Απόψεις...

«Τα νούμερα δείχνουν ανθεκτικότητα. Τρίτος ταχύτερος ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη (2,7%, β' τρίμηνο), επενδύσεις ρεκόρ το 2022 με συνέχιση φέτος της αυξητικής τάσης, πρωτογενή πλεονάσματα 1,1% του ΑΕΠ και κόστος δανεισμού χαμηλότερο της Ιταλίας, η οποία τα επόμενα χρόνια θα φτάσει να έχει υψηλότερο χρέος από εμάς. Τα επιτόκια των ιταλικών ομολόγων σκαρφάλωσαν προ ημερών στο 5%, θυμίζοντας μας πόσο ευαίσθητες είναι οι αγορές στο παραμικρό κραδασμό και πώς η ευαισθησία τους εντείνεται όταν μυρίζονται τον κίνδυνο. Η πρόσληψη της αδυναμίας είναι κακό πράγμα, ξυπνά επιθετικά ένστικτα. Και το μέγεθος της Ιταλίας είναι τεράστιο, δεν είναι μέγεθος Ελλάδας για να προκαλέσει «μικρό ταρακούνημα».

Τι βλέπουν λοιπόν οι διεθνείς επενδυτές στην Ελλάδα; Την θετική πρώτα απ’ όλα απεικόνιση μιας οικονομίας που κάνει μεταρρυθμίσεις, έχει καταφέρει τη μεγαλύτερη μείωση δημοσίου χρέους παγκοσμίως, με τη χαμηλότερη ανεργία των τελευταίων 15 ετών, με ρεκόρ εξαγωγών πέρυσι στο 49% του ΑΕΠ (μαζί με τα έσοδα από τον τουρισμό) και γενικά τις θυσίες και τους κόπους της τελευταίας δεκαετίας, να πιάνουν τόπο, έστω με μεγάλη καθυστέρηση. Μια οικονομία δεμένη σε ισχυρό νόμισμα, με πολλά ακόμη υποτιμημένα περιουσιακά στοιχεία, με υπερπροσφορά φθηνού καταρτισμένου δυναμικού, ακόμη και overqualified σε κάποιες περιπτώσεις. Μια οικονομία που κραυγάζει για επενδυτικές ευκαιρίες. Αυτή είναι η θετική εικόνα».

                                                                            (Γ. Φιντικάκης-liberal.gr)

 «Στο κείμενο των 1.300 ομπρελίστας ο συγγραφέας του πολιτικού πονήματος μιλάει ξεκάθαρα για απάτη του μύθου του Στέφανου Κασσελάκη. Τι να σχολιάσουμε πρώτα; Την «απάτη» ή τον «μύθο»; Ποιος μύθος σύντροφοι; Μύθος είναι η φανταστική διήγηση για κατορθώματα ηρώων. Είναι φανταστικό το γεγονός ότι ο Στέφανος σας πήρε το κόμμα μέσα από τα χέρια μέρα μεσημέρι; Κι ύστερα, απάτη; Εκτός κι αν απαντάτε στο θρυλικό ερώτημα της Θεανώς; Τότε που τύλιγε ντολμαδάκια και ρωτούσε στις τηλεοπτικές κάμερες: «Καλά, απατεώνες είμαστε»;

                                                                             (Θ.Μαυρίδης- Liberal.gr)

«Τον Άδωνι Γεωργιάδη δεν τον συνάντησα ποτέ στη ζωή μου, δεν μίλησα μαζί του στο τηλέφωνο, ούτε με κάποιον άνθρωπο του πολιτικού του γραφείου ή του περιβάλλοντός του. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να τον κρίνω όσο μπορώ αμερόληπτα, είτε συμφωνώντας είτε διαφωνώντας μαζί του σε ζητήματα πολιτικής. Δεν είναι, όμως, αυτό το θέμα μου.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης εδώ και πολλά χρόνια, είναι στόχος οργανωμένων εκστρατειών δολοφονίας χαρακτήρα ή όπως λέγαμε παλιότερα: ηθικής εξόντωσης του αντιπάλου. Το πρόσφατο επεισόδιο με την παρερμηνεία των δηλώσεών του σχετικά με την τραγωδία των Τεμπών, είναι χαρακτηριστικό. Πριν καν προλάβουν να σβήσουν οι προβολείς, ξεκίνησε μία μαζική εκστρατεία αναρτήσεων που διάφορους υπαρκτούς, αλλά και ψευδώνυμους λογαριασμούς στο Χ (πρώην Twitter) και στο Facebook».

                                                                      (Δ.Τριανταφυλλίδης- liberal.gr)