Ηθικά ερωτήματα...

 

 «Η ΜΚΟ Honest Reporting κατήγγειλε πως φωτορεπόρτερ και τηλεοπτικά συνεργεία τα ξημερώματα της 7ης Οκτωβρίου βρίσκονταν στα σύνορα της Γάζας με το Ισραήλ για να καταγράψουν αυτά που θα επακολουθούσαν. Φωτογραφίες αποδεικνύουν την παρουσία τους. Η ΜΚΟ κατονομάζει και τα μεγάλα διεθνή πρακτορεία και τους τηλεοπτικούς σταθμούς (A.P., CNN, NYT, Reuters) που συνεργάζονταν με τους συγκεκριμένους φωτορεπόρτερ. 

Το πρώτο ερώτημα είναι πώς όλοι αυτοί εμφανίστηκαν, πριν από το χάραμα, στην επίμαχη περιοχή. Δεν μπορεί να είδαν στον ύπνο τους πως κάτι μεγάλο θα συμβεί, να πήραν τα σύνεργά τους και να τράβηξαν για τα σύνορα. Προφανώς ειδοποιήθηκαν από τους τρομοκράτες. Μάλιστα, ένας εκ των φωτορεπόρτερ, ο Χασάν Εσλάια, εμφανίζεται δίπλα σε ένα κατεστραμμένο ισραηλινό άρμα μάχης χωρίς το κράνος ή το γιλέκο με την ένδειξη «press». Στη συνέχεια ανακύπτει το άλλο, το ουσιαστικότερο ερώτημα: ενημέρωσαν τα «μεγάλα αφεντικά τους»;

Είναι άλλο να είσαι πολεμικός ανταποκριτής και να αποτυπώνεις με τον φακό σου ό,τι άγνωστο προκύψει και άλλο να γνωρίζεις πως πηγαίνεις να καταγράψεις μια σφαγή αθώων πολιτών. Το CNN, ευθύς ως έγινε γνωστή η ανάρτηση – καταγγελία της ΜΚΟ, ανακοίνωσε πως διέκοψε τη συνεργασία με τον συγκεκριμένο φωτορεπόρτερ, ενώ το Reuters αρνήθηκε πως γνώριζε τι επρόκειτο να συμβεί. 

Ο καθένας πιστεύει ό,τι θέλει, όμως τα ηθικά ερωτήματα δεν είναι λίγα. Ποια είναι τα όρια μεταξύ του επαγγελματισμού και της επαγγελματικής διαστροφής; Είναι αποδεκτό ένας φωτορεπόρτερ να παρευρίσκεται, όχι τυχαία, σε έναν τόπο μαρτυρίου, γνωρίζοντας εκ των προτέρων τι περίπου θα συμβεί; Ή μήπως η καταγραφή και των πιο ακραίων και αποτρόπαιων γεγονότων είναι η συμβολή του στην Ιστορία; 

Εχει την ηθική υποχρέωση ένας άνθρωπος του Τύπου, με την ευρεία έννοια, να δώσει στους εργοδότες του μια πληροφορία που θα σώσει εκατοντάδες ή και χιλιάδες ζωές; Και ποιες οι ευθύνες των τελευταίων αν γνώριζαν και δεν ειδοποίησαν;

Ο πολιτισμός μας πρεσβεύει πως η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα. Γιατί είναι άλλο να είσαι πολεμικός ανταποκριτής και να αποτυπώνεις με τον φακό σου ό,τι πρόκειται να προκύψει, κάτι άγνωστο, και άλλο να γνωρίζεις πως πηγαίνεις να καταγράψεις μια σφαγή αθώων πολιτών. Στη δεύτερη περίπτωση, το κυνήγι της αποκλειστικότητας είναι απάνθρωπο και προδίδει σκέτη διαστροφή».

                                          (Αρθρο του Σ.Μουμτζή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)