Απόψεις...

 «Να λοιπόν, που το φέραμε από δω, το σπρώξαμε από κει, καταλήξαμε τις τελευταίες μέρες πριν την κάλπη να συζητάμε το ένα, το μοναδικό, το κλασικό ελληνικό θέμα μας. Τους διορισμούς στο δημόσιο. Το πιάσαμε από την κοστολόγηση των προγραμμάτων, το γυρίσαμε στο μεσοπρόθεσμο, πλησιάσαμε πλαγιομετωπικά το πρόγραμμα σταθερότητας… τσουπ, να μπροστά μας πάλι οι διορισμοί δημοσίων υπαλλήλων. Πόσους θα κάνετε; Πόσα κεφάλια θα προσλάβετε; Γιατί μόνο τόσους κι όχι διπλάσιους, τριπλάσιους, τετραπλάσιους;

 Γιατί να είναι μόνο 600.000 οι δημόσιοι υπάλληλοι; Να γίνουν ένα εκατομμύριο τουλάχιστον. Θα μου πείτε, μα η υγεία ή η παιδεία ή η πρόνοια δεν θέλουν κόσμο; Θέλουν ασφαλώς και πρέπει να προσληφθεί κόσμος. Σε άλλους τομείς όμως; Εγώ ακούω τον Πιερρακάκη να λέει ότι η ψηφιοποίηση του κράτους γλύτωσε τους πολίτες από εκατοντάδες εκατομμύρια απ’ ευθείας επαφές τους με τα γκισέ. Ε αυτό δεν μείωσε τις ανάγκες για προσωπικό; Αν όχι, μια τρύπα στο νερό κάναμε».

                                                                       (Δ. Καμπουράκης- Liberal.gr)

 «Οι Έλληνες από το σύνολο των 365 ημερών που εργαζόμαστε, τις 171 εργαζόμαστε για το κράτος. Δηλαδή το εισόδημα που αποκομίζουμε από την εργασία μας επί 171 ημέρες, δεν μπαίνει στην τσέπη μας και δεν το χρησιμοποιούμε όπως θέλουμε. Μπαίνει στην τσέπη του κράτους. Έτσι οι κόποι 171 ημερών κατευθύνονται προς τα εκεί, που αποφασίζει το κράτος. Τα εισοδήματα των υπολοίπων 194 ημερών, μένουν σε εμάς και αποφασίζουμε εμείς να τα διαθέσουμε, όπως ακριβώς επιθυμούμε.

Όπως άλλωστε είχε αναφέρει η Μάργκαρετ Θάτσερ στη μνημειώδη ομιλία της στο συνέδριο Συντηρητικών στο Μπλάκπουλ, τον Οκτώβριο του 1983, «there is no such thing as public money; there is only taxpayers' money,», δηλαδή δεν υπάρχει δημόσιο χρήμα, αλλά το χρήμα των φορολογουμένων».

                                                                           (Κ. Χαροκόπος- liberal.gr)

 «Μόνο το 2021 εγκρίθηκαν οικοδομικές άδειες για 143.000 τετραγωνικά μέτρα. Είναι το νησί των Κυκλάδων που δέχεται τη μεγαλύτερη επιβάρυνση από την ανοικοδόμηση. Και όπως είναι φυσιολογικό, ακολουθεί η Μύκονος, ύστερα η Πάρος και μετά τη Νάξος. Δεν χτίζονται μόνο τουριστικά καταλύματα. Χτίζονται και κατοικίες για το προσωπικό και μόνιμους κατοίκους καθώς ο μόνιμος πληθυσμός του νησιού αυξάνεται με θεαματικό ρυθμό. Λογικό. Ο κόσμος πηγαίνει εκεί που ανοίγουν δουλειές. 

Παράλληλα, όμως, η Σαντορίνη αντιμετωπίζει έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα, αλλά και δυσλειτουργίες στην περισυλλογή των απορριμμάτων. Η δε κατάσταση στην Οία, ειδικά τα απογεύματα, δεν είναι, απλώς, εξωφρενική, αγγίζει τα όρια του γελοίου με τα πούλμαν και τις χιλιάδες των τουριστών που σπεύδουν για το ηλιοβασίλεμα. Την ίδια στιγμή, στο παλιό λιμάνι σχηματίζεται… νέφος (ναι!) από τα φουγάρα των κρουαζιερόπλοιων. 

Η κατάσταση είναι, λίγο ως πολύ, ίδια και στα υπόλοιπα δημοφιλή νησιά των Κυκλάδων. Είναι σαν να έχουμε ένα δάσος από όμορφα τοπία και να το υλοτομούμε με γοργούς ρυθμούς προς χάρη του κέρδους. Διότι, ως γνωστόν, το κέρδος και η ανάπτυξη προηγούνται των πάντων».

                                                                        (Κ.Γιαννακίδης- protagon.gr)

 «Κουβαλώντας ένα πανίσχυρο πολιτικό όπλο, το επίθετό του, ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ διεκδικεί το χρίσμα των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ. Αντιεμβολιαστής και θιασώτης κάθε είδους θεωρίας συνωμοσίας, έχει απρόσμενο «γκελ» στο κοινό, αν και η ίδια του η οικογένεια τον θεωρεί μάλλον «ντροπιαστικό».

                                                                                     (Protagon Team)