Aπόψεις...

 

«Συμφέροντα, μεγαλοπαράγοντες, εκδότες, εφοπλιστές, πρόεδροι, ομοσπονδίες, επενδυμένα κεφάλαια που ψάχνουν απόσβεση, διεθνείς διασυνδέσεις, μεταγραφές και όλα τα συναφή συνηγορούν στο να μένει ανοιχτό το μαγαζί –που κάθε τόσο όμως μετράει και από έναν νεκρό νέο. Και ανοιχτό το μαγαζί μόνο και μόνο για να σφουγγαρίζουμε κάθε όσο αίματα δεν έχει νόημα. Μαζικές κινητοποιήσεις από το «κίνημα της πετσέτας» και σαρωτικοί έλεγχοι έχουν πραγματοποιηθεί σε πολλές παραλίες. 

Ωστόσο στη Νάξο λίγο μετά τους ελέγχους που έγιναν σε παραλίες, κάποιοι έβαλαν ξανά τις ξαπλώστρες στις παλιές τους θέσεις. Συγκεκριμένα, κάποιοι έβαλαν ξανά και μάλιστα μέσα στη νύχτα τις ξαπλώστρες σε παραλίες της Νάξου, δείχνοντας ότι το «κίνημα της πετσέτας» και η κινητοποίηση των αρχών και οι έλεγχοι δεν τους πτοούν».

                                                                    (Δ. Ευθυμάκης- protagon.gr)

 «Η κυβέρνηση Μητσοτάκη  στην πρώτη τετραετία της ήταν μια… τυχερή κυβέρνηση! Της έτυχαν πρωτόγνωρες καταστάσεις. Όπως η επιχείρηση μαζικής εισβολής στον Έβρο, την οποία αντιμετώπισε με παραδειγματική (και ξαφνιαστική) επάρκεια. Στο «καπάκι» ήρθε η πρωτόγνωρη πανδημία, την οποία με τη βοήθεια της τεχνολογίας (τη συνδρομή Πιερρακάκη για να ακριβολογούμε) αντιμετώπισε, ξεπερνώντας  την τεχνολογική και διοικητική αρτιότητα προηγμένων ευρωπαϊκών κρατών.

Ήταν τυχερή γιατί ήρθησαν από την ΕΕ οι αυστηροί δημοσιονομικοί κανόνες, δίνοντάς της τη δυνατότητα να μοιράσει αφειδώς χρήμα στον λαό, το οποίο φυσικά και καλώς μοίρασε. Υπήρξαν πληττόμενοι και παινόμενοι μικροεπιχειρηματίες και εργαζόμενοι, που έβλεπαν τα έσοδά τους να καταρρέουν, και το μέλλον να ανατέλλει ανησυχητικό.  

Η ανωτέρω ωστόσο διαχείριση έδωσε ψευδή εικόνα για την πληρότητα, επάρκεια και αρτιότητα, τόσο της ίδιας της κυβέρνησης, όσο - και κυρίως - του κρατικού μηχανισμού. Ένας κρατικός μηχανισμός που πόρρω απέχει από το ιδεατό που φωτογράφισαν τα τότε επιτεύγματα και οι κυβερνητικές ψευδαισθήσεις.

 Όταν το αστυνομικό ρεπορτάζ καταγράφει την έλλειψη στοιχειώδους κεντρικού σχεδιασμού, την απουσία επικοινωνίας μεταξύ συναρμοδίων υπηρεσιών, τη διχογνωμία μεταξύ επαρχιακών υπηρεσιών και κεντρικής διοίκησης, τις διαταγές που καθυστέρησαν να εκδοθούν, τα κατεπείγοντα σήματα που δεν διαβάστηκαν, τους αστυνομικούς που περιπολούσαν αλλά πήραν εντολή να επιστρέψουν στη βάση τους πριν φέρουν εις πέραν την αποστολή τους, σημαίνει ότι κάτι γαγγραινώδες κατατρώει τη διοίκηση της Αστυνομίας. Το αστυνομικό ρεπορτάζ καταγράφει μια ανεπανάληπτη κωμωδία».

                                                                              (Γ.Σιδέρης- liberal.gr)

«Η ανομία βγάζει τη «γλώσσα της» στο κράτος. Το χλευάζει, δοκιμάζει τις αντοχές του, αυθαδιάζει. Και μόλις έφυγαν οι ελεγκτές από τη Νάξο, επέστρεψαν οι ξαπλώστρες. Οι επιχειρηματίες τις ξαναέστησαν παράνομα στις παλιές τους θέσεις. Το ίδιο ακούγεται ότι συνέβη και στην Πάρο, τη Χαλκιδική και αλλού».

                                                                          (Γ. Φιντικάκης- liberal.gr)

«Εγινε ξαφνικά «προδότης» ο Γιάννης Αντετοκούνμπο; Την Εθνική την εγκατέλειψαν, στο άνθος της ηλικίας τους και δια παντός, αρκετοί μπασκετμπολίστες μας. Μόλις έγιναν «κάποιοι», την είδαν σαν αγγαρεία. Δεν πάψαμε να τους λατρεύουμε. Ενώ στον Γιάννη, δεν αναγνωρίζουμε ούτε το δικαίωμα να είναι τραυματίας. Μάλλον, φταίει η καταγωγή του, το χρώμα του δέρματός του. Αλλά κι εκείνος έδωσε δικαιώματα».

                                                                       (Sportscaster – protagon.gr)