Απόψεις...

 

«Ο Άρειος Πάγος με απόφαση του έριξε στα μαλακά γιο θανούσης καθώς εξακολουθούσε να εισπράττει την σύνταξη για 161 μήνες μετά τον θάνατο (Μάρτιος 1999 έως και Απρίλιο 2014). Το δε ποσό που καρπώθηκε έφτασε στα 64.660 ευρώ.Τι έκανε ο Άρειος Πάγος; Ενώ το 5μελές εφετείο κακουργημάτων είχε καταδικάσει τον ξεχασιάρη γιο σε 4 χρόνια φυλακή, ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την απόφαση και έπαυσε την ποινική δίωξη. 

Πριν σπεύσει κάποιος να… πυροβολήσει την δικαιοσύνη, ας θυμίσουμε το αυτονόητο: οι δικαστές δικάζουν και αποφασίζουν βάσει του νόμου. Και εδώ η ιστορία αποκτά ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Φρόντισε ο νομοθέτης το 2019 - κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την αλλαγή του ποινικού κώδικα - να μετατρέψει την απάτη από κακούργημα σε πλημμέλημα. 

Προσοχή όμως. Αν θέλετε να εκμεταλλευτείτε τον νέο ποινικό κώδικα και να την βγάλετε… λάδι με ένα πλημμέλημα, φροντίστε η απάτη να μην ξεπεράσει τα 120.000 ευρώ. Θα φάτε μια εξαγοράσιμη ποινή (προς τρία ευρώ την ημέρα) και όσον αφορά στα χρωστούμενα, ναι μεν το δημόσιο θα τα αναζητήσει αλλά, τι τα θες, στο καλάθι των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο θα μπουν και αυτά. Τι 170 δισ. ευρώ και μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ ακόμη.

Πρόκληση του κοινού περί δικαίου αισθήματος μεγαλύτερη από αυτή δεν μπορεί να γίνει. Είναι το ότι ο νομοταγής πολίτης αυτής της χώρας τρώει την μια σφαλιάρα μετά την άλλη. Από τον επιχειρηματία με την ομπρέλα και τον επαγγελματία που δεν ξέρει τι σημαίνει απόδειξη μέχρι τον επίορκο κρατικό λειτουργό. Στο νηπιαγωγείο μαθαίνουμε τα παιδιά μας ότι κάθε πράξη έχει τις συνέπειές της. Είναι η ατιμωρησία συνέπεια; Μ’ αυτά τα νομικά όπλα θα ξεκινήσουμε τον ανένδοτο κατά της φοροδιαφυγής;»

                                                                            (Ν.Ζαργάνης –liberal.gr)

 «Ας ξεκινήσουμε πρώτα από το εσωτερικό της ΕΛ.ΑΣ. Οι διαχρονικές κομματικές επιλογές της ηγεσίας της, οι αποστρατείες ικανών αξιωματικών, η εκπαίδευση των νέων αστυνομικών που πιθανότατα χρειάζεται αλλαγές και προσαρμογές με τις σύγχρονες απαιτήσεις, η επικράτηση δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας σε ικανή μερίδα αστυνομικών, τα «βύσματα» και οι χαριστικές τοποθετήσεις σε κρίσιμα πόστα αποτελούν δεδομένα, που απομειώνουν τις φιλότιμες έως ηρωικές προσπάθειες πάρα πολλών αστυνομικών.

Από την άλλη, ιδεοληψίες, στρεβλές αντιλήψεις έχουν κυριαρχήσει σε μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης, αλλά και της πολιτικής τάξης, έτσι ώστε η αστυνομία να θεωρείται εχθρός των πολιτών, να ενοχοποιείται με το παραμικρό, να αντιμετωπίζεται με καχυποψία και με απαξίωση. Το σύνθημα, άλλωστε, «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» τα λέει όλα. Η όποια ενέργεια αστυνομικού κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του επικρίνεται ως αυθαιρεσία και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις αστυνομικών, οι οποίοι βρήκαν κυριολεκτικά τον μπελά τους γιατί προσπάθησαν να κάνουν τη δουλειά τους αντιμετωπίζοντας την παρανομία και το έγκλημα.

Η αστυνομική αυθαιρεσία, η υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της ΕΛ.ΑΣ., δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να καταδικάζεται και παραδειγματικά να τιμωρείται. Ομως, άλλο η αυθαιρεσία και η εγκληματικότητα (διότι εγκληματικότητα υπάρχει –και μάλιστα σοβαρής μορφής– και στις τάξεις του αστυνομικού σώματος) και άλλο η ενοχοποίηση των αστυνομικών σε κάθε περίπτωση. Ισως είναι αναγκαίο, είναι καιρός πια, κάτι πραγματικά και ουσιαστικά να αλλάξει για τη διπλή απαξίωση της Ελληνικής Αστυνομίας».

                                                                  (Ιω.Μάνδρου- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)