Κυριακή 29 Ιουνίου 2025
Για δες κάτι συμπτώσεις...
«Ξέρετε λοιπόν, τι άλλο εκτός από κλέφτες ήταν όλοι αυτοί οι απατεώνες των επιδοτήσεων, σε όποιο μέρος της Ελλάδας κι αν δραστηριοποιούνταν; Ήταν όλοι τους βαθιά οικολόγοι. Ναι, ναι. Είχαν σθεναρή και μαχητικά εκφρασμένη άποψη για την προστασία των βουνών μας, των πλαγιών μας, των χωραφιών μας, των αρχαιοτήτων μας, των προστατευόμενων δασών μας, των νησιών μας, του περιβάλλοντος μας γενικά. Όλα αυτά τα χρόνια, ξέρετε ποιοι ήταν οι μεγαλύτεροι εχθροί όλων αυτών των καταπατητών και των πλαστογράφων; Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Να το γράψω ανάποδα; Μια στις δυο φορές που κάποια εταιρεία προσπαθούσε να εγκαταστήσει φωτοβολταϊκά η ανεμογεννήτρια, έπεφτε πάνω σε καταπατητή. Και για να δοθεί άδεια εγκατάστασης ΑΠΕ, χρειάζονται καθαροί τίτλοι ιδιοκτησίας, δορυφορικές συντεταγμένες, επίσημες βεβαιώσεις με σφραγίδες και όλα τα συμπαρομαρτούντα. Έλα όμως που σχεδόν όλα τα κορφοβούνια, οι πλαγιές, τα δασικά, τα βοσκοτόπια κλπ, ήταν δηλωμένα στον ΟΠΕΚΕΠΕ ως ιδιοκτησίες απ’ τις οποίες κάποιοι άρμεγαν παράνομες επιδοτήσεις. Και αν μια εταιρεία άρχιζε να ψάχνει τίτλους και να καταθέτει χαρτιά στην ΡΑΕ για να πάρει άδεια εγκατάστασης ΑΠΕ, ήταν ορατός ο κίνδυνος να χτυπήσει κάπου κόκκινο και να αποκαλυφθεί η κομπίνα.
Αποτέλεσμα; Μόλις οι μάγκες άκουγαν ότι υπάρχει αίτηση για εγκατάσταση ΑΠΕ στην περιοχή, κατ’ ευθείαν ξεσήκωναν τα γύρω-γύρω χωριά «για την προστασία του βουνού μας». Κι άρχιζαν τα «κινήματα».
Πριν δυο χρόνια, μια εταιρεία προσπάθησε να βάλει μια ανεμογεννήτρια σε έρημη βραχονησίδα του κεντρικού Αιγαίου. (Δεν είναι ηλίθιο το ΓΕΕΘΑ που δίνει τέτοιες άδειες, ξέρει τι κάνει, ας μην επεκταθούμε επ’ αυτού.) Και τι ανακαλύπτει; Ότι η βραχονησίδα είναι δηλωμένη στον ΟΠΕΚΕΠΕ σε δυο αδέρφια από την Κρήτη, από 50% του νησιού ο κάθε αδερφός. Οι οποίοι μάλιστα πρωτοστατούν στο κίνημα «Ελεύθερα βουνά, Περήφανοι άνθρωποι» που αντιστέκεται στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Κρήτη, αλλά και στην εγκατάσταση στύλων υψηλής τάσης που θα μεταφέρουν το ρεύμα των καλωδίων της ηπειρωτικής Ελλάδας μέσα στο νησί. Μιλάμε για περιβαλλοντική ευαισθησία μεγατόνων. Και πολύ συμφέρουσα.
Το ίδιο έγινε πρόσφατα και στο Αμύνταιο, όταν ένας τύπος, τοπικός παράγων ξεσήκωσε την τοπική κοινωνία για να μην εγκατασταθεί φωτοβολταϊκό πάρκο «γιατί θα ζεσταίνει την περιοχή και θα αλλοιώσει το κλίμα». Για να αποδειχτεί αυτές τις μέρες, ότι ο τύπος ήταν χωμένος ως τον λαιμό στην ιστορία των παράνομα δηλωμένων εκτάσεων για να εισπράττει επιδοτήσεις. Ανάμεσα τους ήταν και η έκταση που θα φτιαχνόταν το πάρκο, που ήταν καταπατημένο από το δημόσιο.
Σταματώ εδώ, έχω κι άλλα
παραδείγματα. Όταν αφελείς με περιβαλλοντικές ευαισθησίες ανακατώνονται με
πληρωμένους Πουτινικούς και καλοπροαίρετοι πολίτες που πιστεύουν θεωρίες
συνωμοσίας γίνονται οι χρήσιμοι ηλίθιοι απατεώνων και καταπατητών, τότε το
πράγμα χρειάζεται ξεκαθάρισμα. Και λίγο περισσότερη καχυποψία για όσα
διαβάζουμε στα σάιτς και στα social. Σωστά;»
(Απόσπασμα άρθρου του Δ. Καμπουράκη από το liberal.gr)
.jpg)
Χρήσιμοι ηλίθιοι;
« Η Γάζα είναι η μόνη περιοχή στον κόσμο που ελέγχεται εξ
ολοκλήρου από... τρομοκρατική οργάνωση – τη Χαμάς! Έτσι τουλάχιστον
χαρακτηρίζεται η Χαμάς από ΗΠΑ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από την
Παλαιστινιακή Αρχή της Δυτικής Όχθης, όπου η Χαμάς είναι απαγορευμένη. Όπως
απαγορευμένη είναι και σε όλα σχεδόν τα αραβικά κράτη, χωρίς να τη
χαρακτηρίζουν αναγκαστικά "τρομοκρατική οργάνωση". Απαγορευμένη
παντού, ακόμα κι από τους ίδιους τους... "αδελφούς" της. Εκτός από
την Τουρκία, βέβαια...
Το 1970, στον λεγόμενο «Μαύρο Σεπτέμβρη», υπήρξε μια φοβερή
σύγκρουση ανάμεσα σε Παλαιστίνιους και Άραβες της ίδιας της Ιορδανίας. Και
νίκησαν οι Ιορδανοί. Ο Μαύρος Σεπτέμβριος ήταν η πιο αιματηρή στιγμή της
"Παλαιστινιακής εξέγερσης" μέχρι τότε. Αλλά το Ισραήλ δεν είχε καμία
ανάμιξη...Και γι' αυτό ΔΕΝ τη θυμάται κανείς έκτοτε. Βλέπετε οι νεκροί
Παλαιστίνιοι "μετράνε" μόνο όταν τους σκοτώνουν οι Ισραηλινοί! Όταν τους σκοτώνουν οι Άραβες
"αδελφοί" ή άλλοι Παλαιστίνιοι (όπως έγινε το 2005-6, μεταξύ Χαμάς
και Παλαιστινιακής Αρχής στη Δυτική όχθη), τότε απλώς δεν μετράνε! Δυστυχώς.
Η Γάζα είναι μια περιοχή ίσης έκτασης με το Λεκανοπέδιο Αττικής: 365 τετραγωνικά χιλιόμετρα (όσο η μητροπολιτική Αθήνα και ο Πειραιάς μαζί).Και σε αυτήν την έκταση έχουν εντοπιστεί πάνω από 200 χιλιόμετρα υπόγειων τούνελ, κατασκευασμένων από τη Χαμάς. Δηλαδή σε μήκος σχεδόν τριπλάσιο δίκτυο και σε όγκο τουλάχιστον διπλάσιο, από τα υπόγεια τούνελ του Μετρό Αθηνών, που κόστισε 9 δισ. ευρώ. Υπολογίζεται ότι τα υπόγεια τούνελ της Χαμάς κόστισαν πάνω από 50 δισ. δολάρια – χωρίς να υπολογίσουμε τα οπλικά συστήματα, τα αποθηκευμένα πυρομαχικά, τα κέντρα επικοινωνίας και εκτόξευσης πυραύλων.Δηλαδή η Χαμάς ξόδεψε κολοσσιαίους πόρους, όχι για να θρέψει τον λαό της Γάζας, αλλά για να... σκάψει κάτω από τα πόδια του!Υπονομεύοντας. κυριολεκτικά. το παρόν και το μέλλον του. Και χρησιμοποιεί τους αμάχους ως «ανθρώπινη ασπίδα», τοποθετώντας ρουκετοβόλα σε αυλές σχολείων και περιβόλους νοσοκομείων. Αυτό είναι έγκλημα πολέμου.
