Απόψεις...

 

«Η υπόθεση Μπελέρη ήταν κραυγαλέα στημένη από την αρχή. Επρόκειτο για μια συνωμοσία, βαλκανικού τύπου, του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα κατά του ελληνισμού της Χειμάρρας.Ας σημειωθεί πως το πολίτευμα στην Αλβανία έχει εκτραπεί εδώ και καιρό προς ένα αυταρχικό καθεστώς, καθώς ο πρωθυπουργός ελέγχει πλήρως όλο το δικαστικό σύστημα, με τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, Σαλί Μπερίσα, σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Οι σύμμαχοι και εταίροι μας κλείνουν τα μάτια σε αυτή την κατάσταση, διότι ο Ράμα τούς είναι χρήσιμος, και αυτός πατώντας επάνω σε αυτήν την ανοχή εγκαθιδρύει το δικό του καθεστώς. Σε αυτό το καθεστώς η ελληνική μειονότητα, ως πολιτική, οικονομική και κοινωνική οντότητα, δεν έχει θέση. 

Και από εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για την ελληνική κυβέρνηση, που όπως δείχνουν οι μέχρι τώρα αντιδράσεις της αντιμετωπίζει την υπόθεση Μπελέρη σαν ένα ενοχλητικό περιστατικό, πιο πολύ σαν μια βεντέτα δύο ανδρών, του Ράμα και του Μπελέρη.Και όμως, ο δεύτερος είναι εκλεγμένος δήμαρχος της Χειμάρρας, Βορειοηπειρώτης, πολίτης κράτους που επιδιώκει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Αυτή η τάση να υποβαθμιστεί όλη αυτή η σκευωρία, φανερώνει μια νοοτροπία από την οποία απουσιάζει παντελώς η έννοια του κύρους και του γοήτρου, της ισχύος και της επιρροής, που θα πρέπει να ασκούν οι ηγέτιδες δυνάμεις στην περιοχή τους. Και η Ελλάδα είναι η ηγέτιδα δύναμη στα Βαλκάνια. Η πρόκληση που δέχτηκε με την προφυλάκιση αρχικά και με την καταδίκη στη συνέχεια του Φρέντι Μπελέρη δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη».

                                                                             (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)

«Σχεδόν τρεις γενιές διαπαιδαγωγήθηκαν με το βασικό ιδεολόγημα του κρατισμού πως κάθε τι το δημόσιο είναι εξ ορισμού καλό, με τεκμήριο αμάχητο, και κάθε τι το ιδιωτικό είναι κακό, μέχρις αποδείξεως του εναντίου. Μπορεί το κεντρικό πολιτικό υποκείμενο του κρατισμού να ήταν και να παραμένει η Αριστερά, πλην όμως αυτό το ιδεολόγημα είχε διαποτίσει και ένα σημαντικό κομμάτι της λεγόμενης φιλελεύθερης παράταξης. Αυτό ακριβώς αποκαλούμε ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. 

Εχει καταστεί κοινότοπο πλέον πως το μεγάλο καλό που έκανε η ριζοσπαστική Αριστερά στην Ελλάδα είναι πως κυβέρνησε. Ετσι απομυθοποίησε πλήρως όλα τα ιδεολογήματά της με πρώτο και καλύτερο αυτό του «ηθικού πλεονεκτήματος». Απέδειξε πως η κυβερνώσα Αριστερά στις δημοκρατίες, ελάχιστη σχέση έχει με την Αριστερά της διαμαρτυρίας. 

Εξυπακούεται πως αν δεν μεσολαβούσαν οι 54 μήνες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σήμερα το μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης θα συναντούσε πολύ περισσότερα και πιο ισχυρά εμπόδια. Τώρα, οι αντιστάσεις είναι για την τιμή των όπλων, διότι η κοινωνία πλειοψηφικά έχει αντιληφθεί πως εναλλακτική δεν υπάρχει».

                                                                    (Σ.Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)