αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Σάββατο 24 Ιουνίου 2023

Απόψεις...

 

«Είναι ψέμα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να δαπανήσει το 2018 και το 2019 τα συσσωρευμένα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας για να κάνει «φιλολαϊκή πολιτική». 

Η αλήθεια είναι ότι πολύ μεγάλο μέρος των ταμειακών διαθεσίμων που σχηματίστηκαν εκείνη την περίοδο ήταν «δεσμευμένο» από τον ESM και μπορούσε να αξιοποιηθεί μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης για την τακτοποίηση του χρέους. Κυρίως όμως είναι ψέμα ότι το «ταμείο» των 36 δισ. ευρώ που δημιουργήθηκε εκείνη την περίοδο ήταν αποτέλεσμα της χρηστής οικονομικής διαχείρισης. 

Η αλήθεια είναι ότι το ταμείο της εποχής εκείνης δημιουργήθηκε επειδή μας δόθηκε ειδικό δάνειο από τους θεσμούς (περίπου 9 δισ. ευρώ), επειδή έγινε μια επιτυχημένη έξοδος στις αγορές για να αντληθούν 3 δισ. ευρώ και επειδή η υπερφορολόγηση δημιούργησε τα λεγόμενα «υπερπλεονάσματα» τα οποία και διέλυσαν τη μεσαία τάξη. 

Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι το ταμείο δημιουργήθηκε επειδή συγκεντρώθηκε σε ένα λογαριασμό όλο το «χρήμα» των φορέων της γενικής κυβέρνησης, με το επιχείρημα ότι έτσι γίνεται καλύτερη διαχείριση. Άρα σε καμία περίπτωση η προηγούμενη κυβέρνηση δεν εξοικονόμησε 36-37 δισ. ευρώ (ή 40 δισ. ευρώ καθώς είναι διάφορα τα νούμερα που ακούγονται από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ).

Είναι ψέμα επίσης ότι τα ταμειακά διαθέσιμα που άφησε ο Τσίπρας στον Μητσοτάκη χρησιμοποιήθηκαν για την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. 

Η αλήθεια είναι ότι η χώρα έχει και σήμερα ταμειακά διαθέσιμα 34 δισ. ευρώ, ποσό πολύ κοντά στα επίπεδα του 2019. Με τις επιτυχημένες εκδόσεις νέων ομολόγων, το ταμείο της χώρας έχει παραμείνει γεμάτο παρά την έκτακτη ανάγκη που προέκυψε για να αντιμετωπιστούν οι διαδοχικές κρίσεις (πανδημία, πληθωριστική κρίση κλπ).

Επίσης, ψέμα είναι ότι η χώρα έχει σήμερα ρευστότητα και μπορεί να την αξιοποιήσει όπως θέλει. Η αλήθεια είναι ότι έχει «ταμείο» 34 δισ. ευρώ και χρέος 355 δισ. ευρώ. Άρα το ταμείο της δεν της ανήκει επί της ουσίας. Είναι μια δικλείδα ασφαλείας για να μπορεί η χώρα να βγαίνει στις αγορές και να δανείζεται με τα χαμηλά -για τα δεδομένα της εποχής- spreads που αποτυπώνονται τα τελευταία χρόνια στα ταμπλό των αγορών.

Πράγματι, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους θα μπορέσει να αξιοποιήσει μέρος των ταμειακών διαθεσίμων μόλις ανακτηθεί η επενδυτική βαθμίδα. Όχι όμως για να χρηματοδοτηθούν τρέχουσες ανάγκες αλλά για να γίνει πρόωρη αποπληρωμή του χρέους».

                                                                            (Ν.Ζαργάνης- liberal.gr)

«Από τον πόλεμο των μισθοφόρων στην Καρχηδόνα του 241 π.Χ. μέχρι την Ινδική Εξέγερση του 1857, η Ιστορία βρίθει παραδειγμάτων που υπενθυμίζουν στους εκάστοτε ηγεμόνες πόσο επικίνδυνο είναι να στηρίζονται σε αναξιόπιστα, αργυρώνητα στρατεύματα. Εδώ και λίγες ώρες, ο Βλαντίμιρ Πούτιν κιδυνεύει να προστεθεί στη μακρά αλυσίδα όσων αγνόησαν αυτό το δίδαγμα.

Γεννημένος στο Λένινγκραντ (σήμερα Αγία Πετρούπολη), όπως και ο πρόεδρος της Ρωσίας, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν ήταν για χρόνια μια βολική λύση για το Κρεμλίνο. Ο μισθοφορικός στρατός Wagner, που ίδρυσε ο παλιός σεφ του Πούτιν με το ξέσπασμα της ουκρανικής κρίσης, το 2014, επέτρεψε στη Ρωσία να κάνει outsourcing επικίνδυνων επιχειρήσεων, πρώτα στο Ντονμπάς, ύστερα στη Συρία, στη συνέχεια σε κάμποσες χώρες της Αφρικής και στο τέλος στο Μπαχμούτ. 

Ήταν ένα κυνικό ντιλ, win-win για τους δύο συμβαλλόμενους: το μεν Κρεμλίνο προωθούσε τη ρωσική επιρροή, με τις απώλειες να περιορίζονται σε εγκληματίες που εξαγόρασαν την ελευθερία τους υπογράφοντας σύμβαση με τη Wagner, ο δε Πριγκόζιν συσσώρευε τεράστιο πλούτο από ορυχεία και άλλα λάφυρα του μισθοφορικού του στρατού, αλλά και πολιτικό κεφάλαιο στη Μόσχα.

Οι βαρύτατες απώλειες της Wagner στη μάχη του Μπαχμούτ ήταν το σημείο καμπής που οδήγησε τον άξεστο ιδρυτή της σε ρήξη με τη στρατιωτική ηγεσία και, τελικά, με το ίδιο το Κρεμλίνο. Το γεγονός ότι η ανταρσία εκδηλώθηκε τη στιγμή που βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη η ουκρανική αντεπίθεση, προσδίδει δραματικές διαστάσεις στη σύγκρουση».

                                                      (Π.Παπακωνσταντίνου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)


                                                                                                  (protagon.gr)

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...