Αρχικά έφτιαξε ένα τεράστιο υπόγειο στρατόπεδο κάτω από
τα σπίτια τους. Κι όταν οι Ισραηλινοί εξουδετέρωναν τις επίγειες πυραυλικές
εγκαταστάσεις που έπλητταν τα δικά τους γυναικόπαιδα στο Ισραήλ, η Χαμάς τους
κατήγγελλε ότι "σκότωναν αμάχους"! Τους οποίους η ίδια η Χαμάς είχε
χρησιμοποιήσει ως "ανθρώπινη ασπίδα"...
Μετά την σφαγή που διενήργησε η Χαμάς σε βάρος του Ισραήλ την
7η Οκτωβρίου του 2023 - με 1200 νεκρούς και 250 ομήρους, όλους Ισραηλινούς - το
Ισραήλ ξεκίνησε "ολοκληρωτικό πόλεμο" για να την εξουδετερώσει
πλήρως. Τότε οι Ισραηλινές αρχές είχαν ανοίξει "διαδρόμους" για να
φύγουν οι άμαχοι από τις ζώνες συγκρούσεων. Αλλά η Χαμάς τους εμπόδιζε, γιατί
θέλει να τους χρησιμοποιεί για προστασία! Και τελικά ελάχιστοι κατάφεραν να
διαφύγουν...Άλλωστε, να πάνε πού; Κανένα αραβικό κράτος δεν τους δεχόταν!
Και να θυμάστε ότι το Ισραήλ είναι μια χώρα όπου οι Άραβες
έχουν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα – υπηρετούν στον στρατό, διδάσκουν στα
πανεπιστήμια, είναι μέλη του Κοινοβουλίου, του Ανώτατου Δικαστηρίου, ακόμα και
υπουργοί.
Στη Γάζα αντίθετα, κανένας Εβραίος δεν ζει –παρά μόνο ως
όμηρος σε τούνελ.Αν ένα μικρό μόνο μέρος από τα δισεκατομμύρια που ξόδεψε η
Χαμάς για τα τούνελ και τα πυραυλικά της, επενδυόταν σε ξενοδοχεία, υποδομές,
επιχειρηματικότητα και εκπαίδευση, η Γάζα θα μπορούσε να είναι σήμερα η
Σιγκαπούρη της Ανατολικής Μεσογείου.Και σήμερα, αυτή την τρομοκρατική
προπαγάνδα αναπαράγουν στη Δύση και στην Ελλάδα τα φιλο-τζιχαντιστικά
κυκλώματα, που καθοδηγούνται από την Τουρκία. Κι εμείς –χωρίς δεύτερη σκέψη–
γινόμαστε παπαγάλοι τους.
Θέλετε και μιαν ακόμα απόδειξη της υποκρισίας τους; Κανείς από
όλους αυτούς τους "αλληλέγγυους" δεν αναρωτήθηκε γιατί άραγε οι
υπόλοιποι άραβες ΔΕΝ συμπαθούν τη Χαμάς! Γιατί η ίδια η Αίγυπτος αρνείται να
προσαρτήσει τη Λωρίδα της Γάζας (την οποία έλεγχε πριν το 1967); Γιατί σήμερα η
Αίγυπτος έχει κλείσει πολύ πιο ερμητικά κάθε πέρασμα από την Γάζα στο έδαφός
της - στη Ράφα; Γιατί όταν πήγε από τη
χερσαία οδό το καραβάνι της "διεθνούς αλληλεγγύης προς τη Γάζα"
περνώντας μέσα από το έδαφος της Αιγύπτου - Ισμαηλία προς Ράφα - οι αιγυπτιακές
αρχές το σταμάτησαν και οι απλοί πολίτες της Αιγύπτου τους αποδοκίμασαν, τους
γιουχάισαν και κάποιες φορές τους έριξαν και μερικές "ψιλές"; Οι
Αιγύπτιοι! Τους "αλληλέγγυους προς τη Γάζα"!
Γιατί άραγε υπάρχει τέτοια απέχθεια για τη Χαμάς από τους
ίδιους του Άραβες "αδελφούς" της; Αυτό οι "αλληλέγγυοι" ΔΕΝ
το σκέφτηκαν! Να γιατί είναι "χρήσιμοι ηλίθιοι"."Χρήσιμοι",
για την Τουρκία που τα οργανώνει και τα καθοδηγεί όλα αυτά... Και πάντως,
ανυπόφορα υποκριτές. Η υποκρισία, τελικά, είναι το μόνο που περίσσεψε στον
πόλεμο της Γάζας...Που τώρα πια ξεχάστηκε από όλους. Εκτός από τους χρήσιμους
ηλίθιους, βέβαια - που παραμένουν ηλίθιοι, αλλά μάλλον έπαψαν πια να είναι
"χρήσιμοι"».
(Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ. από το lastpoint.gr)
Άντρες, νέοι, μόνοι... έρχονται
«Ενδεικτικά, στη Γαύδο και γενικότερα στη νότια Κρήτη σε μία μόνο ημέρα, την 20η Ιουνίου, εισήλθαν στη χώρα 729 άτομα. Το ελληνικό λιμενικό, που «πνίγει μετανάστες» κατά τους εύκολους κατήγορους της αλληλεγγύης και της Αριστεράς, διέσωσε 352 άτομα από μια βάρκα περίπου 55 χιλιόμετρα νότια της Γαύδου. Άλλη λέμβος με 278 άτομα εντοπίστηκε 90 χλμ νότια της Κρήτης και διασώθηκε από εμπορικό πλοίο το οποίο τους μετέφερε στο νησί. Την ίδια ημέρα εντοπίστηκαν 73 μετανάστες ενώ σε μικρότερη βάρκα άλλοι 26.
Στο σύνολό τους ήταν νέοι άνδρες και ανάμεσά τους υπήρχε μόνο μία γυναίκα (αριθμός μία) και τρία ανήλικα. Επίσης, στο μεγάλο κύμα του Μαΐου (23-24) διασώθηκαν 508 άτομα και ανάμεσά τους μόνο μία γυναίκα και 19 ανήλικα.
Οι αριθμοί υπονομεύουν το επιχείρημα της εύκολης συνηγορίας που συνδυάζεται από κραυγαλέα επίδειξη συναισθηματισμού, ότι οι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους εξαιτίας των πολέμων, της φτώχειας, των διώξεων, των σκληρών καθεστώτων, των πραξικοπημάτων, της τζιχαντιστικής βίας, κλπ. Σαφώς υπάρχουν αυτά εις την νιοστήν, και ο γράφων θα ήταν ο τελευταίος που θα τα παραγνώριζε.
Η ετσιθελική εγκατάσταση σε ξένη χώρα δεν εντάσσεται στα ανθρώπινα δικαιώματα. Παραδόξως δε, σε αυτή την απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη προσπαθούν να έρθουν όλοι – μουσουλμάνοι κυρίως – διακινδυνεύοντας τις ζωές τους (γιατί σαφώς η έλευση δεν είναι ταξίδι αναψυχής). Δεν στρέφονται στα φιλικά καθεστώτα των αριστερών αλληλέγγυων όπως το Ιράν, η Ρωσία, η Κίνα, η Βόρεια Κορέα. Και στην αμερικανική ήπειρο, στις μισητές ΗΠΑ πηγαίνουν, όχι στην Κούβα και τη Βενεζουέλα.
Ο ανησυχητικά αυξανόμενος αριθμός των παράνομων μεταναστών θέτει το πρόβλημα επί του τύπο των ήλων, και ακυρώνει «λεπτεπίλεπτες» αναλύσεις περί αντιμετώπισης της υπογεννητικότητας των Ελλήνων από τους παράνομους μετανάστες. «Χρειαζόμαστε ένα εκατομμύριο μετανάστες» είπε πριν καιρό ένας «λαρτζ» διανοούμενος της αριστεράς και της προόδου.
