Απόψεις...

«Αναμφίβολα η παραίτηση του Γρηγόρη Δημητριάδη είναι το μείζον πολιτικό γεγονός του καλοκαιριού. Ήταν πολύ κοντά στον πρωθυπουργό και διεκπεραίωνε με επιτυχία, κατά γενική ομολογία, πάσης φύσεως κυβερνητικές υποθέσεις. Χωρίς υπερβολή θα έλεγα πως ήταν από τα βασικά πρόσωπα πάνω στα οποία οικοδομήθηκε το επιτελικό κράτος. Συνεπώς, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να βρει έναν αντικαταστάτη του αμέσως με τα ίδια προσόντα και τον ίδιο βαθμό εμπιστοσύνης ή να αλλάξει το μοντέλο άσκησης της κυβερνητικής εξουσίας.

Εκείνο που θέλω να επισημάνω είναι η απόφαση που πήρε ο πρωθυπουργός να κάνει αποδεκτή την παραίτηση ενός τόσο στενού, απολύτως έμπιστου συνεργάτη του και με στενή συγγενική σχέση. Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά πως στην πολιτική δε χωρούν συναισθηματισμοί. Η πολιτική είναι ένα σκληρό άθλημα στο οποίο διακρίνονται όσοι παίρνουν αποφάσεις εν ψυχρώ και με καθαρό μυαλό. Θέλοντας και μη ο πολίτης κάνει μια σύγκριση. 

Πόσες παραιτήσεις κυβερνητικών παραγόντων συνέβησαν επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Σημαίνων υπουργός κατηγόρησε συνάδελφο του πως έλαβε 50.000.000 ευρώ και δεν άνοιξε ούτε μια μύτη. Ενώ ο κ. Σταύρος Κοντονής άφησε να εννοηθεί πως οι τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα που έγιναν τις τελευταίες ημέρες της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είχαν φωτογραφικό αποτύπωμα. Για να μην αναφερθώ σε άλλες καραμπινάτες περιπτώσεις. Σήμερα είναι ευκαιρία για την κυβέρνηση να καταστήσει σαφές—και νομίζω αυτό κάνει—πως η προστασία των θεσμών είναι πάνω απ΄όλα».

                                                                 (Σ.Μουμτζής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Εχω διαβάσει ανοησίες και ανοησίες, αλλά αυτές που δημοσιοποιούνται με αφορμή τον σχεδιαζόμενο σταθμό του μετρό στα Εξάρχεια, ξεπερνούν κάθε όριο. Υποθέτω ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του παγκόσμιου αριστερού και οικολογικού κινήματος, που εκπρόσωποί του (λέμε τώρα) αντιτίθενται σθεναρά στην προοπτική να περάσει από την περιοχή τους ένα μέσο μαζικής μεταφοράς. Που είναι φθηνό, γρήγορο, λαϊκό, αθόρυβο, οικολογικό. Αντιτίθενται, λέει, διότι «η πλατεία μετατρέπεται από δημόσιο χώρο συνάντησης, σε χώρο διέλευσης».  

Επίσης, ακούω με συμπάθεια την επιχειρηματολογία τους για την κοπή των δέντρων. Θα κοπούν, λέει, 800 δέντρα για να φτιαχτεί ο σταθμός. Ειλικρινά δεν ήξερα ότι πάνω στην πλατεία Εξαρχείων υπάρχει δάσος 800 δέντρων. Τύφλα να ’χει, δηλαδή, το δάσος της Δαδιάς, αλλά κάηκε κι αυτό. Τώρα θα κόψουν και το δάσος της πλατείας Εξαρχείων, πάει, αποψιλώθηκε ο δασικός πλούτος της χώρας. (Υπενθυμίζω ότι οι ίδιες συλλογικότητες αντιτίθενται και στη συμπληρωματική δενδροφύτευση του λόφου του Στρέφη, για τους ίδιους λόγους τουριστικοποίησης και αλλαγής φυσιογνωμίας.)  

Τέλος, η κοπή του δάσους των Εξαρχείων συνδυάζεται μυστηριωδώς και με την περίφημη «ριζική κλάδευση» που κάνει ο Δήμος Αθηναίων στα δέντρα της πόλης. Κατά έναν αλλόκοτο συλλογισμό των συλλογικοτήτων, το «βαθύ κλάδεμα» των απανταχού αθηναϊκών δενδρυλλίων αποτελεί τμήμα του ίδιου ενιαίου, υποχθόνιου σχεδίου που περιλαμβάνει και τη δημιουργία του σταθμού μετρό στα Εξάρχεια».

                                                                    (Δ. Ευθυμάκης-protagon.gr)