Απόψεις...

«Η χώρα μας καίγεται από τη μία άκρη στην άλλη. Στον Έβρο ξέσπασαν δεκατέσσερις παράλληλες εστίες φωτιάς, ενώ μόνο στον Ασπρόπυργο φέτος έχουν εκδηλωθεί 472 πυρκαγιές. Παράλληλα, οι πυροσβεστικές δυνάμεις επιχειρούν δίπλα σε στρατόπεδα και μεγάλης αξίας στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Δεν μπορεί να αποκλειστεί το σενάριο η Ελλάδα να δέχεται υβριδικό πόλεμο. Μιλάμε για ένα ενιαίο μέτωπο από εστίες πυρκαγιών, το οποίο δεν έχει σχέση μόνο με την εγγύτητά του σε κρίσιμες στρατιωτικές υποδομές και εγκαταστάσεις οικονομικού ενδιαφέροντος (όπως ο Ασπρόπυργος), αλλά παρατηρούμε ειδικότερα στη Θράκη μια προσπάθεια εκδήλωσης ενός σχεδιασμού με οργανωμένες φωτιές. 

Οι εστίες των φωτιών βρίσκονται σε περάσματα παράτυπων μεταναστών. Με αυτόν τον τρόπο ασκείται μια μορφή πίεσης στη χώρα μας, η οποία έχει ανοικτό το δρόμο των διαπραγματεύσεων για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αυτό δεν συνεπάγεται ευθύνη της Τουρκίας για τις πυρκαγιές, καθώς αποδείξεις δεν υπάρχουν.

Οι φόβοι όμως για υβριδικό πόλεμο αυξάνονται. Ακόμα και αν δεν υπάρχει οργανωμένο σχέδιο, στην Τουρκία ήδη προπαγανδίζουν τις επιπτώσεις των πυρκαγιών. Θεωρώ πως θα φανεί τις επόμενες μέρες αν το σενάριο του οργανωμένου υβριδικού πολέμου επιβεβαιωθεί, αν και πιστεύω πλέον πως οι φωτιές που μαίνονται στη χώρα δεν είναι τυχαίες.  Κάτι που έχει αναφερθεί και από την πυροσβεστική, ενώ ο Άρειος Πάγος ερευνά το ενδεχόμενο για οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών».

                                                                      (Λ. Καμπουρίδης –liberal.gr ) 

«Τι έκανε λάθος η Γερμανία; Τίποτε. Την εκδικούνται οι αρετές της. Η παροιμιώδης δημοσιονομική της σωφροσύνη αποδεικνύεται αυτοκαταστροφική τώρα που το γήρας των υποδομών της μαρτυρεί την τσιγκουνιά στις δημόσιες επενδύσεις. Η ευκολία της να εξασφαλίζει στην ενεργοβόρο βιομηχανία της φθηνό αέριο αποδεικνύεται γεωπολιτικά κοντόθωρη και μη βιώσιμη. Η εξαγωγική της ρώμη εκπνέει τώρα που η Κίνα μπορεί να καλύπτει ολοένα και περισσότερο τις ανάγκες της με την εγχώρια παραγωγή. Ακόμη και η στιβαρή γραφειοκρατία της Γερμανίας μοιάζει με βραδυκίνητο γίγαντα στον καιρό της ανάγκης για γρήγορες ψηφιακές υπηρεσίες.

Η Γερμανία έχει δείξει ότι μπορεί να ξεπερνάει με συλλογικό σθένος αυτές τις αντιξοότητες. Αυτή τη φορά όμως η αισιοδοξία του καγκελαρίου της –«η ενεργειακή μετάβαση θα είναι το νέο οικονομικό μας θαύμα»– προκαλεί μόνο χλεύη. Οι Γερμανοί δεν έχουν γίνει φτωχότεροι. Εχουν γίνει όμως πιο ανασφαλείς. Η τρίχρωμη κυβέρνησή της χώρας, αντί για συναινετικό εγχείρημα, θυμίζει διαρκές βραχυκύκλωμα. Η λαϊκιστική Ακροδεξιά μετριέται στο 20%. Δεν υπάρχει σθένος. Ούτε σκαραβαίος για να το πάει στο μέλλον».

                                                               (Μ. Τσιντσίνης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Όλοι μας είμαστε βρωμιάρηδες. Είτε διότι πετάμε από το παράθυρο το μπουκάλι του νερού που μόλις ήπιαμε, είτε διότι βλέπουμε τον μπροστινό να το πετάει και δεν τον πιάνουμε από τον λαιμό. Που μας ενοχλεί θανάσιμα ο σκουπιδοτενεκές μπροστά στην πόρτα μας, αλλά αδιαφορούμε αν ζέχνει σαν χωματερή ο παρακάτω δρόμος.  Κι όσο για σας κύριε περιφερειάρχη μου, που ως έμαθα έχετε την ευθύνη της καθαριότητας των δρόμων αυτών, θέλω να σας γράψω μια βαριά έως βαρύτατη κουβέντα για το έργο σας και το φιλότιμο σας, πλην με συγκρατεί η ευγενική μου φύσις καλοκαιριάτικα».

                                                                   (Δ. Ευθυμάκης- protagon.gr) 

«Το προσκύνημα για μια παλιά ταυτότητα στα αστυνομικά τμήματα δεν απέχει πολύ από το θρησκευτικό, έχει άλλωστε το ίδιο κοινό. Και είναι αστείο να βλέπεις όλους αυτούς τους αντιρρησίες να φωνάζουν για ιδιωτικότητα που θα χαθεί, τη στιγμή που τα social media μας έχουν φακελώσει όλους και οι αλγόριθμοι ξέρουν πια μέχρι και τι χρώμα βρακί προτιμάμε».

                                                                (Λ.Σταμπούλογλου- protagon.gr)

«Η πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου εκφράζει στο Κίεβο την ξεκάθαρη θέση της Ελλάδας: «Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία μας αφορά όλους. Με τη βάναυση παραβίαση του διεθνούς δικαίου, την απειλή γενικευμένης επισιτιστικής κρίσης, η οποία θα πλήξει ιδίως τις πιο αδύναμες χώρες, αλλά και την απειλή πυρηνικής καταστροφής, επιχειρείται η ανατροπή του μεταπολεμικού κεκτημένου της ειρήνης και της προόδου. Πρόκειται για ευθεία αμφισβήτηση της φιλελεύθερης δημοκρατίας και των ευρωπαϊκών αξιών, και συνεπώς η Ευρωπαϊκή Ένωση και η διεθνής κοινότητα οφείλουν να προασπίσουν την ασφάλεια και τη σταθερότητα απέναντι στον αναθεωρητισμό». Αυτή είναι η εθνική θέση».

                                                          (Αλ. Παπαναστασίου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)