Η αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας δεν μπορεί να γίνει με πολιτισμικά ασύμβατους πληθυσμούς που δημιουργούν παράλληλες κοινωνίες στις χώρες υποδοχής. Ούτε η εξεύρεση εργατικού δυναμικού με ανθρώπους που δεν έχουν τις αναγκαίες επαγγελματικές δεξιότητες και αποσκοπούν στα επιδόματα.
Η
λύση είναι η μαζική εισαγωγή νόμιμου εργατικού δυναμικού από χώρες κατά το
δυνατόν ομόδοξες θρησκευτικά. Όχι για
θρησκευτικούς λόγους αλλά γιατί η θρησκεία
αποτελεί στοιχείο πολιτισμικής εγγύτητας».
(Απόσπασμα άρθρου του Γ. Σιδέρη από το liberal.gr)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Η τραμπική ιδεολογία...
«Η τραμπική ιδεολογία συνιστά μείγμα κοινωνικού δαρβινισμού και ακραίου οικονομικού φιλελευθερισμού, χωρίς στέρεο θεωρητικό υπόβαθρο. Η ροπή προς τον αυταρχισμό είναι κυρίως ενστικτώδης και βασίζεται σ’ έναν τεχνητό διχασμό: από τη μία, η απειλή μιας «εσωτερικής ανατροπής» από τους woke και τους Antifa· από την άλλη, εξωτερικοί εχθροί που μεταβάλλονται κατά περίπτωση. Εχθροί δεν θεωρούνται ούτε το πολιτικό Ισλάμ ούτε η Ρωσία, αλλά κυρίως μετανάστες, «άθεοι», ομοφυλόφιλοι, «διεφθαρμένοι γραφειοκράτες», «τρελοί αριστεροί ριζοσπάστες» και εκπρόσωποι του Τύπου που βγάζουν γλώσσα.
Ο τραμπισμός, όπως ο φασισμός, απαιτεί ομοιομορφία και προσωπολατρία· ο εορτασμός των γενεθλίων του προέδρου ήταν ένα θλιβερό, φασιστικό θέαμα με την αρρενωπή, ναρκισσιστική, «γραφική» παρουσία του —που θυμίζει περισσότερο τον Χέρμαν Γκέρινγκ— να υπερκαλύπτει την ένδεια των επιχειρημάτων του. Κατά καιρούς ο ίδιος έχει εκφραστεί θετικά για τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ, παρότι φαίνεται να αγνοεί βασικά ιστορικά δεδομένα.
Σύμφωνα με άτομα του περιβάλλοντός του, έχει διαβάσει αποσπάσματα από τις ομιλίες του Χίτλερ και διατηρεί σχέσεις με αρνητές του Ολοκαυτώματος και πρόσωπα της alt-right και της χριστιανικής ακροδεξιάς, που τον καθοδηγούν στο «φασιστικό ύφος». Μέρος αυτού του ύφους είναι η προπαγάνδα περί θεϊκής αποστολής, που υπερβαίνει τον πολιτικό μεσσιανισμό και φλερτάρει με τη σωτηριολογία. Υπενθυμίζω πως, μετά την απόπειρα δολοφονίας του τον Ιούλιο του 2024, η ηγεσία του προσέλαβε «θεϊκή» διάσταση· πολλοί υποστηρικτές του μίλησαν για θαύμα.
Η αμερικανική δημοκρατία παρομοιάζεται συχνά μ’ εκείνη της Βαϊμάρης — ίσως καθ’ υπερβολήν κι επειδή οι αναλυτές αντιγράφουν ο ένας τον άλλο. Ωστόσο, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τη βαθιά κοινωνική πόλωση, τη δημαγωγία του μίσους, τη νομοθετική παράλυση, τη σύγχυση και την αμηχανία της αριστερής αντιπολίτευσης, ούτε την αποσύνδεση του Δημοκρατικού Κόμματος από την εργατική τάξη κι από την ίδια την πραγματικότητα.
Σ’ όλα αυτά προστίθενται τα κοινωνικά δίκτυα, που διαχέουν παραπληροφόρηση οδηγώντας στον ολοκληρωτισμό, όπως προειδοποιούσε η Χάνα Άρεντ το 1951: «Το ιδανικό υποκείμενο της ολοκληρωτικής διακυβέρνησης δεν είναι ο πεπεισμένος ναζί ή κομμουνιστής, αλλά ο άνθρωπος που δεν μπορεί να διακρίνει μεταξύ γεγονότος και μυθοπλασίας, μεταξύ αληθινού και ψέματος».
Όπως οι Ναζί χρησιμοποίησαν τις
θεωρίες συνωμοσίας για να παρουσιάσουν τους Εβραίους ως επίδοξους κατακτητές
του πλανήτη, έτσι και το κίνημα QAnon επενδύει στη μυθοπλασία ενός ηρωικού
Ντόναλντ Τραμπ, που πολεμά το «βαθύ κράτος» για τη σωτηρία ενός «λευκού,
ανώτερου» έθνους που θα κυριαρχήσει σε ολόκληρο τον πλανήτη».
(Απόασμασμα άρθρου της Σ.Τριανταφύλλου από την ΑΤΗensvoice)
Οι προηγούμενοι δεν είναι μέτρο σύγκρισης...
«Η συνήθης γραμμή άμυνας των κυβερνώντων - των εκάστοτε κυβερνώντων - είναι η σύγκριση με τους προηγούμενους. Είναι εμφανώς αλυσιτελής διότι είναι τετριμμένη και διότι αντίκειται στην κοινή λογική. Οι προηγούμενοι απήλθαν από την εξουσία διότι κρίθηκαν αρνητικά από τους πολίτες. Συνεπώς, η σύγκριση με τα πεπραγμένα τους δε μειώνει το μέγεθος ενός προβλήματος για το οποίο κατηγορείται η παρούσα κυβέρνηση. Οι προηγούμενοι δεν είναι μέτρο σύγκρισης διότι είναι προηγούμενοι, πολύ δε περισσότερο αν σήμερα επιζούν πολιτικά οριακά. Η επίκληση του 13-0 δεν αποτελεί κανένα ελαφρυντικό για τα όσα ακούμε για το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ.
Το ότι ο σημερινός πρωθυπουργός απαιτεί παραιτήσεις, μπορεί πολιτικά να δείχνει μια διαφορετική αντίληψη, όμως τελικά η πολιτική ευθύνη υπάρχει για τα όσα έγιναν από το 2019 και μετά, και δεν θα έπρεπε να έχουν γίνει. Το ότι το σκάνδαλο αφορούσε κοινοτικούς πόρους και αυτές οι πρακτικές αποτελούσαν εθνικό σπορ από προηγούμενες δεκαετίες, αυτό δεν δίνει κανένα ελαφρυντικό στη σημερινή κυβέρνηση. Τους ψηφίσαμε και για διαφάνεια, μεταξύ των άλλων. Βέβαια, για μην τα ισοπεδώνουμε όλα, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η αντίδραση του Μητσοτάκη.
Σε αντίθεση με άλλους πρωθυπουργούς οι οποίοι σε ανάλογες περιπτώσεις πέταξαν την μπάλα στην κερκίδα, αυτός πήρε αποφάσεις. Η παρούσα υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι σε τελική ανάλυση υπόθεση πελατειακών δικτύων. Μεσολαβεί ο βουλευτής ή ο ισχυρός τοπικός παράγοντας για να πάρει μεγαλύτερη επιδότηση ο δικός του ψηφοφόρος. Είναι ένας άκοπος πλουτισμός.
Τι ακούγεται να λέει ένας από τους συμμετέχοντες στο κόλπο; «Άσχημα είναι να κάθεσαι και να εισπράττεις 30 χιλιάρικα;» Νομίζω αυτό είναι το ιδεώδες χιλιάδων συνελλήνων που αντιστέκεται σε χρεοκοπίες, σε μνημόνια, σε ιδεολογίες και σε ηθικά πλεονεκτήματα. Άκοπος πλουτισμός.
