Απόψεις...

  

«Για να αντιμετωπιστεί η κλιματική κρίση δεν αρκεί να μειωθούν μόνον οι ρύποι που εκπέμπει η Ευρώπη, προϋπόθεση είναι να μειωθούν οι ρύποι που εκπέμπονται από όλες τις χώρες του κόσμου. Αλλά η Κομισιόν όσο επιθετική είναι στους δικούς της τόσο ανεκτική είναι προς τους άλλους. Ενώ επιβάλλει –ορθώς– αυστηρές πολιτικές περιορισμού του ανθρακικού αποτυπώματος στις δικές της βιομηχανίες, επιβαρύνοντας το κόστος παραγωγής και μειώνοντας την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών προϊόντων, μένει αδρανής στον αθέμιτο ανταγωνισμό από τις βιομηχανίες τρίτων χωρών που παράγουν φθηνά επειδή (εκτός των άλλων…) αφήνονται ελεύθερες να ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα. Θα μπορούσε, αν μη τι άλλο, να επιβαρύνει με δασμούς τις εισαγωγές τέτοιων προϊόντων. Δεν το κάνει. 

Ενώ ΗΠΑ και Κίνα τρέχουν να ανανεώσουν τη βιομηχανική βάση της οικονομίας τους, η Ευρώπη μηρυκάζει. αι η μεταχείριση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας από τις ευρωπαϊκές αρχές. Την ώρα που «τρέχουν» τα αντίστοιχα προγράμματα του προέδρου Μπάιντεν και με άφθονη και ταχύτατη χρηματοδότηση αναζωογονούν τη βιομηχανική βάση της αμερικανικής οικονομίας, προσελκύοντας σχεδόν όλες τις μεγάλες και σύγχρονες επενδύσεις και των ευρωπαϊκών κολοσσών, κι όταν μια τιτάνια αντίστοιχη προσπάθεια εξελίσσεται στην Κίνα, η Ευρώπη μηρυκάζει. Ενώ κινδυνεύει να πάθει ανήκεστο βλάβη.

Γιατί αν κατερειπωθεί η βιομηχανική βάση της ευρωπαϊκής οικονομίας, η ζημιά της Ευρώπης δεν θα είναι συγκυριακή, ούτε αναστρέψιμη μέσα στις επόμενες 10ετίες. Ούτε, βεβαίως, μόνο οικονομική.Δικαιολογημένα, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς: Θέλουμε βιομηχανία στην Ευρώπη;»

                                                                 (Κ.Καλλίτσης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) 

 «Περισσότερες από 300 σχολές τελούν υπό κατάληψη, η εξεταστική χάνεται για χιλιάδες φοιτητές κι οι πρυτάνεις βαυκαλίζονται. Μικροί και ταυτισμένοι με το Αριστερό μπάχαλο. Με συνυπεύθυνη την κυβέρνηση που δεν «έσπασε» την πολιτική ανορθοδοξία της Αριστεράς. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει έστω κι ένας πρύτανις που τήρησε τον νόμο και κάλεσε την ΕΛΑΣ να ανοίξει το Πανεπιστήμιο του. Εκ του αποτελέσματος ουδείς. Άρα, πώς μπορεί να είναι πρύτανις κάποιος που δεν τηρεί τον νόμο;  Ποιος τον κρατά στη θέση του; Μιλάμε για παράνοια.

Υπό κατάληψη τελούν και πολλά σχολεία, συνήθως από 2-3-10 μαθητές υπό την συνεπικουρία εξωσχολικών! Με την ΟΛΜΕ να τάσσεται επίσης κατά των μη κρατικών πανεπιστημίων. Τι κάνουν οι διευθυντές τους; Τίποτα! Να πούμε και κάτι άλλο; 

Η εγκύκλιος Πιερρακάκη για να γίνουν οι εξετάσεις διαδικτυακά κι όχι στα αμφιθέατρα, αποτελεί μια εξαιρετική πρωτοβουλία προκειμένου να σωθεί το εξάμηνο για χιλιάδες σπουδές που θέλουν να προοδεύσουν και τις οικογένειές τους που «ματώνουν» για να τους συνδράμουν. Όμως, δυστυχώς, αποτελεί και μεγάλη ήττα της ευνομίας και της Πολιτείας. Όπως και η Πανεπιστημιακή αστυνομία! Ντροπή του κράτους και παράδοσή του στις πάσης φύσεως εκφάνσεις της Αριστεράς.

Κι όμως, όλες οι έρευνες καταδεικνύουν ότι υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων τάσσεται σχεδόν το 60% της ελληνικής κοινωνίας, με συνεχή ανοδική τάση. Παρά τούτο, νικούν οι μειοψηφίες και επιβάλλουν τις δικές τους απόψεις. Κατηγορούν μάλιστα τους πολλούς ως …φασίστες και … τρομοκράτες!»

                                                                      (Δ.Τριανταφυλλίδης- liberal.gr)