχει να τελειώσει η δουλειά και μάλιστα γρήγορα, ώστε όλοι να είναι ευχαριστημένοι. 

Μήπως αρχίζει να αχνοφαίνεται μια αλλαγή στη στάση των πολιτών απέναντι σε τέτοια φαινόμενα διαφθοράς; Δεν θέλω από τρία περιστατικά να εξάγω γενικά συμπεράσματα. Ομως, δεν μπορεί να μην καταγράψουμε τα γεγονότα και διστακτικά να πούμε ότι τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά».

                                                                    (Σ.Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Καταπολέμηση της Απερήμωσης (και άλλα ανέκδοτα). Για να καταλάβουμε τι σημαίνει «σύγχρονη Ελλάδα»: εθνικό σχέδιο για την καταπολέμηση της λειψυδρίας και της ερημοποίησης υπάρχει από το 2001 με όλες τις δράσεις που απαιτούνταν - η κυβέρνηση Σημίτη είχε δει το πρόβλημα να έρχεται. Και ποια από τα καίρια μέτρα που πρότεινε αυτή η «βίβλος» εφαρμόστηκαν από το κράτος που την είχε παραγγείλει; Η απάντηση είναι προφανής. Απολύτως κανένα».

                                                                        (Δ. Ευθυμάκης –protagon.gr)