Η νέα εκδοχή της Κου Κλουξ Κλαν...

 

«Αρχής γενομένης από την πολιτική βία, η ελληνική κοινωνία, αρνείται πεισματικά να αντιμετωπίσει κατάματα την πραγματικότητα και να δει πως σήμερα η κυρίαρχη ιδεολογία είναι αυτή της βίας και αγκαλιάζει όλες τις μορφές της ανθρώπινης δραστηριότητας, από την οικογένεια και το σχολείο, μέχρι τη μουσική και την οδηγική συμπεριφορά. Έχουμε μήπως συζητήσει ποτέ σοβαρά το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, η οποία τόσο κατά, όσο και μετά την πανδημία, έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις; Όχι. Απλά κάθε φορά που ακούμε για μία αποτρόπαια πράξη αγανακτούμε, με τη διαφορά που λίγες στιγμές αργότερα το ξεχνούμε. Το ίδιο ισχύει και για τη βία μεταξύ της νεολαίας. 

Καθημερινά, διαβάζοντας το αστυνομικό δελτίο, διαπιστώνουμε την ύπαρξη συμμοριών ανηλίκων, όχι μόνο στις υποβαθμισμένες περιοχές στις παρυφές των μεγαλουπόλεων, αλλά και στα υπερήφανα για την εύκτακτη ζωή τους προάστια των εύπορων οικογενειών. Ανάλογη είναι η αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας, με τα περιστατικά να αυξάνουν χρόνο με το χρόνο. Τι να πει κανείς για την οδηγική βία των Ελλήνων, οι οποίοι αδιαφορούν για τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας, θεωρώντας πως οι δρόμοι είναι δικοί τους, λες και τους κληρονόμησαν από τους προγόνους τους κι αλίμονο σε εκείνον που θα το αμφισβητήσει. Από τη βίαια καταστολή των ελευθεριών της δικτατορίας, περάσαμε σταδιακά και με ευθύνη πολλών, στην πλήρη ασυδοσία των ισχυρών, των τραμπούκων της διπλανής πόρτας, του κακοποιητή του διπλανού θρανίου κ.ο.κ.

Αυτή η επίμονη άρνηση της συζήτησης, είναι που γονιμοποιεί τον σπόρο της βίας σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής. Από τη στιγμή που δεν θέλεις να αναγνωρίσεις και να περιγράψεις το πρόβλημα, αναζητώντας κάθε πιθανή λύση, είναι σαν να ανάβεις το πράσινο φως για την ασυδοσία του άλλου, για την περιφρόνηση κάθε γραπτού και άγραφου νόμου, για την κυριαρχία του ισχυρού επί του αδύναμου. Αυτό άλλωστε, δεν μας έδειξε και η πρόσφατη δολοφονία περαστικού, ο οποίος είχε την ατυχία να κάνει παρατήρηση σε μοτοσικλετιστή, επειδή ο τελευταίος πήγαινε ανάποδα πάνω σε πεζόδρομο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης; »

«Μετά από αναρίθμητα περιστατικά ακραίας βίας σε δεκάδες πόλεις της Ευρώπης, που συνεχίζονται παρά τις απαγορεύσεις και τα πρόστιμα, μπορούμε να πούμε ότι το υπόβαθρο δεν είναι αθλητικό, αλλά πολιτικό. Και η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο ανησυχητική όσο ανεβαίνουν τα ποσοστά της Ακροδεξιάς. Για την ακρίβεια, η άνοδος της Ακροδεξιάς οφείλεται και στο γεγονός ότι ψαρεύει την πελατεία της στην θολή δεξαμενή των γηπέδων.

Μπορεί το πρόβλημα να είναι αστυνομικό από επιχειρησιακής πλευράς, αλλά ουσιαστικά πρόκειται για ένα βαθιά πολιτικό ζήτημα που δεν αντιμετωπίζεται μόνο με πρόστιμα και κεκλεισμένων των θυρών αγώνες. Κι αυτό διότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την Κου Κλουξ Κλαν του 21ου αιώνα! Τα μέλη του πολυεθνικού μηχανοκίνητου τάγματος θανάτου που έφθασαν ως την Αθήνα και δολοφόνησαν ένα νέο παιδί δεν είναι οι συνηθισμένοι χούλιγκανς. Είναι οργανωμένοι εξτρεμιστές που λειτουργούν βάσει σχεδίου. Είναι όργανα που η Διεθνής της Βίας ριζοσπαστικοποιεί και εργαλειοποιεί προς εξυπηρέτηση καθαρά πολιτικών σκοπών.

Η ακροδεξιά – και σε κάποιες περιπτώσεις και η ακροαριστερά – στρατολογούν τους «τζιχαντιστές της Δύσης» στα γήπεδα και τους χρησιμοποιούν ως τάγματα εφόδου, σε πρώτη φάση εναντίον των αντιπάλων ομάδων και αργότερα σε διαδηλώσεις και βίαια επεισόδια στους δρόμους. Όπου κι’ αν βρίσκονται, όποια ομάδα κι’ αν υποστηρίζουν, οι εκπρόσωποι της «Λευκής Τζιχάντ» - άνδρες, λευκοί, ρωμαλέοι - μοιάζουν όλο και πιο πολύ με παραστρατιωτικές ομάδες. 

Για παράδειγμα, οι Πολωνοί εξτρεμιστές προπονούνται ακόμη και είκοσι ώρες την εβδομάδα μέσα στα δάση. Εκπαιδεύονται στα όπλα, στις πολεμικές τέχνες, κάνουν μπόντι μπίλντινγκ. Η εκπαίδευσή τους είναι σκληρά στρατιωτική με απίστευτη πειθαρχία και οργάνωση. Υπακούνε σε κανόνες ακόμη και όταν φαινομενικά μοιάζουν με όχλο που κινείται σε μπουλούκια. Με λίγα λόγια δεν πρόκειται για χούλιγκανς, αλλά για τη νέα εκδοχή της Κου Κλουξ Κλαν».

(Απόσπασμα άρθρου της Σ. Βούλτεψη από το liberal.gr)