Απόψεις...

«Είναι κοινός τόπος πως ο ευρωπαϊκός πολιτισμός δημιουργήθηκε και στηρίζεται σε τρεις βασικούς πυλώνες: την αρχαία ελληνική γραμματεία και φιλοσοφία, το ρωμαϊκό δίκαιο και τη χριστιανική θρησκεία. Αυτό ισχύει, είτε είναι ένθεος κάποιος, άθεος ή αγνωστικιστής. Η λοιδορία του χριστιανισμού μέσω της αναπαράστασης γνωστού πίνακα του Leonaedo Da Vinci που αποδείχτηκε πως, τελικά, δεν ήταν αυτός, αλλά ένας άλλος κάποιου ήσσονος ζωγράφου με το όνομα Bijlert. 

Αντιλαμβάνομαι πως η Γαλλία είναι μία χώρα, στην οποία υπάρχει η ελευθερία του Λόγου, έχει κατοχυρωθεί η ανεξιθρησκία και απουσιάζει παντελώς η έννοια της βλασφημίας. Γιατί, όμως, επέλεξαν το συγκεκριμένο πίνακα και θέμα; Γιατί σε αυτό συμμετείχαν καλλιτέχνες ενός συγκεκριμένου ερωτικού προσανατολισμού; Θα τολμούσαν να κάνουν κάτι παρόμοιο, για παράδειγμα, με το Ισλάμ; Μήπως έτσι ήθελαν να εκπέμψουν ένα συγκεκριμένο μήνυμα, το οποίο αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις σε διάφορες χώρες, αλλά και στη δική μας, έγινε αρνητικά αποδεκτό, αναγκάζοντας τον καλλιτεχνικό διευθυντή των αγώνων να ζητήσει συγγνώμη; 

Μετά την αποτυχία του μοντέλου της πολυπολιτισμικής κοινωνίας που προωθείτο, έρχεται τόσο η πολυποικιλότητα και η συμπερίληψη, έννοιες που προέρχονται από την ίδια εμμονική ιδεολογική εργαλειοθήκη του αποτυχημένου μοντέλου. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες νέοι - κυρίως - άντρες μεταναστεύουν παράνομα στις ευρωπαϊκές χώρες, προκειμένου να απολαύσουν τις ελευθερίες και τα δικαιώματα που προσφέρει ο πολιτισμός και, βασικά, τα γενναιόδωρα επιδόματα. 

Η δικαιολογία που διακινείται είναι πως θα ενταχθούν στο πολύτιμο εργατικό δυναμικό και θα σώσουν τα ασφαλιστικά συστήματα. Πώς, όμως, θα γίνει αυτό, όταν οι ίδιοι δεν διαθέτουν καμία γνώση και δεξιότητα και, επιπλέον, προσπαθούν να επιβάλλουν τα δικά τους ήθη και έθιμα που έρχονται σε αντίθεση με τα ευρωπαϊκά; Το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό και σύνθετο και δεν επιδέχεται απλά ή επιπόλαιες απαντήσεις. Πολύ περισσότερο που η Ευρώπη, αντιμετωπίζει έλλειμμα ηγεσίας. Ωστόσο, το βασικό ερώτημα παραμένει: Qou vandis Ευρώπη;»

                                                                  (Δ. Τριανταφυλλίδης- liberal.gr) 

«Ήθελα να το γράψω αυτό από τότε που ανακοινώθηκε η εξυπνάδα με τον Σηκουάνα, αλλά είπα «Κατσε, μπορεί να κάνουν κάποια υπερβατική σύνδεση με τον αθλητισμό, μην είσαι προπέτης, δείξε λίγη εμπιστοσύνη ότι μπορούν να μεταφέρουν την αθλητική γιορτή στο ιστορικό κέντρο της Πόλης».

Αποτέλεσμα εμπιστοσύνης: κάτι  σκουριασμένα bateaux mouches, μια vogueing πασαρέλα, τρικυμισμένα τηλεοπτικά πλάνα, το video game inspired φάντασμα της Όπερας να μεταφέρει τη Φλόγα (σε βίντεο!), ένα σιδερένιο άλογο (του Θανάτου; της Πανώλης;) που έτρεχε μονάχο για κανένα τέταρτο, που μου φάνηκε αιώνας, και τα ροζ μποά της Lady Gaga. Αθλητισμός ΠΟΥ-ΘΕ-ΝΑ… 

«Μου φάνηκε αιώνας» λέω γιατί με 2-3 μίζερα happenings κι ένα σόου με φώτα στον Πύργο του Άιφελ (κι αυτό επίσης παρατράβηξε) νόμιζαν ότι θα γεμίσουν 4 ώρες. Μπράβο, λοιπόν, στον σκηνοθέτη! Θα έχω να θυμάμαι για πάντα τον queer Διόνυσο-Μπάρμπα Στρουμφ, την εντυπωσιακά κιτς κατασκευή «Μυστικός Δείπνος-Πασαρέλα-Πλαστικοί Πολυέλαιοι» (τι μεγαλειώδης σύλληψη από σόου Νίκος-Τάκης, Βασίλειος Κωστέτσος και Army of Lovers μαζί ήταν αυτή) και φυσικά το micro-show της Lady Gaga, σαν να ‘ταν στο καμπαρέ Lio στη Μύκονο.

 Ένα φτηνιάρικο σκηνικό από επαρχιακό καμπαρέ, ένα Δαλιανιδικό σόου και μάλιστα χειρότερα ντυμένο-φωτισμένο-χορογραφημένο, οι βίδες της πρόχειρης κατασκευής σε όλα τα πλάνα -λες και δεν είχε κάπου αλλού το Παρίσι τίποτα εντυπωσιακές σκάλες να κατέβει η σταρ.  

Η Σελίν ήταν βέβαια Θεά! Είναι Θεά για την υποδειγματική στάση της απέναντι σε αυτό το δραματικό που της συμβαίνει.μως η Σελίν δεν ήταν η Τελετή.Η Τελετή ήταν όλη κι όλη η Σελίν.

                                                                               (Δ.Τσακούμης- LIFO)