Απόψεις...

 

«Η καθίζηση της οικοδομικής δραστηριότητας των τελευταίων ετών σε πολλές ευρωπαϊκές  χώρες μείωσε την προσφορά κατοικιών και σε συνδυασμό με την έλλειψη του οικιστικού αποθέματος, την άνοδο του πληθωρισμού -που συμπεριλαμβάνει και τα οικοδομικά υλικά- και τα υψηλότερα επιτόκια, οδήγησαν τις τιμές αγοράς και ενοικίασης κατοικιών στα ύψη. Έτσι ενώ το τέλος της εποχής του «φθηνού χρήματος» έπληξε την αγοραστική δύναμη σε όλη την Ευρώπη, η έλλειψη προσφοράς επηρέασε  περισσότερο τις τιμές σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. 

Η έλλειψη οικονομικά προσιτών κατοικιών είναι ένα κοινό πρόβλημα σε όλη την Ευρώπη, παρά τις θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ των συστημάτων στέγασης κάθε χώρας.Μεταξύ 2010 και 2022, τα ενοίκια σε όλη την Ευρώπη αυξήθηκαν κατά 19% και οι τιμές των κατοικιών κατά 50%, σύμφωνα με τη ΜΚΟ κοινωνικής στέγασης Housing Europe, με τις ευρωπαϊκές πόλεις να τονίζουν την έλλειψη «αξιοπρεπούς, οικονομικά προσιτής και επαρκούς στέγασης» σε ανοιχτή επιστολή το φθινοπώρο του 2023, σύμφωνα με την οποία οι στεγαστικές συνθήκες ολοένα και χειροτερεύουν, με αποτέλεσμα να αποκλείονται όλο και περισσότερες ομάδες από το αγαθό της κατοικίας και να αυξάνουνται οι ανισότητες.  

Ως εκ τούτου, αρκετές χώρες της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, βρίσκονται πλέον αντιμέτωπες με μία νέα στεγαστική κρίση. Μια κρίση που για κάποιες χώρες θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και οξεία, καθώς  οι άστεγοι έχουν αυξηθεί, πολλοί πολίτες ζουν σε υποβαθμισμένα καταλύματα και πολλοί νέοι δεν μπορούν να φύγουν από το σπίτι των γονιών τους».

                                                                        (Μ. Βενέτη-liberal.gr)

«Όταν η δίκη της εθνικής τραγωδίας των Τεμπών προγραμματίζεται για τις αρχές του θέρους, μόλις ένα χρόνο μετά το δυστύχημα, πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της Δικαιοσύνης, να πιστεύει το 77% των πολιτών ότι υπάρχει συγκάλυψη θεωρείται αποτυχία! Σημαίνει πως κάτι δεν λειτουργεί σωστά στον κυβερνητικό μηχανισμό επικοινωνίας με την κοινωνία, αλλά και ότι, αντιστοίχως, εντός της κοινωνίας ο παράλληλος «μηχανισμός» πρόσληψης των δεδομένων πάσχει…

Αγνόησε πιθανώς, δεν εκτίμησε σωστά ενδεχομένως, φοβήθηκε ίσως η κυβερνητική ομάδα. Και δεν χειρίστηκε, ως όφειλε, με την πρέπουσα σοβαρότητα, αλλά και την αναγκαία τόλμη το δύσκολο θέμα. Δεν μπορεί να μην ήταν εξ αρχής δεδομένο για το Μαξίμου πως, έχοντας τον άκρατο λαϊκισμό ως πολιτική πρακτική, η Αντιπολίτευση θα χρησιμοποιούσε κάθε τρόπο για να επιφέρει πλήγμα. Και κατάφερε να προκαλέσει βαθύ «τραύμα» στην Κοινωνία, μέσα στην ήδη χαίνουσα (ανοιχτή) πληγή!»

                                                                       (Άρης Πορτοσάλτε- liberal.gr)