Χώρα... ξέφραγο αμπέλι;

 

«Υπάρχουν ερωτήματα, τις απαντήσεις των οποίων θα πρέπει να δώσει η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό. Ερωτήματα που έχουν σχέση με τον τρόπο διαχείρισης, για παράδειγμα, εκείνων που καταφέρνουν να βρεθούν με παράτυπο τρόπο στο ελληνικό έδαφος. 

Πόσοι από αυτούς καταγράφονται και με ποιον τρόπο; Πόσοι υποβάλουν αίτημα ασύλου και με ποια αιτιολογία; Πόσες από τις αιτήσεις γίνονται δεκτές σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις; Πόσες απορρίπτονται και με ποια αιτιολογία; Τι γίνεται με εκείνους, οι αιτήσεις των οποίων απορρίπτονται; Ποια διαδικασία προβλέπεται στη συνέχεια για εκείνους, οι αιτήσεις των οποίων απορρίπτονται; Πού κρατούνται; Για ποιο διάστημα; Απελαύνονται ή αφήνονται ελεύθεροι με το έγγραφο της διοικητικής απέλασης στο χέρι κι έχει ο Θεός; 

Έπειτα, υπάρχει και το θέμα των διακινητών, οι οποίοι τρομοκρατούν ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα, διαπράττοντας κλοπές αυτοκινήτων, μεταφέροντας οδηγώντας ανάποδα στις εθνικές οδούς, προκαλώντας ατυχήματα, πολλές φορές θανατηφόρα, καταστρέφοντας περιουσίες, τις οποίες με κόπο δημιούργησαν οι συμπολίτες μας. Από το αστυνομικό δελτίο πληροφορούμαστε πως στην πλειονότητά τους, είναι αλλοδαποί, οι οποίοι βρίσκονται άλλοι νόμιμα και άλλοι παράνομα στη χώρα, έχοντας δημιουργήσει εκτεταμένα δίκτυα διακίνησης ανθρώπων με τεράστιο τζίρο. 

Η παράτυπη μετανάστευση, αν και πολυπαραγοντικό πρόβλημα, αποτελεί μία θρυαλλίδα για την κοινωνική ειρήνη στη χώρα. Η «καύσιμος ύλη» συγκεντρώνεται και δεν θα αργήσει να ξεσπάσει μια «mega πυρκαγιά», την οποία θα είναι αδύνατον να σβήσει ο κρατικός μηχανισμός. Τα φαινόμενα σύλληψης μεταναστών από πολίτες, φαινόμενα εκφυλιστικού χαρακτήρα για το δημοκρατικό πολίτευμα, είναι ένα καμπανάκι προς την κυβέρνηση. Η κατασκευή του φράχτη μπορεί να προχωράει, αλλά αυτό, όπως φαίνεται, δεν αποθαρρύνει τους διακινητές απελπισμένων ανθρώπων.

 Πέρα από τις καταδικαστέες απερίφραστα πράξεις αυτοδικίας και αντιποίησης αρχής, υπάρχει η πραγματική αγωνία των κατοίκων των ακριτικών περιοχών, οι οποίοι αισθάνονται εγκαταλειμμένοι από την πολιτεία. Και αυτό, είναι ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να λυθεί με δηλώσεις στην τηλεόραση, ευχολόγια και υποσχέσεις για λύσεις σε ένα ακαθόριστο μέλλον. Η χώρα δεν μπορεί να είναι ξέφραγο αμπέλι, ούτε να γίνει επίσημα διάδρομος διακίνησης παράτυπων μεταναστών».

             (Απόσπασμα άρθρου του Δ. Τριανταφυλλίδη από το liberal.gr)