«Και αυτό που βλέπουν οι asset managers και οι κυνηγοί ευκαιριών είναι ότι η ΔΕΗ, παρ' ότι η μετοχή της έχει κάνει μια εκτίναξη 877% μέσα στην τελευταία πενταετία, συμπεριλαμβάνεται στις πλέον αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις όχι μόνο της περιοχής αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, με ένα ισχυρό business plan που δεν έχει ακόμη αποτιμηθεί στο ταμπλό.
Το περιγράφει όσο καλύτερα μπορεί η East Capital, εταιρεία διαχείρισης κεφαλαίων άνω των 2,6 δισ. ευρώ με έμφαση τις αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες αγορές, κάνοντας εκτενή αναφορά στον μετασχηματισμό της ΔΕΗ, που από μια παραδοσιακή αναποτελεσματική και ρυπογόνο κρατική εταιρεία ενέργειας σε ένα όμιλο που χτίζει ένα από τα μεγαλύτερα χαρτοφυλάκια ΑΠΕ στην περιοχή, χαρακτηρίζοντάς τη «μια από τις πλέον φθηνές (σε επίπεδο αποτίμησης στο ταμπλό) και αναπτυσσόμενες ενεργειακές εταιρείες στην Ευρώπη».
Το γεγονός δηλαδή ότι ο όμιλος χτίζει ένα από τα μεγαλύτερα «πράσινα» χαρτοφυλάκια στη ΝΑ Ευρώπη, με στόχο για 8,9 GW το 2026 και βάζει πλώρη για να γίνει ηγετική δύναμη στη ΝΑ Ευρώπη, με επόμενο σταθμό, μετά τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία.Ότι ο λιγνίτης που πέρυσι συμμετείχε με 15% στο ενεργειακό της μείγμα, φέτος μειώνεται περαιτέρω και το 2026 μηδενίζεται.
Στο τέλος της τριετίας πρόκειται να έχει σβήσει και το τελευταίο λιγνιτικό φουγάρο. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει 75% χαμηλότερες εκπομπές CO2 σε σχέση με το 2019. Καθώς και ότι το 54% της παραγωγής ενέργειας της επιχείρησης το 2026 θα είναι πράσινη. Εκτός όμως από αυτό, η ανάλυση του ξένου οίκου λέει κάτι ακόμη πιο ενδιαφέρον. Αξιολογεί την επιχείρηση και την τοποθετεί ανάμεσα στις «πλέον αναπτυσσόμενες» ενεργειακές εταιρείες της Ευρώπης.
Ο άλλοτε παρίας δηλαδή των ελληνικών δημοσίων οργανισμών κοινής
ωφέλειας, κατατάσσεται πλάι στις πλέον δυναμικά αναπτυσσόμενες ενεργειακές
επιχειρήσεις της Γηραιάς Ηπείρου. Η εταιρεία που τέσσερα χρόνια πριν έψαχνε
σωσίβιο, τώρα αντιμετωπίζεται ως ένα από τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα utilities
όχι της ΝΑ Ευρώπης, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης».
(Γ.Φιντικάκης-liberal.gr)
«Θαυμάσιος εξελίσσεται, τελευταία, ο ανταγωνισμός μεταξύ των κορυφαίων κρατικών (μας) Πανεπιστημίων. Έβαλαν κάτω τα πιο δυνατά χαρτιά τους προκειμένου να προσελκύσουν φοιτητές.
Πολυήμερες καταλήψεις, δολιοφθορά την ώρα
των ψηφιακών εξετάσεων στο κεντρικό σύστημα λειτουργίας, διακοπή της
εκπαιδευτικής διαδικασίας, παντελής απουσία πρυτανικών διοικήσεων, δειλία και
αναποτελεσματικότητα και τελικά πλήρης ασυδοσία, χωρίς καμία συνέπεια.Αφημένα
τα «πάντα όλα» ελεύθερα, για χάρη της άμιλλας ενόψει των επερχόμενων ιδιωτικών.
Κι ενώ, αρχικά, φάνηκε να κερδίζουν τις εντυπώσεις τα μη κρατικά ιδιωτικά
Πανεπιστήμια, πλέον το ενδιαφέρον έχει στραφεί υπέρ των κρατικών!»
(Άρης Πορτοσάλτε-liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου