Τα πράγματα με το όνομά τους...

 

«Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η ελληνική κοινωνία, η κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα και οι διοικήσεις των πανεπιστημίων ανέχονται αδιάφορα επί δεκαετίες –και σήμερα– να αλωνίζει η βία και η αυθαιρεσία στα δημόσια πανεπιστήμια.

• Στις 2.11, σακίδιο µε 7 µολότοφ εντοπίστηκε στη Σχολή Θετικών Επιστηµών του ΑΠΘ.

• Στις 2.11, έξω από το τµήµα µου, στο ΕΚΠΑ, εντελώς αναίτια, συνάδελφοί μου μέλη ΔΕΠ και η φύλακας του κτιρίου εξυβρίστηκαν και απειλήθηκαν από αγνώστους.

• Την 31η Οκτωβρίου οµάδα περίπου 15 ατόμων με κουκούλες και ρόπαλα γκρέμισαν τοίχο στην Κοσμητεία της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΕΚΠΑ, έκαναν εκτεταμένες καταστροφές και απείλησαν στη συνέχεια τον κοσμήτορα.

• Πάλι στις 31.10, 20 άτοµα µε κουκούλες βγήκαν από το ΟΠΑ και πυρπόλησαν κάδους κλείνοντας την Πατησίων. Στις 21 Οκτωβρίου έγιναν επεισόδια με ΜΑΤ.

• Στις 26.10 κουκουλοφόροι µε µολότοφ επιτέθηκαν στα ΜΑΤ έξω από τη Φοιτητική Εστία του ΕΚΠΑ στα Ιλίσια, πράγμα που είχε συμβεί επίσης τον Σεπτέμβριο και τον Ιούλιο.

• Πάλι στις 26.10 διακόπηκε η εορταστική εκδήλωση για την 28η Οκτωβρίου στο Πάντειο και χρησιµοποιήθηκε το µικρόφωνο της αίθουσας για να διαβαστεί κείμενο. Πάλι στο Πάντειο, στις 10.10, 40 περίπου άτομα έκαναν «συμβολική» κατάληψη της Πρυτανείας και έστειλαν μηνύματα χρησιμοποιώντας την ηλεκτρονική της διεύθυνση.

 Πάλι στις 26.10 κουκουλοφόροι διέκοψαν εκδήλωση για την 28η Οκτωβρίου και πέταξαν στον πρύτανη, στους αντιπρυτάνεις και τους κοσμήτορες αυγά.

• Στις 23.10 επανακαταλήφθηκε η κατειληµμένη αίθουσα που είχε εκκενωθεί στο ΕΜΠ τον Αύγουστο, ενώ διακόπηκε το μάθημα της κοσμήτορος.

• Στις 22.10, άγνωστοι έσπασαν τα τζάµια στο νέο κτίριο του τμήματός μου, που μόλις παραδόθηκε και στο οποίο δεν έχουμε ακόμη εγκατασταθεί.

Πώς γίνεται να ανέχονται όλοι τον επανειλημμένο εξευτελισμό καθηγητών, πρυτάνεων και κοσμητόρων από αγνώστους ή και γνωστούς, που δεν τους αγγίζει ο νόμος;

Oλα αυτά συνέβησαν μέσα σε λίγες μέρες. Πώς γίνεται να μη συγκινούν κανέναν; Πώς γίνεται να ανέχονται όλοι τον επανειλημμένο εξευτελισμό καθηγητών, πρυτάνεων και κοσμητόρων από αγνώστους ή και γνωστούς, που δεν τους αγγίζει ο νόμος; Πώς δέχονται να αντιμετωπίζονται με αυτόν τον τρόπο οι δάσκαλοι των παιδιών τους, αυτοί που μορφώνουν τις επόμενες γενιές, τους επόμενους επιστήμονες;

 Με ποια διάθεση και ποιο σθένος θα πάνε οι καθηγητές που απειλούνται, που προπηλακίζονται, που βλέπουν τη φωτογραφία τους σε αφίσες επικηρυγμένων, να κάνουν μάθημα ή να επιτελέσουν τα καθήκοντά τους ως κοσμήτορες, πρυτάνεις, πρόεδροι τμημάτων, δάσκαλοι και ερευνητές; 

Πώς γίνεται η ίδια η ακαδημαϊκή κοινότητα να μένει σιωπηρή, να μην αντιδρά όταν συνάδελφοί τους, δίπλα τους, υφίστανται εντελώς απρόκλητα τέτοια μεταχείριση; Πόσος μιθριδατισμός ώστε να μη μας αγγίζουν αυτά που συμβαίνουν;»

                         (Απόσπασμα άρθρου της Β. Κιντή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ )