Βλέποντας κανείς την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το λιμανάκι της Σκάλας αλλά και όλα εκείνα που το περιτριγυρίζουν (παιδική χαρά, αγάλματα ακρωτηριασμένα, παγκάκια διαλυμένα κτλ.) δεν μπορεί να μην αναπολεί κάποια χρόνια πριν όταν όλα ήταν αισθητικά πολύ πιο όμορφα. Τι φταίει λοιπόν και αντί να βελτιώνουμε το περιβάλλον γύρω μας, εμείς το χειροτερεύουμε;
Παρατηρώντας επίσης την κατάληξη που είχαν τα δέντρα και το πράσινο μπροστά από το Γιαννιώτικο Σαλόνι δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε για μια aκόμη φορά γιατί πάντα πρέπει να πληρώνουν τα δέντρα τις παρεμβάσεις των σχεδιαστών και των εργολάβων.
Συνέβη στην κεντρική πλατεία όπου δεν έμεινε μουριά όρθια, συνέβη στο πάρκο στα Λακκώματα που κατάντησε σεληνιακό τοπίο, σε μικρότερο βαθμό στο πάρκο Χατζηκώστα, συμβαίνει τώρα στο πάρκο Πυρσινέλλα όπου ισοπεδώθηκε ολόκληρη η έκταση. Ποιος δεν μπορεί να κατανοήσει ότι πρώτα σώζεις τα δέντρα και μετά εναρμονίζεις την αισθητική σου στο έργο;
Στόχος θα έπρεπε να είναι η προστασία όλων των υγιών δέντρων και η αύξηση του αριθμού τους με αξιοποίηση όλων των σύγχρονων μεθόδων και τεχνικών ώστε αυτά να παίξουν τον ρόλο τους στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων αλλά και στον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής που είναι πλέον μέρος της καθημερινότητάς μας και όχι η καρατόμησή τους με τόση ευκολία. Εδώ συμβαίνει το αντίθετο...
...και πώς κατάντησε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου