Απόψεις...

  

– Οι επόμενες κάλπες δεν αργούν, καθώς σε επτά μήνες από τώρα έχουμε ευρωεκλογές. Ενστερνίζεστε την άποψη πως η Ν.Δ. κινδυνεύει από τα δεξιά της;

– Η κοινωνία κινείται δεξιότερα –όχι μόνο στην Ελλάδα– και στην Ευρώπη. Παντού! Δείτε τι έγινε προχθές και στην Ολλανδία. Οταν το εκλογικό σώμα φοβήθηκε πιθανή επαναφορά του ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισε μαζικά Ν.Δ. Κι όταν ο κίνδυνος του ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνθηκε οριστικά, πολλοί δεν πήγαν να ψηφίσουν καθόλου. Και η αποχή σήμερα βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα της Μεταπολίτευσης. Ενα μέρος βέβαια ψήφισε μικρότερα δεξιά κόμματα. Τα οποία όμως, αν και συγκέντρωσαν αθροιστικά περίπου 14% της συνολικής ψήφου, πολιτικά δεν «αθροίζουν» τίποτα το ιδιαίτερο.

Η Ν.Δ. δεν κινδυνεύει από τα σημερινά κόμματα που βρίσκονται δεξιότερά της, που άλλωστε δεν εκφράζουν τις νέες αναζητήσεις της κοινωνίας. Κινδυνεύει μόνο από τον εαυτό της. Οταν στοχεύει αποκλειστικά στο Κέντρο, τη στιγμή που η κοινωνία κινείται δεξιότερα, κινδυνεύει να χάσει την ισρροπία της.

– Ο πρωθυπουργός έχει προαναγγείλει νομοθετική πρωτοβουλία για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών μέσα στην τετραετία. Εσείς θα ψηφίσετε το σχετικό νομοσχέδιο;

– Οχι! Πιστεύω ότι οφείλουμε να στηρίξουμε την «πυρηνική» οικογένεια, όπου υπάρχουν γονεϊκά πρότυπα και των δύο φύλων. Δηλαδή υπάρχει μάνα και πατέρας. Για να αντιμετωπίσουμε το δημογραφικό, οφείλουμε να δώσουμε έμφαση στην πυρηνική οικογένεια. Αλλωστε, το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια έλυσε κάθε πρόβλημα «δικαιωμάτων». Από εκεί και ύστερα, αν τους αναγνωρίσουμε «γάμο», θα αναγκαστούμε αργότερα –για λόγους «εξίσωσης» ανόμοιων πραγμάτων– να αναγνωρίσουμε και την τεκνοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια. 

Ομως, τα παιδιά έχουν ανάγκη από γονεϊκά πρότυπα και των δύο φύλων. Εχουν ανάγκη –και δικαίωμα– να έχουν μάνα και πατέρα. Οχι «γονέα ένα» και «γονέα δύο». Το τι κάνει ο καθένας στην προσωπική του ζωή είναι απολύτως σεβαστό. Απολύτως! Μην μπερδεύουμε, όμως, τις «σεξουαλικές προτιμήσεις» –που μπορεί να είναι πολλαπλές– με τα φύλα, που είναι δύο. Και μην μπερδεύουμε το σύμφωνο συμβίωσης με τον θεσμό της οικογένειας που μεγαλώνει παιδιά, τα οποία χρειάζονται και τα δύο φύλα. 

Και κάτι ακόμη: οι γυναίκες δεν είναι «τεκνοποιητικές μηχανές» που θα «βοηθούν» τα ομόφυλα ζευγάρια να αποκτήσουν παιδιά κι ύστερα θα εξαφανίζονται! Αυτό υποτιμά τη γυναίκα και τραυματίζει τα παιδιά. Και η μητρότητα δεν είναι «παροχή υπηρεσίας»! Ούτε οικονομική συναλλαγή. Είναι πηγή ζωής και επένδυση ζωής, με τεράστιο συναισθηματικό φορτίο – και για τις γυναίκες και για τα παιδιά.

                       (Από τη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)