Ολοένα και χειρότεροι...

 

«Το αλιευτικό με τους 7 Αιγύπτιους για πλήρωμα στοίβαξε τους 750 ανθρώπους στο Τομπρούκ της Λιβύης. Προορισμός η Ιταλία. Θα παρέκαμπτε τις ελληνικές ακτές από τα Δυτικά και εν γνώσει του κυβερνήτη θα διέσχιζε τη θάλασσα του περίφημου «Φρέατος των Οινουσών». Πρόκειται για το μεγαλύτερο βάθος της Μεσογείου. Πάνω από 5.000. Μέτρα. Η ταρίφα για κάθε μετανάστη σύμφωνα με κάποιους διασωθέντες ήταν 6.500 δολάρια. Ο συνολικός τζίρος, ένα ταξίδι δηλαδή, θα άγγιζε τα 4.875.000 δολάρια. Τρομακτικό ποσό για ένα αιγύπτιο ιδιοκτήτη ενός ξύλινου ψαράδικου που έχει υποστεί μετατροπές για δουλεμπορικό. 

Οι διακινητές συγκέντρωσαν στο κατάστρωμα τους άντρες. Στα αμπάρια στοίβαξαν τα γυναικόπαιδα. Διέταξαν τους μετανάστες να μην φορούν τα σωσίβια τους για να στριμωχτούν. Η απληστία του δουλεμπόρου. Ήταν προφανές πώς το σκάφος δεν θα μπορούσε να αντέξει όλο αυτό το φορτίο. Από την αρχή του ταξιδιού η μηχανή αγκομαχούσε. Στα 50 περίπου μίλια δυτικά της Πύλου, σταμάτησε να λειτουργεί. Οι επιβάτες θορυβημένοι μετακινήθηκαν. Το αλιευτικό ανατράπηκε λόγω αιφνίδιας μετατόπισης του κέντρου βάρους του.

Όσοι βρίσκονταν στο κατάστρωμα πετάχτηκαν στην θάλασσα. Περί τους 78 από αυτούς πνίγηκαν. Μόνον 104 διασώθηκαν. Όλοι, νεκροί και διασωθέντες είναι άνδρες. Οι υπόλοιποι που βρίσκονταν στα αμπάρια ακολούθησαν την μοίρα του δουλεμπορικού. Το βάθος σε αυτό το σημείο είναι  πάνω από 5.000 μέτρα. Δεν θα βρεθούν ποτέ. Οι 7 διακινητές μεταξύ των οποίων και ο καπετάνιος είναι ανάμεσα στους επιζώντες. Αλλοίμονο. 

Δεν ξέρουμε ακόμη αν τα λεφτά τα πήρε μπροστάντζα από τον αρχιδιακινητή του Τομπρούκ. Αν θα πληρωνόταν με την «παράδοση του εμπορεύματος» τότε είναι χαμένος. Ο αρχηγός της σπείρας όμως στη Λιβύη τα τσέπωσε για τα καλά. Αδιάφορο αν οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στον υγρό τάφο 568 ανθρώπους. Σάμπως δικός του είναι ο πόλεμος; Αυτός είναι ένα απλό γραναζάκι σε ένα θηριώδη μηχανισμό. Οι μετανάστες προέρχονταν από τη Συρία, την Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τη Λιβύη. 

Κάποια στιγμή ορισμένοι μετανάστες που αντιλήφθηκαν πώς η μηχανή του αλιευτικού αγκομαχούσε ζήτησαν να επιστρέψει το σκάφος στη Λιβύη. Οι δουλέμποροι άρχισαν να τους μαστιγώνουν με σχοινιά. Εικόνες από δουλεμπόριο στην Αφρική τον 16ο και 17ο αιώνα. Είπαμε οι άνθρωποι αλλάζουν. Γίνονται ολοένα και χειρότεροι».

                     (Απόσπασμα άρθρου του Ν. Γεωργιάδη από την  ATHensvoice)