Απόψεις...

«Αυτό που ήξερα από τα παλιά χρόνια ήταν ότι το έγκλημα χωριζόταν σε δυο βασικές κατηγορίες. Από δω ήταν οι μαφιόζοι αρχηγοί, οι πιστολάδες που σκοτώνουν, οι μπράβοι που δέρνουν και ούτω καθ’ εξής. Από κει πάλι, ήταν τα λευκά κολάρα, που έκαναν τις απατεωνιές τους με τρόπο νομότυπο και αθόρυβο, δίχως αίματα, σπασμένα κεφάλια και αγριότητες. 

Γι αυτό και έβγαλα το καπέλο στους τύπους της ΕΤΑΔ που κατάφεραν να συνδυάσουν και τα δυο, δείγμα ότι και σ’ αυτό τον τομέα το ελληνικό κράτος έχει αναβαθμιστεί σημαντικά. Διότι στη συμμορία που λυμαίνονταν τα ακίνητα του δημοσίου, συνυπήρχαν αρμονικά οι διευθυντές με τους πιστολάδες, οι επίορκοι υπάλληλοι με τους μπράβους, οι γνώστες των κενών νόμου με τους φυλακισμένους νονούς, οι λογιστές μ’ αυτούς που σπάνε κεφάλια με σφυριά και καίνε τα αυτοκίνητα των ενοχλητικών. Αυτό κι αν ήταν ΣΔΙΤ και μάλιστα από τα πιο κερδοφόρα και επιτυχημένα. Μπράβο τους, πολύ καλή δουλειά. 

H αποκάλυψη του κυκλώματος έγινε όχι μέσω της θεσμικής λειτουργίας της ΕΤΑΔ, αλλά χάρις στο κουράγιο ενός υπαλλήλου που δεν λύγισε. Τον χτύπησαν στο κεφάλι μ’ ένα σφυρί, κόντεψαν να τον σκοτώσουν, αλλά εκείνος αντί να λουφάξει τρομοκρατημένος τόλμησε να πάει και να τους καταγγείλει. Και πως τους αποκάλυψε, θαρρείτε; Λέγοντας στην αστυνομία απλώς ονόματα που άκουγε να συζητιούνται στην ΕΤΑΔ. Πώς λέμε «η πιάτσα βοά»; Ακριβώς αυτό».

                                                                       (Δ.Καμπουράκης-liberal.gr)

«Μπορεί να μην ήταν βράδυ, αλλά το Ισραήλ ήρθε ξαφνικά στην Τεχεράνη. Τα σοβαρά κράτη δε λένε πολλά λόγια. Μάλλον δε μιλούν καθόλου. Οι λεονταρισμοί είναι για τους υπερφίαλους ηγέτες που τελούν σε μια διαρκή κρίση μεγαλείου. Τα σοβαρά κράτη απλώς πράττουν. Και αναμφίβολα το Ισραήλ είναι ένα από τα πιο σοβαρά δημοκρατικά κράτη στον πλανήτη μας. Προστατεύει τους πολίτες του, τη δική του αξιοπρέπεια, καθώς και το κύρος του. Η Γκόλντα Μέιρ είχε πει πως «ο κόσμος μισεί τον Εβραίο που ανταποδίδει τα κτυπήματα. Ο κόσμος μάς αγαπά μόνον όταν πρέπει να μας λυπηθούν».

Αυτό που συνέβη πρώτα στον Λίβανο και μετά στην Τεχεράνη αποδεικνύει τις απεριόριστες δυνατότητες του ισραηλινού στρατού να καταφέρει στοχευμένα πλήγματα, αιφνιδιάζοντας τους πάντες. Δε γνωρίζω αν ποτέ θα μάθουμε τις λεπτομέρειες της εξόντωσης του Χανίγιε, όμως σίγουρα θα αποτελέσει τροφή για τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες».

                                                                             (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)

«Ως το χρονικό μιας προδιαγεγραμμένης απαλλαγής μπορεί να χαρακτηριστεί η δικαστική κατάληξη της υπόθεσης Καραϊβάζ, με την αθώωση κατά πλειοψηφία των δύο αδελφών που κρατούνταν ως δράστες της δολοφονίας του δημοσιογράφου.Η κακή αξιολόγηση του προανακριτικού υλικού που είχε συλλεγεί με κόπο από τους αστυνομικούς του τμήματος Ανθρωποκτονιών έως τον Απρίλιο του 2023 και η σπουδή ανωτάτων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. και κορυφαίων στελεχών του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να παρουσιάσουν αποτελέσματα, οδήγησε σε αυτό που πολλοί χθες αποκάλεσαν φιάσκο».

                                                                       (Γ. Σουλιώτης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)