Σύμφωνα με ανάλυση της εταιρείας ερευνών
ακινήτων Blupeak Estate Analytics (με αξιοποίηση στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ από την
απογραφή κτιρίων του 2021), υπολογίζεται ότι περίπου μία στις τρεις κατοικίες πανελλαδικά,
ή 2,2 εκατ. επί συνόλου 6,5 εκατ. κατοικιών, είναι κλειστή. Ουσιαστικά δηλαδή
το 33% των κατοικιών της χώρας δεν κατοικείται, ποσοστό που είναι υπερδιπλάσιο
συγκριτικά με πολλές χώρες της Ε.Ε., όπου αυτό κυμαίνεται μεταξύ 10% και 15%».
(Απόσπασμα άρθρου του Σ. Μουμτζή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
.jpg)
Τι νομίζετε ότι έγινε στο Ιράν;
«Αν τώρα εσείς πιστεύετε πως το Ιράν ηττήθηκε κάνετε λάθος. Αν πιστεύετε ότι σκοτώθηκαν καμιά πενηνταριά πρωτοκλασάτα στελέχη του καθεστώτος με χειρουργικά κτυπήματα, είστε παραπληροφορημένοι. Επίσης, αν πιστεύετε πως οι ισραηλινοί κομάντος έκαναν πάρτι μέσα στο ιρανικό έδαφος, αυτά είναι διαδόσεις των σιωνιστών. Οι ίδιοι διαδίδουν ψευδώς βέβαια, πως τα αεροπλάνα τους μπαινόβγαιναν όποτε ήθελαν στον εναέριο χώρο του Ιράν, αφού πρώτα είχαν καταστρέψει τα συστήματα αεράμυνας. Μην τους πιστεύετε τους σιωνιστές. Ούτε τους ιμπεριαλιστές που ισχυρίζονται πως κατέστρεψαν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Με νταλίκες και «με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά», μισός τόνος ουρανίου μεταφέρθηκε κάπου, κάτω από τα μάτια των ιμπεριαλιστικών δορυφόρων.
Οφείλουμε ως προοδευτικοί πολίτες «από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα», να πιστέψουμε τον μεγάλο αγιατολάχ Χαμενεΐ που δήλωσε: «Η Ισλαμική Δημοκρατία κέρδισε τον πόλεμο και σε αντίποινα έδωσε ένα ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο της Αμερικής. Το δε Ισραήλ παραλίγο να καταρρεύσει μετά τα αντίποινα του Ιράν κατά τον πόλεμο των 12 ημερών».
Το τραγικό της υποθέσεως είναι πως αυτά που ισχυρίζεται ο αγιατολάχ τα πιστεύουν και πολλοί Έλληνες ρωσόφιλοι ακροδεξιοί και ένας μεγάλος αριθμός αριστερών-- ορθόδοξων, ανανεωτικών, ριζοσπαστών. Πιστεύουν πως το Ιράν είναι ο νικητής. Φυσικά, η περί του αντιθέτου επιχειρηματολογία θα προσβάλλει τη νοημοσύνη του αναγνώστη. Το ερώτημα είναι γιατί πιστεύουν ένα χοντροκομμένο ψέμα; Γιατί έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και την κοινή λογική;
Η μόνη λογική εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι πως θαυμάζουν τα αυταρχικά καθεστώτα κάθε μορφής. Είναι οι ίδιοι που προέβλεπαν την πτώση του Κιέβου εντός μιας εβδομάδας, το πολύ, και πριν από λίγες ημέρες μας προειδοποιούσαν πως το Ιράν δεν είναι Χαμάς και Χεζμπολάχ. Θα καταφέρει συντριπτικά πλήγματα στο Ισραήλ. Ενώ στο τέλος είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην Κίνα, καθώς η μαμά Ρωσία ήταν αδύνατον να βοηθήσει. Μέχρι και στον Κιμ πόνταραν, αλλά τελικά αυτές οι διατρητικές υπέρ—βόμβες των ιμπεριαλιστών έβαλαν τέλος στις προσδοκίες τους για τον άξονα της αντίστασης.
Φυσικά, ο Ιρανός ηγέτης τη δουλειά του κάνει. Αντιπολίτευση δεν υπάρχει, η πληροφόρηση είναι ελεγχόμενη, έτσι η πλειοψηφία των Ιρανών μπορεί όντως να πιστεύει ότι συνέτριψαν το σιωνιστικό κράτος και κατέστρεψαν τη βάση των ΗΠΑ στο Κατάρ.
Τα κτυπήματα των Ισραηλινών ήταν
χειρουργικά, δεν προκάλεσαν καταστροφές στην Τεχεράνη, ο Ιρανός πολίτης δεν
έζησε σε καθεστώς μαζικών βομβαρδισμών, συνεπώς ελάχιστες προσλαμβάνουσες
παραστάσεις έχει από τον πόλεμο των 12 ημερών. Αυτοί που γνωρίζουν τι πράγματι
έγινε είναι η εναπομείνασα στρατιωτική ηγεσία του Ιράν».
(Απόσπασμα άρθρου του Σ. Μουμτζή από το liberal.gr)
.jpg)
Μύθοι και αλήθειες για το Ιράν...
1. Η επίθεση του Ισραήλ εναντίον του πυρηνικού προγράμματος
του Ιράν δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Από το 2005 το Ισραήλ θέτει σε εφαρμογή
ένα σχεδόν κινηματογραφικό σχέδιο παρεμπόδισης των πυρηνικών φιλοδοξιών του
Ιράν, μέσω επιχειρήσεων σαμποτάζ –όπως ο ιός Stuxnet, που οδήγησε στην
αυτοκαταστροφή των φυγοκεντρητών στα εργαστήρια εμπλουτισμού ουρανίου–, αλλά
και πολλαπλών δολοφονιών κορυφαίων επιστημόνων και ηγετικών μορφών του
πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
2. Το Ιράν εργαζόταν εντατικά για την κατασκευή πυρηνικής
βόμβας. Η ιδέα ότι το Ιράν ήθελε πυρηνική ενέργεια μόνο για ειρηνικούς σκοπούς
είναι απλώς αστεία. Όταν θες πυρηνική ενέργεια για να ζεστάνεις σπίτια, δεν
χτίζεις μπούνκερ με τσιμεντένιους τοίχους πάχους 60 εκατοστών μέσα σε βουνά,
ούτε φτάνεις τον εμπλουτισμό 400 κιλών ουρανίου στο 60%, που αρκεί για 9
βόμβες, ούτε παίζεις κρυφτούλι με τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ),
η οποία στις 12 Ιουνίου ξεκάθαρα ανακοίνωσε ότι το Ιράν έχει παραβεί τις
συμβατικές του υποχρεώσεις.
3. Το Ιράν δεν πρέπει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Βασικά,
καμία χώρα δεν θα έπρεπε να αποκτήσει πυρηνικά, πόσο μάλλον ένα αιμοσταγές,
δικτατορικό, φονταμενταλιστικό καθεστώς, που εκτελεί γυναίκες δι’ απαγχονισμού
επειδή τις βίασαν και απειλεί το Ισραήλ με εξαφάνιση από τον χάρτη.
4. Το Ισραήλ δεν θα σταματήσει. Μετά τη φρικιαστική
τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, η κυβέρνηση του Ισραήλ
έχει βάλει στόχο να καταστρέψει τους τρεις βασικούς άξονες που απειλούν την
ασφάλειά του: τη Χαμάς, τη Χεζμπολάχ και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
5. Το ιρανικό καθεστώς είναι αδύναμο και παλεύει να κρατηθεί
στην εξουσία. Με τους συμμάχους του σε Συρία και Λίβανο να έχουν αποδυναμωθεί,
με τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας εναντίον του, για οικονομικούς και
πολιτικούς λόγους, με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ να αλωνίζουν στον εναέριο χώρο του
καταστρέφοντας στρατηγικές υποδομές κατά το δοκούν, και με ένα σημαντικό τμήμα
της πυρηνικής και στρατιωτικής ελίτ της χώρας να έχει εξουδετερωθεί, το
καθεστώς του 86χρονου Αλί Χαμενεΐ βιώνει τη δραματικότερη στιγμή της 46χρονης
πορείας του.
