Μετανάστες και ...εργασία

 

« Στην περιοχή όπου ζω, πολλές μεγάλες ιδιοκτησίες με χιλιάδες ελαιόδεντρα, αντιμετωπίζουν οξεία έλλειψη εργατικών χεριών. Το ίδιο ισχύει για τον τομέα των κηπευτικών και φαντάζομαι πως δεν αποτελούν εξαίρεση και άλλοι τομείς. Η έλλειψη εργατικών χεριών, οδηγεί σε πολλές περιπτώσεις στην εγκατάλειψη της παραγωγικής διαδικασίας και στην μετατροπή εύφορων τμημάτων της γης σε αγριοχώραφα, τα οποία σύντομα θα τα καταπιεί η «επεκτατική δύναμη» της ίδιας της φύσης. 

Θα ήταν και φρόνιμο και σκόπιμο, να γίνει ένας εκτεταμένος δημόσιος διάλογος μεταξύ των κομμάτων, για το πως σκέφτονται να αντιμετωπίσουν την έλλειψη εργατικού δυναμικού στην πρωτογενή παραγωγή και ποιες είναι οι σκέψεις τους για την αναπλήρωσή του μέσω της νόμιμης εισαγωγής εργατών από άλλες χώρες. 

Έχω αρκετούς γνωστούς που ασχολούνται με τις αγροτικές δραστηριότητες και οι οποίοι, προκειμένου να βρουν εργάτες γης, κάνουν μέσω της διπλωματικής οδού, προσκλήσεις σε εργάτες από άλλες χώρες, καταβάλλουν το κατά τον νόμο εργόσημο και προσφέρουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης. Μόνο που αυτό γίνεται σε πολύ μικρή κλίμακα και δεν προσφέρει κανένα συγκριτικό πλεονέκτημα στη χώρα στο σύνολό της. 

Θα ήταν, άραγε, δύσκολο, η πολιτεία, αφού καθορίσει τις πραγματικές ανάγκες, μετά από διαβούλευση με τους τοπικούς παραγωγούς, να ανακοινώσει την χορήγηση άδειας εισόδου και εργασίας με συγκεκριμένους αριθμούς και ειδικότητες ανά χώρα καταγωγής, φροντίζοντας παράλληλα για την προστασία των δικαιωμάτων των εργατών; Κάτι τέτοιο, δεν θα έλυνε μόνο το πρόβλημα της έλλειψης εργατικών χεριών, αλλά θα «εξουδετέρωνε» και τις φωνές των άκρων, αμφίπλευρα.

 Αφενός, θα στερούσε από επιχειρήματα την ακροδεξιά παράταξη, η οποία με τρόπο αρχαϊκό, επισείει τον κίνδυνο «αλλοίωσης της φυλής και του DNA» και, αφετέρου, θα στερούσε «αντικειμένου» τις πολυάριθμες ομάδες πίεσης υπό την μορφή ΜΚΟ που θησαυρίζουν προσφέροντας «ανθρωπιστικές υπηρεσίες», βοηθώντας στην παράνομη είσοδο στη χώρα, ανθρώπων που δεν δικαιούνται νομικής προστασίας, σύμφωνα με τις συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα και τηρεί απαρέγκλιτα. 

Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε για άλλη μία φορά τον τροχό, ούτε την Αμερική».

                  (Απόσπασμα άρθρου του Δ.Τριανταφυλλίδη από το  Liberal.gr)