Αναφερθήκαμε πριν λίγο καιρό στα μηδενικά αντισταθμιστικά
οφέλη για την τοπική κοινωνία από τη λειτουργία της μονάδας διαχείρισης
απορριμμάτων στο Ελευθεροχώρι. Και ενώ οι δημότες μέσω των λογαριασμών
πληρώνουν πολύ ακριβά την απομάκρυνση των απορριμμάτων, το ρεύμα που παράγει το
εργοστάσιο για 3000 οικογένειες και για ένα ολόκληρο χρόνο δεν ελαφρύνει καθόλου τους
λογαριασμούς εκείνων που το πληρώνουν αλλά μπαίνει στον…εθνικό κορβανά.
Σε μια εποχή που το φαινόμενο της λειψυδρίας παρατηρείται έντονα -και μάλιστα από τον καθέναν- σε ποτάμια, λίμνες κτλ. και ενώ το νερό είναι ένα φυσικό, κοινωνικό
αγαθό παρατηρούμε ότι οι δύο μεγάλες βιομηχανίες εμφιαλώσεων που υπάρχουν στον τόπο
μας αντλούν εκατομμύρια λίτρα νερού, με τέλη παραχώρησης πολύ χαμηλά, που δεν αντικατοπτρίζουν την περιβαλλοντική ή
κοινωνική αξία του νερού. Οι εταιρείες λοιπόν εμπορεύονται το νερό και το
μεταπωλούν με υψηλό περιθώριο κέρδους ενώ η τοπική κοινωνία δεν επωφελείται
ιδιαίτερα, ούτε με φθηνότερο νερό, ούτε με ουσιαστικά ανταποδοτικά οφέλη.
Τελικά, το νερό είναι
δημόσιο αγαθό ή εμπόρευμα; Ποιος είναι υπεύθυνος για την παραχώρηση; Η κοινότητα
Περιβλέπτου, ο Δήμος Ιωαννιτών ή η Περιφέρεια Ηπείρου;
Βεβαίως, οι εταιρείες αυτές έχουν κάνει επενδύσεις και απασχολούν
κάποιες εκατοντάδες εργαζόμενους, αλλά αυτό το κάνουν έχοντας την πρώτη ύλη
σχεδόν δωρεάν. Ποια είναι όμως τα ανταποδοτικά προς την τοπική κοινωνία οφέλη;
Η ΒΙΚΟΣ Α.Ε. διαθέτει παραγωγική δυνατότητα για 421.000
φιάλες ανά ώρα ενώ η ΧΗΤΟΣ ΑΒΕΕ για 81.000 φιάλες μισού λίτρου ανά ώρα.
Αν λοιπόν συνολικά οι δύο αυτές εταιρείες μπορούν να εμφιαλώνουν πάνω από 11 εκατομμύρια φιάλες ημερησίως, τι πρέπει να σκεφτεί κανείς για το νερό ως φυσικό κοινωνικό
αγαθό; Εκτός αυτού, η έλλειψη διαφάνειας σχετικά με τα ακριβή ποσά που
καταβάλλονται και η απουσία δημοσίων στοιχείων είναι ένα ακόμη δείγμα που προκαλεί ανησυχία.
Και σίγουρα, διαφημίσεις με την ατάκα: «δύναμή μας, η ροή μας» δεν μπορεί να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου