Απόψεις...

 

«Στα συρτάρια των εισαγγελέων βρίσκονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, μέχρι που ορισμένες υποθέσεις κινδυνεύουν με παραγραφή, εκατοντάδες καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία.Περιστατικά με ξυλοδαρμούς, απειλές, βίαιες συμπεριφορές, χρόνιους εξευτελισμούς που καταγγέλλονται στη Δικαιοσύνη δεν προχωρούν, με αποτέλεσμα πολλά θύματα να μένουν απροστάτευτα και οι υπαίτιοι της κακοποίησής τους να παραμένουν ατιμώρητοι.Τι ακριβώς συμβαίνει;

Σύμφωνα λοιπόν με τη μελέτη, το 2020 στην Αθήνα η διαμεσολάβηση για καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας εφαρμόστηκε σε 329 υποθέσεις. Την επόμενη χρονιά, το 2021, σε 428 και το 2022 σε 521. Ομως, η εφαρμογή του σωστού αυτού μέτρου εδώ και χρόνια έχει καταστεί εξαιρετικά προβληματική και πλέον είναι ανεφάρμοστη με οδυνηρές συνέπειες για τα θύματα.  

Η κατάσταση πλέον, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Εισαγγελίας της Αθήνας έχει φθάσει στο απροχώρητο. Ο ΕΚΚΑ ενημέρωσε τις εισαγγελικές αρχές ότι για το 2024 δεν μπορεί να διεκπεραιώνει πάνω από 100 δικογραφίες τον χρόνο για καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία!

Τώρα, ας δούμε και την κατάσταση στην Εισαγγελία της Αθήνας. Πόσες καταγγελίες, σε συντριπτικά ποσοστά από γυναίκες, γίνονται για ενδοοικογενειακή βία;Πάνω από 200 καταγγελίες τον μήνα. Δηλαδή πάνω από 2.000 τον χρόνο. Και ο μοναδικός φορέας που καλείται να τις χειριστεί ενημέρωσε πλέον ότι μπορεί για την επόμενη χρονιά να φέρει εις πέρας μόνον 100.Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, που οι διαστάσεις του ξεπερνούν τη δυνατότητα των δικαστικών αρχών και αγγίζουν την υποχρέωση του κράτους για την προστασία ευάλωτων πολιτών».

                                                                 (Ιω.Μάνδρου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Η Ολλανδία έχει μια από τις πιο ανοιχτές οικονομίες στον κόσμο, είναι 15η πιο πλούσια χώρα σε παγκόσμιο επίπεδο, 5η στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ είναι μια πολύ μικρή χώρα σε έκταση και μικρή σε πληθυσμό!Η δημοκρατία της και το κοινωνικό της κράτος είναι παράδειγμα προς μίμηση για πολλές άλλες χώρες.Σ΄ αυτή λοιπόν τη χώρα, στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2023 αναδείχθηκε μακράν πρώτο το κόμμα του Γκερτ Βίλντερς.Ο Βίλντερς είναι ο ορισμός του ακροδεξιού: Εθνικιστής , σφόδρα εναντίον των μεταναστών, ακραία ισλαμοφοβικός, αντιευρωπαϊστής, αντιοικολόγος…και εδώ και χρόνια απειλείται λόγω των ακραίων θέσεων του σταθερά η ζωή του και κυκλοφορεί με ασφάλεια ως αστακός.

Ποιο είναι λοιπόν το σωστό ερώτημα; Γιατί σε μια χώρα με αυτά τα χαρακτηριστικά νίκησε ο Βίλντερς ή γιατί δεν νίκησαν οι άλλοι; Η απάντηση δίνεται από την ίδια την Γεσιλγκόζ, πολιτικό εξαιρετικά σκληρή απέναντι στο μεταναστευτικό, η οποία αιτιολογεί την θέση της λέγοντας «Αν το επτάχρονο κοριτσάκι (εγώ) που ήρθε πριν 40 χρόνια στην Ολλανδία ερχόταν σήμερα, δεν θα μπορούσε να καταφέρει τίποτα από αυτά που κατάφερα εγώ».

Η αλήθεια είναι ότι μια τέτοια πλούσια και ανοιχτή χώρα όπως η Ολλανδία δεν μπορεί σήμερα να ενσωματώσει κοινωνικά και οικονομικά με επιτυχία τα τεράστια συγκριτικά νούμερα προσφύγων και μεταναστών που έχει υποδεχτεί.Οι πολίτες και όχι οι ακροδεξιοί επέβαλαν στην προεκλογική περίοδο ως πρώτο θέμα για συζήτηση το μεταναστευτικό, αισθανόμενοι ότι διαταράσσεται η συνοχή, το πολιτιστικό και κοινωνικό κεκτημένο της κοινωνίας τους».

                                                                             (Άννα Διαμαντοπούλου f/B)