6. Η Ρωσία και η Κίνα κρύβονται πίσω από τα ράσα του Χαμενεῒ. Ο
Χαμενεῒ και οι
περί αυτόν παρατηρούν εδώ και χρόνια το παράδειγμα της Βόρειας Κορέας και του
καθεστώτος των Κιμ και γνωρίζουν ότι ο μόνος τρόπος να επιβιώσει ένα τέτοιο
καθεστώς από εξωτερικές επιθέσεις είναι η αποτρεπτική ισχύς των πυρηνικών
όπλων. Καθοριστικός παράγοντας για τον οποίο δεν μιλάει σχεδόν κανείς θα είναι
η στάση των δύο άτυπων αλλά κρίσιμων συμμάχων του Ιράν –της Κίνας και της
Ρωσίας–, ειδικά μετά την εμπλοκή των ΗΠΑ.
7. Ο Τραμπ πήρε ένα τεράστιο ρίσκο εντός και εκτός ΗΠΑ. Σε
αντίθεση με όσα διακήρυττε πριν και μετά τις εκλογές, ο Ντόναλντ Τραμπ ενέπλεξε
τις ΗΠΑ σε πόλεμο, χωρίς την εξουσιοδότηση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ,
για πρώτη φορά μετά το Ιράκ. Αυτό από μόνο του αποτελεί μια κίνηση υψηλού
ρίσκου εντός των ΗΠΑ, γιατί διχάζει τη βάση του: τους σκληροπυρηνικούς
υποστηρικτές του, που υποστηρίζουν τον απομονωτισμό (MAGA), και τα παραδοσιακά
παρεμβατικά «γεράκια» του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
8. Διεθνές δίκαιο και διεθνείς οργανισμοί εκτός θέματος. Τα
όρια του μεταπολεμικού διεθνούς δικαίου και των διεθνών οργανισμών φάνηκαν ήδη
μετά την 11η Σεπτεμβρίου, όταν η κυβέρνηση Μπους ερμήνευσε, με τον πλέον
διασταλτικό τρόπο, τη ρήτρα της αυτοάμυνας και εισέβαλε στο Αφγανιστάν εξαιτίας
της δράσης μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, της Αλ Κάιντα.
9. Ένας μεταδεοντολογικός πυρηνικός κόσμος. Αυτά που βλέπουμε
να συμβαίνουν τώρα στην Ουκρανία και στο Ιράν είναι μεν εκτός του παραδοσιακού
πλαισίου του διεθνούς δικαίου, είναι όμως εντός του πλαισίου της Νέας
Παγκόσμιας Αταξίας – ενός κόσμου στον οποίο η αναρχία, η ισχύς και οι αμυντικές
συμμαχίες επιστρέφουν, όμως για πρώτη φορά στην ιστορία υπάρχουν και πυρηνικά
όπλα στη μέση. Ζούμε σε έναν μεταδεοντολογικό κόσμο.
10. Ο κίνδυνος μιας πυρηνικής Τουρκίας. Εάν κάποιος συνδυάσει
όλα τα παραπάνω, τότε αντιλαμβάνεται τι θα σήμαινε μια Τουρκία του Ερντογάν (ή
οποιουδήποτε άλλου αντίστοιχου μελλοντικού ηγέτη) με πυρηνικά όπλα – το απόλυτο
όπλο καταναγκασμού. Μια πυρηνική Τουρκία είναι υπαρξιακή απειλή για την Ελλάδα.
Δεν πρέπει ν’ αφήσουμε να γίνει κάτι τέτοιο. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε κάθε
διπλωματικό, πολιτικό, οικονομικό και αμυντικό μέσο για να βεβαιωθούμε ότι η
Τουρκία δεν θα αποκτήσει ποτέ πρόγραμμα πυρηνικών όπλων ή ότι πρώτοι εμείς θα
φτάσουμε εκεί».
(Απόσπασμα άρθρου του Ρ. Γεροδήμος από την ATHensvoice)
.jpg)
.jpg)
Γκιρνιάρηδες Ελληνες...
«Κάνω την μηνιαία βόλτα μου στα Χανιά. Το παλιό λιμάνι είναι γεμάτο τουρίστες. Το πρωί από ταξιδιώτες κρουαζιέρας, το βράδυ από τους ξένους που κάνουν διακοπές σ’ όλο τον νομό. Τα πρωινά πάνε στην θάλασσα, ο βράδυ κατεβαίνουν στη πόλη, κυρίως στα σοκάκια γύρω από το λιμάνι. Χιλιάδες είναι, όπως κάθε χρόνο. Στο μάτι μου δεν βλέπω την παραμικρή διαφορά με πέρσι, αν και τα στοιχεία δείχνουν μια ανεπαίσθητη μείωση σε σχέση με το 2024, πάντως όχι αύξηση.
Οι μαγαζάτορες με σταματούν, για να μου κάνουν παρατηρήσεις και παράπονα ή απλώς για να αστειευτούν. Όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, είναι διαμαρτυρόμενοι. Χάλια οι τουριστικές ροές, χάλια οι εισπράξεις, χάλια η ποιότητα όσων μπαίνουν στο μαγαζί ους, χάλια η ηλεκτρονική κάρτα εργασίας. Όλα χάλια. Τους ακούω δίχως να πολυδίνω σημασία στην μουρμούρα τους. Τα ίδια ακούω πενήντα χρόνια τώρα. Τα ίδια μου έλεγαν και οι πατεράδες τους, πριν παραδώσουν τα –πάντα προβληματικά και δίχως κέρδος- μαγαζιά τους στους γιούς τους. Και πάντα τα τραπεζάκια τους ήταν γεμάτα από κόσμο. Από τις 7 το πρωί ως τις 12 το βράδυ.
Και πάντα, από χρόνο σε χρόνο, οι τιμές τους τσιμπούσαν ολίγο προς τα πάνω. Τα τελευταία τρία χρόνια, αρκετά προς τα πάνω. Τα κόστη βλέπετε ανέβηκαν, οι πρώτες ύλες ανατιμήθηκαν, η ενέργεια ακρίβυνε. Οπότε αναγκάζονται να αυξήσουν κι εκείνοι. Αλλά αν τύχει και εμφανιστούν σε κανένα τοπικό κανάλι, όλο λένε ότι έχουν απορροφήσει τα κόστη, δίχως να επιβαρύνουν την τελική τιμή του προϊόντος τους. Η οποία όμως, όλο και σκαρφαλώνει προς τα πάνω. Μυστήρια απορρόφηση.
Τα τελευταία χρόνια, αλλά πολύ περισσότερο φέτος, αυξήθηκε δραματικά και κάτι άλλο. Οι ταμπέλες στις τζαμαρίες των καταστημάτων, που γράφουν «ζητούνται υπάλληλοι». Όχι «υπάλληλος», αλλά «υπάλληλοι». Και δυο και τρεις να προθυμοποιηθούν, θα τους πάρουν αμέσως. Αλλά όταν τους πεις «δώσε κάτι παραπάνω στο μεροκάματο» εξανίστανται. «Και που να το πάω δηλαδή; Αν είναι μάγκες, θα πάρουν απ’ τα tips. Τόσο κόσμο εξυπηρετούν».
Όταν πρόκειται για τον μισθό του
υπαλλήλου, οι πελάτες αυξάνονται απότομα και οι τσέπες τους γεμίζουν με αρκετό
χρήμα ώστε να αναπληρώνουν με τα φιλοδωρήματα τους αυτά που κανονικά πρέπει να
δώσει ο εργοδότης. Ε ρε, αιώνιοι Έλληνες, αιώνιοι έμποροι».
(Απόσπασμα άρθρου του Δ. Καμπουράκη από το liberal.gr)
Τρεις τρόποι για το Ιράν...
«Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν μπορεί να ακυρωθεί μόνο με τρεις τρόπους. Πρώτον, με ολοκληρωτική καταστροφή των εγκαταστάσεων. Δεύτερον, με την ανατροπή του θεοκρατικού, αντιδυτικού καθεστώτος των μουλάδων και την αντικατάστασή του από ένα πιο φιλικό προς τη Δύση.
