Αλήθειες που ΔΕΝ λέγονται...

«Υπάρχουν αλήθειες που δεν λέγονται. Ή μάλλον πραγματικότητες που αποκρύβονται συστηματικά. Τρανό παράδειγμα, το εντελώς «ψευδές» αφήγημα στην Ευρώπη, ότι η ΕΕ χρειάζεται, λέει, εργατικά χέρια, και η μαζική προσέλευση «προσφύγων» από την Ασία και την Αφρική θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα! Πολύ περισσότερο που η Ευρώπη «υποχρεούται», λέει, από το Διεθνές Δίκαιο, να παράσχει άσυλο στους «άμοιρους» που έρχονται απελπισμένοι στις ακτές της! Πού βρίσκονται τα ψέματα σε αυτούς τους ισχυρισμούς; Παντού!

* Πρώτον, δεν είναι «πρόσφυγες», όπως εκείνοι που υπήρξαν στο παρελθόν. Οι Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία ΔΕΝ ήλθαν από κυκλώματα διακίνησης. Δεν πλήρωναν διακινητές να τους φέρουν εδώ. Δεν τους προστάτευε κανείς. Και δεν ήλθαν “δασκαλεμένοι” από περίεργες ΜΚΟ… Κι ακόμα, δεν ήλθαν απαιτώντας «επιδόματα» με το που πάτησαν το πόδι τους…Ήταν Έλληνες που έρχονταν – αναγκαστικά και όχι με δική τους επιλογή – στην Ελλάδα. Γιατί δεν είχαν αλλού να πάνε…

* Δεύτερον, οι σημερινοί εργαλειοποιημένοι δεν είναι «μετανάστες»! Οι μετανάστες πήγαν στις χώρες προορισμού τους, αφότου προηγουμένως εξασφάλισαν νόμιμη άδεια εισόδου και άδεια εργασίας. Και ήταν υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν αυστηρά τη νομοθεσία της χώρας όπου εγκαθίσταντο. Σε κάθε «παράπτωμα» κινδύνευαν με απέλαση. 

* Τρίτον, αυτοί που έρχονται σήμερα, στην μεγάλη πλειονότητά τους, δεν έρχονται για να δουλέψουν «νόμιμα». Έρχονται για να πάρουν «επιδόματα». Και ταυτόχρονα να απασχοληθούν σε παράνομες δραστηριότητες «διακίνησης» από εγκληματικά κυκλώματα (που τους φέρνουν), για να εξοφλήσουν τις αρκετές χιλιάδες ευρώ που «πλήρωσαν» για να έλθουν. Και τα οποία αποκλείεται να τα είχαν αποταμιεύσει στις χώρες τους. Τα δανείστηκαν και τώρα που ήλθαν πρέπει να τα ξεπληρώσουν. Ουσιαστικά εισάγεται στην Ευρώπη ένα ανθρώπινο δυναμικό “μαύρης” και “γκρίζας” παρά-οικονομίας.

* Τέταρτον, οι σημερινοί «εργαλειοποιημένοι», παραβιάζουν όλες σχεδόν τις νομικές προϋποθέσεις για να θεωρηθούν «πρόσφυγες». Τις περισσότερες φορές δεν προέρχονται καν από «εμπόλεμη χώρα». Ή από χώρα όπου κινδυνεύει η ζωή τους. Κι όσοι απ’ αυτούς πράγματι προέρχονται από τέτοιες χώρες, πριν φτάσουν στις ευρωπαϊκές ακτές είχαν ήδη βρει «σωτηρία» σε «ασφαλείς» γι’ αυτούς χώρες. Όπου δεν κινδύνευαν. 

Πρόσφυγες ήταν εκεί: Στην πρώτη χώρα όπου ήταν «ασφαλείς» μετά την φυγή από τη χώρα τους. Από εκεί και πέρα είναι «μετανάστες». Κι όταν μπαίνουν παράνομα (σε ευρωπαϊκή χώρα), είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ μετανάστες!Όχι “παράτυποι”. Παράτυποι είναι όσοι μπήκαν νόμιμα κι αμέλησαν να ανανεώσουν την άδεια εργασίας. Όσοι μπήκαν εξ αρχής παράνομα, είναι παράνομοι! 

