Απόψεις...

 

«Για να μην τα πολυλογώ, στα -μόνο λογικά- μέτρα για το συμμάζεμα του μπάχαλου στα σχολεία ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε ότι η κληρονομιά του Αλέκση τιμάται και από τον Στέφανο με τα στενά ρούχα. Το κόμμα παραμένει στο πλευρό των τραμπούκων, των βανδάλων, των παραβατικών και των αντικοινωνικών συμπολιτών. Παραμένει το κόμμα της βίας και της καταστροφής. Παραμένει ο σύμμαχος και ο φίλος των εχθρών της κοινωνίας. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. 

Παρά την ξεκαρδιστική του προσπάθεια να παρουσιαστεί ως statesman, ο Αλέκσης ήταν, είναι και θα είναι ο πιο πετυχημένος εκπρόσωπος της πεζοδρομιακής πολιτικής. Της πεζοδρομιακής πολιτικής την οποία υπηρέτησαν και υπηρετούν όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μηδενός εξαιρουμένου (είναι πια κοινός τόπος ότι ένας σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να είναι στον ΣΥΡΙΖΑ). 

Και γι’ αυτό ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μην τιμήσει την πεζοδρομιακή κληρονομιά του Αλέκση με τον ίδιο τρόπο που μια πορτοκαλιά δεν μπορεί παρά να βγάλει πορτοκάλια. Πολύ περισσότερο όταν ο διάδοχός του είναι του ίδιου ακριβώς ήθους, απλώς σε μια πιο κοντά στις κουτσομπολίστικες εκπομπές εκδοχή».

 «Ο υπουργός Παπαστεργίου μοιάζει σοβαρός άνθρωπος και περιγράφεται και ως ικανός δήμαρχος κατά τη θητεία του στα Τρίκαλα (το πρώτο είναι η εντύπωσή μου, για το δεύτερο δεν έχω άποψη). Και δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς σκεφτόταν όταν έκανε αυτό:Γιατί πρέπει ένας υπουργός να κάνει τον κωμικό όταν ούτε αστείος είναι ούτε αστείο κείμενο έχει; Με ποιον τρόπο βοηθά την ενημέρωση για τον νέο (και, φευ, προαιρετικό) τρόπο έκδοσης εισιτηρίων για αγώνες ποδοσφαίρου ένα βίντεο στο οποίο ένας υπουργός κάνει (χωρίς επιτυχία) τον κωμικό;»

                                                                     (Μ.Βουλαρίνος-ΑΤΗensvoice )

«Ο κ. Πλακιάς που στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη έχασε τις δίδυμες κόρες του, ανέφερε στην ανάρτηση του: «Τη λέξη 'μπάζωμα' την χρησιμοποιήσαμε για να τους μπερδέψουμε για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε και να κάνουμε την έρευνα χωρίς να τους έχουμε στα πόδια μας για τυχόν τρικλοποδιές. Αυτοί νόμιζαν με τη λέξη μπάζωμα ότι εννοούσαμε την πίσσα που ρίξανε εκεί και την διαμόρφωση του χώρου με το εκκλησάκι και ότι από κάτω υπήρχαν στοιχεία που μας απέκρυβαν». 

Επομένως αποδεικνύεται πως όλο το αφήγημα για το μπάζωμα για την απόκρυψη και εξαφάνιση των στοιχείων, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού των αρχών. Το «μπάζωμα» και το «τσιμέντωμα» της «σκηνής του εγκλήματος», δεν ήταν τίποτα περισσότερο από λόγια του αέρα. Λόγια που υιοθετήθηκαν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, διότι ήταν συναισθηματικά φορτισμένα και ταίριαζαν απόλυτα στην προσπάθεια ενοχοποίησης της κυβέρνησης».

                                                                    (Ν.Ταμπακόπουλος - Liberal.gr)