Και τρίτον –το πιο εφικτό σενάριο– με χειρουργική καταστροφή των πυρηνικών εγκαταστάσεων από χερσαίες δυνάμεις. Ο βομβαρδισμός των υπόγειων εργαστηρίων μοιάζει ανεπαρκής. Το βάθος στο οποίο μπορούν να φτάσουν οι αμερικανικές διατρητικές βόμβες είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες, και όποιος σχεδίασε τις ιρανικές εγκαταστάσεις σίγουρα φρόντισε να βρίσκονται πέρα από την εμβέλειά τους.
Από την άλλη, μια χερσαία επιχείρηση αυτή τη στιγμή μοιάζει εξαιρετικά ριψοκίνδυνη, με τεράστιο κόστος και αβέβαιο αποτέλεσμα. Αν όμως ΗΠΑ και Ισραήλ δεν καταφέρουν να εκτροχιάσουν το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν τώρα, κινδυνεύουν να χρειαστεί να το επιχειρήσουν ξανά στο μέλλον, με πολλαπλάσιο κόστος και ρίσκο. Το θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, αν τα αποκτήσει, για να εξαφανίσει το Ισραήλ και να τιμωρήσει τη Δύση.
Ο Μπένιαμιν Νετανιάχου δεν είναι ένας συνηθισμένος πρωθυπουργός. Η κυβέρνηση που έχει σχηματίσει, με τη στήριξη ακραίων στοιχείων, επιδιώκει ολική επαναπροσέγγιση των υπαρξιακών ζητημάτων του Ισραήλ. Ο συνδυασμός αυτής της κυβέρνησης με τον Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ –έναν πρόεδρο με υπερμέγεθες Εγώ, άρα εύκολα χειραγωγήσιμο– συνθέτει ένα εκρηκτικό σκηνικό. Άλλωστε, ο αδελφός του σημερινού Ισραηλινού πρωθυπουργού, Γιόναταν Νετανιάχου, υπήρξε μια από τις ελάχιστες απώλειες των ισραηλινών ειδικών δυνάμεων στην επιχείρηση Εντεμπέ το 1976.
Στις 27 Ιουνίου του 1976 Παλαιστίνιοι της PFLP και Γερμανοί της Revolutionary Cells είχαν καταλάβει το Airbus A300 της Air France (πτήση 139) που εκτελούσε το δρομολόγιο Τελ Αβίβ - Παρίσι. Το αεροσκάφος προσγειώθηκε στην Εντεμπέ της Ουγκάντα, όπου το καθεστώς του Ίντι Αμίν προσέφερε στήριξη στους αεροπειρατές.
Οι όμηροι Ισραηλινοί και Εβραίοι επιβάτες κρατήθηκαν στο παλιό
κτίριο του αεροδρομίου. Στις 3 - 4 Ιουλίου 1976, οι ισραηλινές ειδικές δυνάμεις
της μονάδας Sayeret Matkal πραγματοποίησαν μυστική επιχείρηση και μέσα σε 90
λεπτά απελευθέρωσαν 102 από τους 106 ομήρους. Στην επιχείρηση σκοτώθηκαν όλοι
οι αεροπειρατές, 45 Ουγκαντέζοι στρατιώτες, 3 όμηροι και ο επικεφαλής των
καταδρομέων, Γιόναταν Νετανιάχου».
(Απόσπασμα άρθρου του Κ. Στούπα από το liberal.gr)
Χριστιανοί υπό διωγμόν...
«Η Ευρώπη καυχιέται για τον ανθρωπισμό της. Προστάτευσε μειονότητες. Αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ. Όμως αδειάζει τον λόγο της όταν πρόκειται για τους Χριστιανούς στη Μέση Ανατολή. Το παράδοξο αυτό αποδεικνύει ότι ο ευρωπαϊκός «woke» ανθρωπισμός δεν στηρίζει την καθολική ελευθερία, αλλά μια επιλεκτική, ιδεολογική ατζέντα.
Οι Χριστιανοί στη Μέση Ανατολή βιώνουν μια ιστορική κρίση επιβίωσης. Από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα, το ποσοστό τους στον πληθυσμό της περιοχής έχει συρρικνωθεί δραματικά. Η βία, οι διώξεις, οι πόλεμοι, η άνοδος του ισλαμιστικού φανατισμού και η γενικευμένη πολιτική αστάθεια έχουν οδηγήσει εκατομμύρια Χριστιανούς να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες. Οι άλλοτε ακμάζουσες κοινότητες του Ιράκ, της Συρίας και της Παλαιστίνης βρίσκονται πλέον στα πρόθυρα αφανισμού, ενώ μόνο σε χώρες όπως ο Λίβανος και η Αίγυπτος διατηρούν αξιοσημείωτη παρουσία.
Την ίδια στιγμή οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες αναλώνονται σε στόχους περιβαλλοντικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ενώ ταυτόχρονα πάνω από ένα εκατομμύριο χριστιανοί βιώνουν έναν σιωπηλό διωγμό σε Συρία, Ιράκ και Λίβανο. Πώς συμβιβάζεται αυτή η σιωπή με την αυτοπροβολή της Δύσης ως θεματοφύλακα των δικαιωμάτων; Η απάντηση βρίσκεται στον φανατισμό της πολιτικής ορθότητας. Όταν η πίστη μοιάζει «συστημική» ή δυτική, η αριστερή ευαισθησία βυθίζεται σε αμηχανία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τα
εργαλεία, αλλά όχι τη βούληση. Θεσμοποιημένα προγράμματα προστασίας
θρησκευτικών ελευθεριών παραμένουν κενά γράμματα. Κανείς δεν τόλμησε να
επιβάλλει σκληρές οικονομικές κυρώσεις σε καθεστώτα που απειλούν την ύπαρξη
χριστιανικών πληθυσμών. Οι επίσημες δηλώσεις διαμαρτυρίας εξαντλούνται σε
γενικόλογα, χωρίς στοχευμένα αιτήματα αναστήλωσης ναών ή εγγύησης ιδιοκτησιακών
δικαιωμάτων».
(Απόσπασμα άρθρου του Αλ.Σκούρα από το liberal.gr)
.jpg)
Aπόψεις...
«Σε ένα βιβλίο που συζητήθηκε όσο λίγα, το «Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες», δύο καθηγητές του Χάρβαρντ υποστηρίζουν ότι οι σύγχρονες δημοκρατίες δεν καταλύονται πια με τανκς στους δρόμους, αλλά εκφυλίζονται εκ των έσω – με τη σταδιακή διάβρωση των θεσμών, την υπονόμευση των κανόνων και τη διάβρωση των φραγμών στην εξουσία, μέχρι που η δημοκρατία μετατρέπεται σε αυταρχισμό. Αυτά στη θεωρία. Στον πραγματικό κόσμο, όμως, με μία μόνο εξαίρεση, καμία φιλελεύθερη δημοκρατία δεν έχει πεθάνει μέχρι σήμερα. Η εξαίρεση είναι η Βενεζουέλα.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950, αυτή η χώρα ξεχώριζε ως το λαμπρότερο παράδειγμα σταθερότητας και ευημερίας σε μια ήπειρο σημαδεμένη από πραξικοπήματα και εμφύλιες συγκρούσεις. Με τα πετροδολάρια να ρέουν και την κοινωνική συναίνεση να μοιάζει ακλόνητη, ο φιλελεύθερος κοινοβουλευτισμός άντεξε σχεδόν σαράντα χρόνια. Oμως, ήδη από τη δεκαετία του 1980, η εικόνα άρχισε να θολώνει: η κατακρήμνιση των τιμών του πετρελαίου, η έκρηξη της διαφθοράς και η φθορά του πολιτικού συστήματος αποδιάρθρωσαν την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς.
Το 1998, ένας χαρισματικός πρώην λοχαγός και αποτυχημένος πραξικοπηματίας, ο Ούγκο Τσάβες, εμφανίστηκε με ριζοσπαστικό λόγο και υποσχέσεις για ριζική ανατροπή του πολιτικού κατεστημένου. Η εκλογή του σηματοδότησε το τέλος της φιλελεύθερης περιόδου και την είσοδο της χώρας στον ανελεύθερο λαϊκισμό.
