Απόψεις...

«Επινόησαν μια καινούργια λέξη για να επιτρέψουν στους τυφλούς να παραμείνουν τυφλοί: είναι η ισλαμοφοβία». Αυτό γράφει ο Σαλμάν Ρουσντί στην αυτοβιογραφία του. Και για πολλές δεκαετίες η τύφλωση λειτούργησε μια χαρά. 

Η ισλαμοφοβία ταυτίστηκε με την ξενοφοβία και τον ρατσισμό, στη Γαλλία ο άθεος Μελανσόν διαδήλωνε αλά μπρατσέτα με τους ιμάμηδες και τα πιο επίσημα χείλη υποστήριζαν ότι οι σφαγείς του Μπατακλάν, του Charlie Hebdo και της Νίκαιας δεν ήσαν παρά οι εξαιρέσεις. 

Τύφλωση στην κυριολεξία, στο όνομα της ανοχής και της ανεξιθρησκείας απέναντι σε φανατικούς οι οποίοι δεν ανέχονται την ανοχή και μεταφράζουν την ανεξιθρησκεία σε μισαλλοδοξία. Παρ’ ημίν το κυνήγι της ισλαμοφοβίας έχει γίνει επάγγελμα. Ενας πρώην πανεπιστημιακός την οσμίζεται και στέλνει αναφορές στην εισαγγελία, η οποία κρίνει πως πρέπει να τις διερευνήσει ώσπου να βρουν την άγουσα για το αρχείο. 

Υπάρχει η κατάχρηση εξουσίας. Υπάρχει και η κατάχρηση βλακείας. Σ’ αυτή στόχευσε ο δολοφόνος της 17χρονης Νικολέτας στο Περιστέρι όταν είπε ότι τη σκότωσε γιατί μίλησε άσχημα για το Κοράνι. Τον συμβούλευσε ο δικηγόρος του; Δεν αποκλείεται. Στην Ελλάδα η ισλαμοφοβία είναι ποινικό αδίκημα, οπότε η αντίδραση σ’ αυτήν μπορεί να θεωρηθεί ελαφρυντικό. Η ισλαμοφοβία είναι ο φόβος που γεννάει ο φανατισμός.

                                                            (Τ.Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Ο έλεγχος του τραμπουκισμού είναι θέμα εφαρμογής των νόμων, είναι όμως και θέμα ανατροφής. Οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, διότι η αστυνομία στους δρόμους τελεί σε λευκή απεργία αορίστου χρόνου. Οσο για την ανατροφή, αυτή δα την ξέρουμε. Μεγαλώνεις μαθαίνοντας πως έχεις πάντα δίκιο. Κι αν σ’ αυτό προσθέσεις την αποθέωση της μαγκιάς και λοιπών συμπλεγμάτων κατωτερότητας που σε εξυψώνουν, ε τότε το να δείξεις τη γροθιά σου είναι το λιγότερο. 

Στο όλο επεισόδιο εντυπωσιάζει περισσότερο η έκπληξη, αλλά και η υποκρισία. Οταν αυτά γίνονται μεταξύ μας, πάει στην ευχή. Ομως, μη μας πάρουν είδηση και οι Γερμανοί. Για μία ακόμη φορά προβάλλει το πραγματικό μας DNA, το πρόσωπο της υπερήφανης δουλικότητας».

                                                          (Τ.Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)