Απόψεις...

  

«Υπάρχουν «τρελοί», ικανοί και καθαροί στον ζωτικό πυρήνα του ελληνικού κράτους; Ναι, και γι’ αυτό το κράτος συνεχίζει να λειτουργεί και να αντέχει. Το είδαμε στον Εβρο το 2020 ή στην περίπτωση του αρχαιολόγου της Μυκόνου. Πληρώνονται λίγα, αγαπούν τη δουλειά τους και πιστεύουν ότι αυτό είναι καθήκον τους. Με μεγάλο προσωπικό κόστος αρνούνται να ενταχθούν στις δύο συνήθεις κατηγορίες: των ωχαδελφιστών που βλέπουν την υπηρεσία τους σαν μία ακόμη ΔΕΚΟ και των νταραβερτζήδων που έχουν κάνει καριέρα με πεσκέσια, επαφές με πολιτικούς και πάρε-δώσε. 

Το πρόβλημα είναι ότι θέλει κότσια για να τους διαλέξεις και να τους αφήσεις να κάνουν τη δουλειά τους. Να τους δημιουργήσεις τη βεβαιότητα ότι δεν θα χτυπήσει το κινητό τους για να ακούσουν εκείνο το καταραμένο «μην ασχολείσαι με τον Χ, είναι δικός μας» ή «άσ’ το αυτό, είναι τζιζ». Οι πολιτικοί μας προτιμούν δυστυχώς τους βολικούς από τους τρελούς. 

Ετσι καταλήγουν να επιλέγουν αστυνομικούς σε ανώτατες θέσεις που χρειάζονται GPS για να πάνε από την Ομόνοια στο Σύνταγμα. Προτιμούν τους βολικούς γιατί έχουν κατασκευάσει ένα γκρίζο, θολό και μπερδεμένο σύστημα όπου τα πάντα περνούν στο τέλος μέσα από τα πολιτικά ή κυβερνητικά γραφεία. Την ώρα της κρίσης ανακαλύπτουν ότι ο βολικός βολεύει μέχρι να καταρρεύσει, μαζί με όλο το σύστημα, και να σε πλακώσει».

                                                             (Αλ. Παπαχελάς-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Η απουσία εμπιστοσύνης απέναντι στον τρόπο που αντιμετωπίζεται η παρατεταμένη διεθνής κρίση, η αφερεγγυότητα του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος, οι αδυναμίες του διεθνούς εμπορίου και τα ανησυχητικά στοιχεία από την Κίνα, έχει δημιουργήσει μια διάχυτη ανησυχία στις αγορές. Όπως γνωρίζουμε, όλες οι οικονομικές συναλλαγές στηρίζονται πάνω στην πίστη. 

Δηλαδή πάνω στην εμπιστοσύνη που υπάρχει ή κτίζεται ανάμεσα στις συναλλασσόμενες πλευρές. Χωρίς εμπιστοσύνη δεν υπάρχει εμπόριο, δεν υπάρχουν αγορές, δεν υπάρχουν χρηματιστήρια. Ή μάλλον υπάρχουν, αλλά δεν μπορούν να αποδώσουν ικανοποιητικά και αποτελεσματικά. Και όταν κάτι δεν λειτουργεί ικανοποιητικά, αποδοτικά και αποτελεσματικά, τότε παραπαίει και αρκετές φορές καταρρέει. 

Σήμερα οι αγορές αρχίζουν να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους από τα τεκταινόμενα στην Κίνα.Μέχρι τώρα στην ατζέντα της ανησυχίας των επενδυτών όσον αφορά την έννοια του χρέους, υπήρχε το παγκόσμιο δημόσιο χρέος το οποίο σύμφωνα με την UNCTAD υπερβαίνει τα $92 τρισ., το συνολικό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος που υπερβαίνει τα $305 τρισ. και το Αμερικανικό Δημόσιο Χρέος που έχει υπερβεί τα $32 τρισ. αλλά εξυπηρετείται κανονικά. Τώρα όμως στην ατζέντα της ανησυχίας της παγκόσμιας επενδυτικής κοινότητας, εμφανίζεται και το χρέος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Τ

ο επίσημο δημόσιο χρέος της Κίνας το 2022 είχε ξεπεράσει τα $13 τρισ. Ωστόσο, μετά από την παρατεταμένη εσωτερική οικονομική κρίση στην Κίνα και την αλυσίδα αθέτησης πληρωμών και υποχρεώσεων από μεγάλες εταιρείες, σύμφωνα με έκθεση της Goldman Sachs του Μαΐου του 2023, το συνολικό ύψος του φανερού και κρυφού κινεζικού χρέους κυμαίνεται πέριξ των $23 τρισ.

                                                                      (Κ. Χαροκόπος- Liberal.gr)