* Πέμπτο, η Διεθνής Νομοθεσία σχετικώς με τους Πρόσφυγες ΔΕΝ είναι καθόλου «δεσμευτική» για τα κράτη υποδοχής. Μα καθόλου… Γιατί καθένας μπορεί να ΖΗΤΗΣΕΙ άσυλο, αλλά κανένα κράτος δεν «υποχρεούται» να του δώσει άσυλο (αν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που προβλέπονταν από τις προηγούμενες Διεθνείς Συμφωνίες, της Γενεύης και της Νέας Υόρκης, δηλαδή να προέρχονται από ΜΗ «ασφαλή» χώρα και να κινδυνεύει η ζωή του στη χώρα της καταγωγής τους κλπ.) Δεν υπάρχει καμιά «υποχρεωτικότητα» και καμιά «δεσμευτικότητα», να χορηγείται άσυλο σε άτομα που μπαίνουν παράνομα. Τελεία και παύλα…

* Έκτον, δεν είναι καν – ή τουλάχιστον δεν είναι αναγκαστικά – «αθώοι» και «άμοιροι» άνθρωποι. Αθώοι ήταν όσο βρίσκονταν στις χώρες τους. Αλλά από τη στιγμή που δέχθηκαν να εμπλακούν σε «κυκλώματα διακίνησης», δηλαδή από τη στιγμή που ανέλαβαν την υποχρέωση να ξεπληρώσουν τους διακινητές για τη παράνομη μεταφορά τους, και να πουν ψέματα στις αρχές των χωρών προορισμού τους, έχασαν την «αθωότητά» τους. Κανονικά, κάποιοι απ’ αυτούς θεωρούνται «συνεργοί». Και μερικοί απ’ αυτούς, αποδεδειγμένα ΕΙΝΑΙ «συνεργοί»! Κι από τη στιγμή που όταν έρχονται σε μια ευρωπαϊκή χώρα εξακολουθούν να παρανομούν, έχουν πάψει προ πολλού να είναι «αθώοι»!

Το πρόβλημα λοιπόν, ΔΕΝ είναι αυτό που συζητάνε στην Ευρώπη εδώ και χρόνια: δηλαδή πώς θα τους δίνουμε άσυλο (αυτό θεωρητικά είναι λυμένο) και πώς θα τους μοιράσουμε μεταξύ μας (αυτό πρακτικά είναι άλυτο). Το πρόβλημα είναι πώς θα κρατήσουμε απ’ έξω, αυτούς που προσπαθούν να μπουν παράνομα! Και πώς θα επιστρέψουμε στις χώρες τους, όσους ΔΕΝ δικαιούνται άσυλο… 

Όλο και περισσότεροι πάντως, ανεξαρτήτως ιδεολογικών καταβολών, συμφωνούν ότι στην Ευρώπη:

Πρώτα θα σταματήσουμε τις ροές των παρανόμων. Ύστερα θα βρούμε τρόπο να απελάσουμε όσους ΔΕΝ δικαιούνται άσυλο. Κι ύστερα θα κρατήσουμε όσους μπορούν να μείνουν και θα δούμε πώς θα τους μοιράσουμε μεταξύ μας. Αυτά είναι τα προβλήματα. Και ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΕΙΡΑ μπορούν να λυθούν.

Η Κομισιόν και η ευρωγραφειοκρατία λένε κάτι εντελώς διαφορετικό:Πρώτα θα δώσουμε άσυλο σε όλους (ή έστω σε όσο γίνεται περισσότερους), γιατί είμαστε τάχα “υποχρεωμένοι” (πρώτο ψέμα) και γιατί τους έχουμε ανάγκη (δεύτερο ψέμα). Μετά θα δούμε πώς θα τους μοιράσουμε μεταξύ μας υποχρεωτικά (κάτι που όλο και περισσότεροι Ευρωπαίοι το αρνούνται).

Αυτό το ψευδές αφήγημα, όχι μόνο ΔΕΝ λύνει το πρόβλημα, όχι μόνο δεν αποθαρρύνει τους διακινητές, αλλά τους διευκολύνει κι από πάνω. Είναι ένα αφήγημα που, πέραν όλων των υπολοίπων, αναδεικνύει τους σύγχρονους δουλέμπορους σε “σωτήρες”, ενώ διαλύει την Ευρώπη! Γιατί μην έχετε καμιάν αμφιβολία: Όσο το αφήγημα αυτό δεν καταρρίπτεται κι όσο η Ευρώπη δεν αποφασίζει να εμποδίσει την λαθροδιακίνηση, το λιγότερο που μπορεί να συμβεί, είναι να στραφεί ολόκληρη η Ευρώπη δεξιότερα. Πολύ δεξιότερα. Πράγμα που ήδη συμβαίνει…Και το χειρότερο είναι να διαλυθεί η Ευρώπη!

(Οι χώρες του Αραβικού Κόλπου, δεν έχουν πρόβλημα γιατί εκεί είναι αδύνατο να μπει οποιοσδήποτε παράνομα. Και η Αίγυπτος το ίδιο. Και η Ιορδανία το ίδιο. Και το Ισραήλ το ίδιο. Οι περισσότερες από τις χώρες αυτές έχουν υπογράψει τις ίδιες Διεθνείς Συμβάσεις. Αλλά εκεί δεν σκοτώνεται κανείς στα σύνορα και δεν πνίγεται κανείς στις ακτές τους. Γιατί εκεί, αν πιάσουν διακινητές, αλίμονό τους).

                          (Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ.  από την dailypost.gr)