Τίτλος τιμής...

  

 «Η κ. Διαμαντοπούλου διατύπωσε ένα πρόβλημα το οποίο είναι πρόβλημα του ευρωπαϊκού παρόντος και του άμεσου μέλλοντος. Δεν είναι η μόνη. Εξέφρασε και ένα φόβο ο οποίος πλανάται πάνω από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Δεν είναι ο κομμουνισμός. Είναι ο φόβος της αλλοίωσης και της στρέβλωσης ενός τρόπου ζωής που έχει κατακτήσει η Γηραιά Ηπειρος μέσα από πολλούς αιώνες Ιστορίας. Η δημοκρατία, η ελευθερία της έκφρασης, η ανεξιθρησκία, η ισότητα των φύλων. Πόσο Ισλάμ μπορούν να αντέξουν όλ’ αυτά; 

Αυτό το πρόβλημα κατέθεσε η κ. Διαμαντοπούλου και καλά έκανε και το κατέθεσε. Τους σόκαρε ακόμη περισσότερο ότι ο φόβος δεν προέρχεται από κάποιον σεσημασμένο ισλαμόφοβο, αλλά από μια πολιτικό που έχει ταυτισθεί με τη σοσιαλδημοκρατία. Ο παράδεισος των «αγαθών ψυχών» είναι ένα συνονθύλευμα από ακροαριστερούς και φιλελεύθερους οι οποίοι την ίδια στιγμή μπορεί να υποστηρίζουν τη Χαμάς και τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Και εκεί είναι το πρόβλημα. 

Σαν τους δεσμώτες του πλατωνικού σπηλαίου, ταυτίζουν την πραγματικότητα με τα είδωλα που προβάλλονται στα τοιχώματα του νου τους. Ο φόβος για την ισλαμοποίηση της Ευρώπης εντείνεται από το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της αρνείται να τον αναγνωρίσει.

Η κυρία Διαμαντοπούλου είπε και κάτι άλλο «ενοχλητικό» για την «προοδευτική» ιντελιγκέντσια. Πως οι μετανάστες δεν θα λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα της πατρίδας μας. Η επίλυση του, όντως υπαρκτού, δημογραφικού προβλήματος με τη μετανάστευση Αφρικανοασιατών υπήρξε και παραμένει ο μανδύας που καλύπτει τα πραγματικά κίνητρα των no borders, κάποιων αμαρτωλών ΜΚΟ και ενός πλέγματος διαμορφωτών της κοινής γνώμης και πολιτικών. Κίνητρα για άλλους ιδεολογικά και για άλλους οικονομικά.

Τα όσα είπε η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου εκφράζουν έναν πανευρωπαϊκό προβληματισμό, αποτελούν μια βάση για συζήτηση στη μικρή μας κοινωνία, της οποίας οι κεραίες προσλαμβάνουν με σημαντική καθυστέρηση τα όσα ακούγονται στον πολιτισμένο κόσμο. Ομως δεν παύουν να είναι διαπιστώσεις. 

Τα προβλήματα λύνονται με πολιτικές προτάσεις. Και μέχρι στιγμής από κανένα κόμμα, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, δεν έχει κατατεθεί μια ολοκληρωμένη πρόταση. Τα πιο ουσιαστικά μέτρα έχει λάβει μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, αυτή της Δανίας.

Αλλά στη Δανία τα μεγέθη είναι διαχειρίσιμα. Τι να κάνει η Γαλλία; Τι να κάνει η Γερμανία; Η Σουηδία έχει κατεβάσει τον στρατό στους δρόμους, ενώ η Ιταλία αναζητεί διέξοδο στο μεταναστευτικό της πρόβλημα στην Αλβανία. Κάθε κράτος μεμονωμένα προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του υπό το άγρυπνο βλέμμα της Ιλβα Γιόχανσον, εκ των βασικών υπευθύνων της κατάστασης που βιώνει η Ευρώπη.

Η κ. Αννα Διαμαντοπούλου, χωρίς κομματικές εξαρτήσεις, απαλλαγμένη από το φόβητρο του «πολιτικώς ορθού», είπε αλήθειες που φοβούνται να τις πουν άλλοι. Το ότι στοχοποιήθηκε μάλλον αποτελεί έναν τίτλο τιμής»...

                    (Απόσπασμα άρθρου του Σ. Μουμτζή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)