Απόψεις...

 

«Ανέκαθεν η Αριστερά τους Βορειοηπειρώτες και το Βορειοηπειρωτικό πρόβλημα τα αντιμετώπιζε με μια στάση που διαβαθμιζόταν από την επιφυλακτικότητα και την αμηχανία ως την πλήρη απόρριψη. Κάποιοι εξ αυτών έφτασαν στο σημείο να μην αναγνωρίζουν καν την εθνική υπόσταση των Βορειοηπειρωτών, μιλώντας για Νοτιοαλβανούς.Εννοείται πως όσοι υπερασπιζόταν τα δικαιώματά τους απέναντι στο καθεστώς Χότζα και Αλία ήταν συλλήβδην φασίστες. 

Είναι γνωστή η επίθεση που δέχθηκαν στο αμφιθέατρο της Ιατρικής σχολής, το 1989, Βορειοηπειρώτες που πραγματοποιούσαν συγκέντρωση, από μέλη αριστερών οργανώσεων, στα οποία πρωτοστάτησε μετέπειτα υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ. 20 Βορειοηπειρώτες τραυματίστηκαν και η εκδήλωση διαλύθηκε. Ανοίγω μια μικρή ιστορική παρένθεση για να πω ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας, επί ιταλικής κατοχής, ήταν υπέρ της αυτονομίας της Β. Ηπείρου».

                                                                  (Σ.Μουμτζής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Οι διαφορές μεταξύ όσων κακών κάκιστων κατατρέχουν την καθημερινότητά μας είναι μικρές. Στην πράξη, το κράτος που φροντίζει για τα κοινά πράγματα είτε υπολειτουργεί, είτε αδιαφορεί, είτε απουσιάζει.  Το κράτος ως διαχειριστής της κοινής περιουσίας, προστάτης της αμοιβαίας ασφάλειας, τιμωρός της παρανομίας βρίσκεται, κατά κανόνα, κάπου αλλού γιατί δεν το έχουμε εμείς μέσα μας, δεν συμπεριφερόμαστε ως να είμαστε εμείς οι ίδιο το κράτος. Γι αυτό κι εκείνο εμφανίζεται όταν το κακό έχει συμβεί και τρέχει πάντοτε πίσω από τα γεγονότα. Διαμαρτυρόμαστε τότε εντόνως για την κυβέρνηση, στην οποία αναγνωρίζουμε τον ύπατο ιδιοκτήτη του κράτους. 

Φτάσαμε στο σημείο να κάνει το ίδιο, αν και από την ανάποδη, η ίδια η κυβέρνηση. Τρέχει πίσω από το κράτος ΤΗΣ, μήπως και αναστρέψει όσα δεν έκανε σωστά το κράτος ΤΗΣ, μήπως και απαλύνει το θυμό του ψηφοφόρου ΤΗΣ, ο οποίος όμως παραμένει, ευτυχώς για τη δημοκρατία, τελικός ιδιοκτήτης του κράτους, όπως δείχνει η ευκολία με την οποία ιδιοποιούνται οι συντοπίτες τα κοινά πράγματα του κράτους ΜΑΣ.

Με λίγα λόγια, σαν τις ρώσικες κούκλες, το ένα κράτος, εμείς οι πολίτες, αδιαφορούμε για την τήρηση του κράτους των νόμων, γνωρίζοντας ότι το άλλο κράτος, των υπαλλήλων αδιαφορεί έτσι κι αλλιώς, μέχρις ότου δεν εμφανιστεί το υπέρτατο κράτος, των κυβερνητών, για να κλείσει ο κύκλος της καταστροφικής ανοησίας».

                                                                  (Μπ.Παπαδημητρίου- liberal.gr)

«Είναι κοινός τόπος η διαπίστωση πως ο επαγγελματισμός και η αποτελεσματικότητα των επιφορτισμένων με την τήρηση της τάξης και εντεταλμένων οργάνων της πολιτείας, δεν είναι στο επίπεδο που θα ικανοποιούσε τις απαιτήσεις των πολιτών, οι οποίοι έχουν κάθε δικαίωμα να απολαμβάνουν την ασφάλεια ως δημόσιο αγαθό. Εκεί όπου απουσιάζει η οργανωμένη πολιτεία, εκεί όπου η ασφάλεια ως δημόσιο αγαθό δεν προστατεύεται, εκεί ξεπροβάλλουν τα άνθη του Κακού και σαν ζιζάνια μολύνουν τον κατά τα άλλα εύφορο λειμώνα που λέγεται κοινωνία και διψά για πρόοδο και προκοπή. 

Συνδυαζόμενοι οι τρεις αυτοί παράγοντες, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, το οποίο αν προς το παρόν μας δίνει μικρές, αλλά απεχθείς εκρήξεις, τίποτα δεν προδικάζει πως στο μέλλον δεν θα αντιμετωπίσουμε μία μεγάλη, καταστροφική έκρηξη».

                                                                        (Δ.Τριανταφυλλίδης- liberal.gr)