Απόψεις...

 

«Τα όσα διαδραματίζονται χρόνια τώρα στο Αγιον Ορος γύρω από την Ιερά Μονή Εσφιγμένου, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για την εφαρμογή των νόμων από την ελληνική πολιτεία στην επικράτειά της. Εδώ και πενήντα τρία χρόνια, μια ομάδα φανατικών ζηλωτών μοναχών έχει κλειστεί στο μοναστήρι προβάλλοντας εαυτούς ως θεματοφύλακες της ανόθευτης ορθόδοξης χριστιανικής πίστης και κατατάσσοντας όλους τους άλλους πιστούς στα όργανα του Πάπα, στους διαβόλους και τριβόλους. 

Με την πάροδο του χρόνου αποκόπηκαν από την οργανωμένη αγιορείτικη κοινωνία, που αποφάσισε την απέλασή τους και από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το οποίο τους κήρυξε σχισματικούς, και έστησαν στον Αθω το δικό τους «βασίλειο». 

Οι καταληψίες όχι μόνο αρνούνται να αποχωρήσουν αλλά αγνοούν και τις αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων που τους υποχρεώνουν να παραδώσουν τη μονή στη νέα, νόμιμη αδελφότητα, που συγκροτήθηκε με απόφαση της Ιεράς Κοινότητος, ανώτατου διοικητικού σώματος της μοναστικής πολιτείας.

Eχουν υψώσει πανό που γράφει «Oρθοδοξία ή θάνατος» και μέσω ενός άριστα οργανωμένου επικοινωνιακού δικτύου υποστηριζόμενου από σκληρούς φονταμενταλιστές παλαιοημερολογίτες, εντός και εκτός Ελλάδος, όπως και από ακροδεξιά κόμματα, απειλούν με ολοκαύτωμα αν η πολιτεία επιχειρήσει να τους απομακρύνει».

                                                                      (Στ.Τζίμας-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Το κτύπημα ήταν στοχευμένο. Δεν ήταν τυφλό. Σημάδεψαν ένα γήπεδο που έπαιζαν μικρά παιδιά. 11 από αυτά σκοτώθηκαν -ή για να ακριβολογώ, δολοφονήθηκαν. Δεν ήταν παράπλευρες απώλειες και αυτά τα ανατριχιαστικά που είδαμε στο Διαδίκτυο ήταν αληθινά και όχι σκηνοθετημένα. Το αίμα ήταν πραγματικό και όχι μπογιά και τα κορμάκια αυτά δε θα ζωντανέψουν όταν φύγουν οι κάμερες. Από μια μεριά καλύτερα να ήταν μια σκηνοθεσία και τα παιδιά αυτά να ζούσαν.

Προφανώς, το Ιράν θέλει να ανοίξει μέτωπο με το Ισραήλ και στο νότιο Λίβανο. Δεν εξηγείται διαφορετικά αυτό το κτύπημα. Εκτιμούν οι αγιατολάδες πως η Χεζμπολάχ μπορεί να διεξάγει έναν νικηφόρο πόλεμο απέναντι στον ισραηλινό στρατό. Εκτιμώ δε, πως δε θέλουν και τη συμφωνία που βρίσκεται στα σκαριά μεταξύ της Χαμάς και της κυβέρνησης Νετανιάχου. Πολύ φοβούμαι πως η χθεσινή μέρα, η 27η Ιουλίου, θα αποδειχθεί -τηρουμένων των αναλογιών- καθοριστική, όπως και η 7η Οκτωβρίου. Το Ισραήλ θα θελήσει να ξεκαθαρίσει οριστικά το ζήτημα της ασφάλειας των βόρειων συνόρων του.

ΥΓ. Είχα ολοκληρώσει το παρόν άρθρο όταν έπεσα επάνω σε μια ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική σημείωσή μου. Αυτός που σχεδίασε την 7η Οκτωβρίου, ο Γιαχία Σινουάρ, όταν εξέτιε στις ισραηλινές φυλακές την ποινή της ισόβιας κάθειρξης, διαγνώστηκε με επιθετικό καρκίνο στον εγκέφαλο. Οι ισραηλινοί γιατροί, με δύο λεπτές εγχειρήσεις στο νοσοκομείο Σορόκα, του έσωσαν τη ζωή. Αυτά».

                                                                (Σ. Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)