Το παράδειγμα της
Βενεζουέλας προσφέρει δύο διδάγματα. Πρώτον, ένας και μόνον χαρισματικός
ηγέτης, σε συνθήκες θεσμικής κόπωσης και κοινωνικής απογοήτευσης, αρκεί για να
μετατρέψει μια φιλελεύθερη δημοκρατία σε καθεστώς ανελεύθερου λαϊκισμού. Και
δεύτερον, όταν ο λαϊκισμός ριζώσει, η επιστροφή στον φιλελεύθερο κανόνα γίνεται
εξαιρετικά δύσκολη, ενώ η διολίσθηση στον αυταρχισμό γίνεται ολοένα και πιο
πιθανή».
(Τ.Παππάς-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«To συνολικό πρόστιμο που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την απόφαση της 11ης Ιουνίου 2025 για κακοδιαχείριση και ελλιπείς ελέγχους στις κοινοτικές αγροτικές επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ (Οργανισμός Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων) ανέρχεται στα 415 εκατ. ευρώ (!) και οι έλεγχοι εκ μέρους της Επιτροπής που οδήγησαν στην επιβολή του προστίμου αφορούν την περίοδο 2016-2023. Υπάρχουν πρόστιμα και αλλού στην Ευρώπη αλλά ας μην το ψάχνουμε: είμαστε μακράν οι πρωταθλητές. Κανείς δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί σε αυτού του τύπου την επινοητικότητα ήδη από την εποχή (1986) του «σκανδάλου του καλαμποκιού» από τη Γιουγκοσλαβία που βαφτίστηκε ελληνικό για την απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Σε 15 κράτη-μέλη της ΕΕ επιβλήθηκαν συνολικά πρόστιμα 106 εκατ. ευρώ, ενώ μόνο για την Ελλάδα (για τον εαυτό μας και την «οικογένειά» μας αποκλειστικά) το ποσό έφτασε τα 415 εκατ. ευρώ! Για να μην αναφερθούμε στην εποποιΐα με τα μελίσσια που αποκάλυψε η «Καθημερινή», όταν με έναν μαγικό τρόπο (βρέθηκε λέει η διαδικασία) οι αιτήσεις για τις επιδοτήσεις εκτινάχθηκαν από τα 25 εκατ. ευρώ σε 185 εκατ. ευρώ. Λες και όλη η χώρα έγινε ξαφνικά «Ο Μελισσοκόμος» του Θ. Αγγελόπουλου.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, λοιπόν, στα
δύο λεπτά και πενήντα δευτερόλεπτα της παρέμβασης του σε μια Επιτροπή της
Βουλής στις 21 Σεπτεμβρίου του 2010 είπε τα εξής: «Η απάντηση εις την κατακραυγή που ακούγεται εναντίον του
πολιτικού προσωπικού της χώρας, “πώς τα φάγατε τα λεφτά” που μας ρωτάει ο
κόσμος, είναι αυτή» ανέφερε εισαγωγικά και τόλμησε να πει on camera: «Τα φάγαμε
όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς,
εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής».
(Αργ. Παπαστάθης-KAΘΗΜΕΡΙΝΗ)
.jpg)
Απόψεις...
«Η εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο του Ιράν, με το τρόπο που έγινε, εμπεριέχει κάποια χρήσιμα μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση. Αν και από τις πυραυλικές επιθέσεις του Ιράν μόνο ένα 5% των υπερηχητικών πυραύλων κατάφερε να διαπεράσει την αντιπυραυλική ομπρέλα του Ισραήλ, η ευστοχία και καταστροφικότητά τους φαίνεται πως έχει βελτιωθεί σημαντικά από την εποχή που ο Σαντάμ Χουσειν εκτόξευε τους Σκούντ. Η αδυναμία της Ρωσίας να συνδράμει το Ιράν καταδεικνύει και τα όρια της ρωσικής ισχύος στις διεθνείς εξελίξεις. Κίνα και Ρωσία τις τελευταίες ημέρες που το Ιράν δεχόταν επίθεση από το Ισραήλ με την υποστήριξη των ΗΠΑ δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για το σύμμαχο και εταίρο.
Αυτό αποτελεί ένα κακό μήνυμα
για τις χώρες που προσβλέπουν σε γεωπολιτική υποστήριξης από τις ανερχόμενες
αναθεωρητικές δυνάμεις στο διεθνές σκηνικό.Οι εξελίξεις αποτελούν ένα αρνητικό
μήνυμα και για την Τουρκία η οποία πατάει με τον ένα πόδι στη Δύση και το άλλο
στις αναθεωρητικές δυνάμεις. Μετά το Ιράν η Τουρκία και οι νεοθωμανικές
ονειρώξεις του Ερντογάν αποτελούν τη δεύτερη μεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ
στην ευρύτερη περιοχή. Οι τελευταίες εξελίξεις πρέπει να προβληματίζουν το
Ερντογανικό καθεστώς.Κοντά στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα και ο νοών
νοείτω».
(Κ.Στούπας-liberal.gr)
«Οι ΗΠΑ παραμένουν η ισχυρότερη υπερδύναμη στον πλανήτη. Αυτή τη στιγμή. Καμία άλλη χώρα δεν διαθέτει τον μοναδικό συνδυασμό τεχνολογικής υπεροχής, εξοπλισμών και πληροφοριών. Η αμερικανική υπεροχή φαίνεται σε κάθε μεγάλη διεθνή κρίση. Χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ, ούτε η Ουκρανία ούτε το Ισραήλ θα είχαν πετύχει τους στόχους τους.Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ είναι η μόνη χώρα που, όταν παρεμβαίνει σε μια γεωπολιτική διένεξη, την παίρνουν όλοι στα σοβαρά. Οπως, π.χ., στη σύγκρουση Ινδίας – Πακιστάν, η οποία αποκλιμακώθηκε μόνον όταν η Ουάσιγκτον παρενέβη, και μάλιστα με μεγάλη καθυστέρηση.
Η Κίνα είναι η ανερχόμενη σημαντική υπερδύναμη,
αλλά ούτε έχει το ίδιο στρατηγικό αποτύπωμα ούτε και μοιάζει να θέλει να παίξει
ρόλο «σερίφη». Οι στόχοι της έχουν συνήθως να κάνουν με την αύξηση της
οικονομικής επιρροής της. Οι περιπτώσεις όπου έχει μεσολαβήσει σε παγκόσμιες
κρίσεις είναι ελάχιστες και στην περίπτωση του Ιράν τήρησε μια ψυχρή απόσταση
από μια χώρα με την οποία διατηρεί –υποτίθεται– στενές σχέσεις. Η Ρωσία είναι
απορροφημένη από την Ουκρανία, δεν μπόρεσε να προστατεύσει τα ερείσματά της στη
Συρία και δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο στην κρίση της Μέσης Ανατολής. Και η Ευρώπη
ξυπνάει με βασανιστικά αργούς ρυθμούς από τον γεωπολιτικό της λήθαργο».
(Αλ. Παπαχελάς-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Απόψεις...
«Κάποιοι χειροκροτούσαν τη λάβα της λαϊκής επανάστασης στο Ιράν που εκθρόνισε τον Σάχη και τον «θρόνο του Παγωνιού». Το έκαναν γιατί δεν ξεκίνησε ως μια ισλαμική επανάσταση. Ήταν μια αυθόρμητη λαϊκή εξέγερση απέναντι στο δυτικίζον μεν, αλλά σκληρότατο και ανελεύθερο καθεστώς των Παχλεβί. Η ιρανική ήταν η μοναδική λαϊκή επανάσταση μετά τη Γαλλική, όπου συμμετείχε ανοργάνωτα σχεδόν σύσσωμος ο λαός, και που καμία σχέση δεν είχε με τα πραξικοπήματα του κάθε λογής υπαρκτού σοσιαλισμού που ονομάστηκαν «επαναστάσεις».
Οι ίδιοι, ναι και ο γράφων, διαμαρτύρονταν κατά του Σαντάμ Χουσεΐν, ο οποίος επιτέθηκε στο Ιράν πριν καν στεριώσει η νεαρή επανάσταση, δεκαεννιά μήνες αφότου ο Αγιατολάχ Χομεϊνί ανήλθε στην εξουσία (Φεβρουάριο του 1979). Και επιδόθηκε σε έναν πόλεμο που κράτησε οχτώ χρόνια και είχε πάνω από ένα εκατομμύριο νεκρούς, οι περισσότεροι από την πλευρά της διαλυμένης, λόγω της εξέγερσης, στρατιωτικής μηχανής του Ιράν.
