Η τριπλέτα της ανομίας...

 

Η «τριπλέτα», που περιλαμβάνει σύναξη παρανόμων κάθε λογής και απόχρωσης, ιδεολογικο-πολιτική τους κάλυψη και φρούρια που ο νόμος προστατεύει από τον εαυτό του, αποτελεί 100% μοναδική ελληνική συνταγή, άγνωστη σε οποιαδήποτε άλλη γωνιά του κόσμου. Εξ ου και ο τουρισμός αντιεξουσιαστών απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη, προς την Γη της Επαγγελίας που λέγεται Εξάρχεια.

Οταν την δεκαετία του ’80 μαζεύονταν οι αντιεξουσιαστές των Εξαρχείων και των σχολών κραδαίνοντας τα ρόπαλα τους, ο τότε Αττικάρχης Νίκων Αρκουδέας, αντί να διατάζει έφοδο των ΜΑΤ πήγαινε μόνος του στο μπλοκ τους κι άρχιζε να τους νουθετεί. Δεν τον πείραζαν, συζητούσαν για ώρα μαζί του διάφορα βαθιά ιδεολογικά ζητήματα, μετά αυτός έφευγε, εκείνοι φώναζαν το σύνθημα «Αλλαγή δεν γίνεται, χωρίς τον Αρκουδέα / αυτός δεν είναι άνθρωπος, είναι μια ιδέα» κι έπειτα ορμούσαν και τα ‘καναν ρημαδιό. 

Από τότε μέχρι και σήμερα, δυο μόνο πράγματα έχουν αλλάξει. Πρώτο, ο Νίκων του διαλόγου δεν βρίσκεται πια στην ενεργό δράση (ούτε στην ζωή από τα 2005) και δεύτερο, στις τάξεις των κάποτε καθαρών αντιεξουσιαστών έχει πια εισχωρήσει κάθε καρυδιάς καρύδι. 

Μπαχαλάκηδες, χούλιγκανς, πρεζέμποροι, εθισμένοι χρήστες ναρκωτικών, διαρρήκτες, αλλοδαποί και εγχώριοι καταζητούμενοι, τζούφιοι αναρχοαυτόνομοι δίχως ιδέα περί αναρχισμού, πλανόδιοι πωλητές προϊόντων-μαϊμούδων, μετεκπαιδευόμενοι εξεγερτικοί από ξένες χώρες και ανήλικοι που αναζητούν κυψέλες ένταξης. 

Αυτή η «τριπλέτα» που περιλαμβάνει σύναξη παρανόμων κάθε λογής και απόχρωσης, ιδεολογικο-πολιτική τους κάλυψη και φρούρια που ο νόμος προστατεύει από τον εαυτό του, αποτελεί 100% μοναδική ελληνική συνταγή, άγνωστη σε οποιαδήποτε άλλη γωνιά του κόσμου. Εξ ου και ο τουρισμός αντιεξουσιαστών από όλα τα μήκη και τα πλάτη, προς την Γη της Επαγγελίας που λέγεται Εξάρχεια. 

Πενήντα σχεδόν χρόνια τώρα προσπαθεί το ελληνικό κράτος να σπάσει αυτό τον τριπλό γόρδιο δεσμό. Με εξαίρεση την περίοδο Τσίπρα που οι τύποι ένιωθαν ότι διέθεταν κρατική κάλυψη, όλοι οι υπόλοιποι πρωθυπουργοί και υπουργοί κάπως προσπάθησαν να καταπολεμήσουν το φαινόμενο. Σκληροί ή μαλακοί, ιδεολογικά ευαισθητοποιημένοι ή μπατσικά αποκτηνωμένοι, με όπλο την ανάλυση ή το ξυλίκι και το χημικό, όλοι τους τελικά έκαναν μια τρύπα στο νερό.

 Η «τριπλέτα» αποδεικνύεται επί μισό αιώνα ισχυρότερη της πολιτικής βούλησης των αρχόντων μας και των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του κράτους μας. Αυτές τις ημέρες ξαναζούμε μια σκηνή του ίδιου παμπάλαιου έργου».

(Απόσπασμα άρθρου του Δ.Ευθυμάκη από το protagon.gr)