Απόψεις...

 

 «Ο νεο-σταλινισμός ευρωπαϊκού τύπου είναι άτυπος. Δεν επικαλείται τις αρχές του σταλινισμού –κι εκεί διαφέρει από τον νεο-ναζισμό ή τον νεο-φασισμό–, όμως υιοθετεί σχεδόν κατά γράμμα τις μεθόδους τους. Το περιεχόμενο αλλάζει. Ο σταλινικός ευρωπαϊκού τύπου μπορεί να επικαλείται την ομοφυλοφιλία ως ιδεολογία – δηλώνοντας πολλές φορές ότι ο ίδιος δεν είναι ομοφυλόφιλος. Και ως εκ τούτου να καταφέρεται εναντίον οποιουδήποτε ασκεί κριτική στην προβολή της ομοφυλοφιλίας ως ιδεολογίας. 

Ο σταλινικός ευρωπαϊκού τύπου είναι ισλαμόφιλος. Ως εκ τούτου, είναι έτοιμος να καταδικάσει όσους τολμούν να πουν ότι ο ισλαμικός επεκτατισμός απειλεί την Ευρώπη. Και βέβαια δεν ενδιαφέρεται αν οι ομοφυλόφιλοι διώκονται στην επικράτεια του Ισλάμ, ενώ δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην Ευρώπη.Ο καθείς με τον τρόπο του. Κι εμείς εδώ ζούμε την επέλαση του νεο-σταλινισμού στη χθαμαλότερη εκδοχή του».

                                                         (Τ. Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Ο Μιχαηλίδης σκέφτηκε ψύχραιμα και αποφάσισε να διακόψει την απεργία πείνας. Άλλωστε ελάχιστη βρήκε συμπαράσταση. Μερικές εκατοντάδες στην Αθήνα, μερικές δεκάδες στην Κρήτη, 2-3 γραφικοί βουλευτές και οι γνωστοί «σπεκουλαδόροι» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν φούντωσε το λαϊκό κίνημα και ο ξεσηκωμός για την απελευθέρωση του. Και έτσι, για να κάνω χρήση μιας επίκαιρης έκφρασης, ανταποκρίθηκε στο «περί δικαίου αίσθημα του λαού» που δεν του αναγνώρισε το δικό του δίκιο και έλυσε την απεργία πείνας.

Με τέτοια «επαναστατική» δράση πολύ δύσκολα θα βρισκόταν δικαστής -ούτε καν «λαϊκός δικαστής»- που θα έβαζε την υπογραφή του σε μια υφ' όρων απόλυση. Ο κίνδυνος να εξαφανιστεί και να αναλάβει εκ νέου δράση ήταν και παραμένει υπαρκτός».

                                                                 (Σ.Μουμτζής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)