Όμως αυτό που συνέβη δεν ήταν αυτό που φοβούνταν οι διαμαρτυρόμενοι. Η επανάσταση δεν κλονίστηκε, παρότι το καθεστώς ως τότε ήταν ασταθές. Αντιθέτως, ισχυροποιήθηκε επειδή συσπείρωσε τον λαό απέναντι στον εισβολέα. Και του δόθηκε παραλλήλως η δυνατότητα, με το πρόσχημα της εθνικής συσπείρωσης απέναντι στον εχθρό, να εμφυσήσει θρησκευτικό φανατισμό και να καταστείλει κάθε κοσμική δημοκρατική φωνή.
Ειδικά τους
κομμουνιστές που βοήθησαν τα μέγιστα στην επιτυχία της επανάστασης, τους πέρασε
από λεπίδι. Ουσιώδης λόγος το γεγονός ότι από κοσμοθεωρία είναι άθεοι. Κάτι
βεβαίως που ξεχνάει ο Κουτσούμπας και η υπόλοιπη αντιδυτική ισλαμοαριστερά».
(Γ. Σιδέρης-liberal.gr)
«Άλλαξε, λέει, στάση ο Χαφτάρ της Λιβύης. Αφήστε που η Αίγυπτος γλυκοκοιτάζει προς την Άγκυρα. Είναι και η Ιταλία που κάνει μεγάλες μπίζνες με τη γείτονα. Και από κοντά ο Ράμα που προσδοκά και αυτός σε οφέλη. Οπότε ο μέσος Έλληνας αναρωτιέται: «Από πού μας έρχονται τόσες σφαλιάρες»;Ξεχνούμε ότι η τελευταία μεγάλη «ανακάλυψη» που έγινε σε αυτήν τη χώρα ήταν ο φραπές! Την ίδια ώρα η Τουρκία απέκτησε μια ισχυρή βιομηχανία που παράγει από καρφίτσες μέχρι αεροπλάνα. Η Ελλάδα στήριξε την ύπαρξή της στις πλάτες της ΕΕ, την ώρα που οι Τούρκοι μοχθούσαν για να κερδίσουν μια θέση στον κόσμο. Να μην ντραπούμε να πούμε την αλήθεια, η Ελλάδα αργοπεθαίνει και η Τουρκία υπόσχεται πλούσια λάφυρα στον νέο κόσμο που χτίζει.
Θέλουμε πραγματικά να απαντήσουμε; Ας σηκώσουμε τα μανίκια να δουλέψουμε. Να
δημιουργήσουμε. Ξέρω, αυτό ακούγεται πλέον ως ανέκδοτο. Και πώς να μην
ακούγεται όταν είναι πιο εύκολο να δηλώνει κανείς ανύπαρκτα βοσκοτόπια για τα
φανταστικά κοπάδια του από το να προσπαθήσει να δημιουργήσει μία πραγματικά
ισχυρά οικονομικά κτηνοτροφική μονάδα. Ποιος ασχολήθηκε με το πού κατέληξαν τα
χρήματα του Ταμείου Ανάπτυξης, αν αυτά έφτασαν, τελικά, στην κοινωνία. Αν
αποκτήθηκε τεχνογνωσία, αν δημιουργήθηκαν με τόσα δισεκατομμύρια ευρώ νέες
εταιρείες. Αν υπήρξε πραγματική ανάπτυξη».
(Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)
«Κάποτε ήταν της μόδας η ανακήρυξη Δήμων, με «προοδευτικό» δήμαρχο, σε αποπυρηνικοποιημένες περιοχές.Ποτέ δεν κατάλαβα τι σήμαινε αυτό, αλλά υπέθετα πως οι πυρηνικές δυνάμεις θα έβλεπαν τη σχετική επιγραφή στα όρια του Δήμου και δε θα έριχναν εκεί πυρηνικές βόμβες. Δηλαδή θα βομβάρδιζαν την Αθήνα, αλλά όχι την Καισαριανή.
Το ερώτημα ήταν ένα και μοναδικό: ένα
θεοκρατικό καθεστώς που απειλεί ένα άλλο κράτος με πυρηνικό αφανισμό πρέπει να
κατέχει πυρηνικά όπλα; Ναι ή όχι; Η μπάλα στην κερκίδα απαγορεύεται. Βαθυστόχαστες μπούρδες για πολύπλοκα και
πολυσύνθετα προβλήματα που απαιτούν εξονυχιστικές προσεγγίσεις, απορρίπτονται.
Ναι ή όχι. Ο ανέξοδος πασιφισμός είναι για τους μπουρδολόγους που χρησιμοποιούν
1000 λέξεις για να μας πουν ότι η ειρήνη είναι καλύτερη από τον πόλεμο και η
υγεία από την αρρώστια».
(Σ. Μουμτζής-liberal.gr)
.jpg)
.jpg)
Απόψεις...
«Ο πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να στήνεται μπροστά στις κάμερες με ύφος αυτοκράτορα και να εκτοξεύει «γεωστρατηγικούς χρησμούς», αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να πετύχει κανέναν κεντρικό στόχο: ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, το χρέος των Ηνωμένων Πολιτειών εξακολουθεί να αυξάνεται και ο Ίλον Μασκ εκπαραθυρώθηκε. Αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις των στρατιωτικών πηγών για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, το μακελειό στη Μέση Ανατολή θα συνεχιστεί.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τη θρυλική διαφήμιση της Cosmote, με τον
αείμνηστο Τάκη Σπυριδάκη να υποδύεται τον φιλόδοξο αλλά απένταρο ποδοσφαιρικό
παράγοντα κάπου στα Βαλκάνια, που μαζεύει από το φανάρι τον Πίου – τον μαύρο
πλανόδιο καθαριστή παρμπρίζ – και τον παρουσιάζει ως τη «μεταγραφή του
αιώνα».«Ο μαύρος πάνθηρας»! φώναζε. Κι όταν ο Πίου σκόνταφτε στα αποδυτήρια,
ενώ η μπάλα κυλούσε μόνη της, ο πρόεδρος παρενέβαινε με ύφος αυθεντίας: «Από τα
αποδυτήρια βάζει γκολ!».Φοβάμαι ότι, στην παγκόσμια σκακιέρα, έχουμε να κάνουμε
περισσότερο με Πίου παρά με Ρήγκαν, Θάτσερ ή Τσώρτσιλ, που όντως άλλαξαν τον
κόσμο».
(Κ.Στούπας- liberal.gr)
«Τα μάθατε; Αφού καταρρίφτηκαν οι ιστορίες συνωμοσίας, του ξυλολίου, των εξαϋλωμένων βαγονιών και της επιχείρησης κατηγορίας του Μητσοτάκη για …εσχάτη προδοσία, η Μαρία Καρυστιανού ξανακτύπησε. Κατέθεσε μήνυση εις βάρος των 14 βουλευτών της ΝΔ που μετείχαν στην προανακριτική επιτροπή και συνέταξαν το πόρισμα για τον πρώην υφυπουργό Χρήστο Τριαντόπουλο. Και τι μήνυση; Για …εσχάτη προδοσία, παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας!!! Την οποία κάποιος δικαστικός λειτουργός πήρε στα σοβαρά και τη διαβίβασε στη Βουλή, παρά το ότι το Σύνταγμα ορίζει ότι ο βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων του.
Μόλις οι
αμερικανικοί και ισραηλινοί βομβαρδισμοί σταμάτησαν να πλήττουν το Ιράν, οι
θεοκρατικοί ηγέτες της χώρας και οι δυνάμεις ασφαλείας βγήκαν από τα καταφύγιά
τους και ξεκίνησαν μια νέα εκστρατεία - αυτή τη φορά εναντίον του ίδιου του
λαού τους, στοχεύοντας φερόμενους κατασκόπους, αντιφρονούντες και πρόσωπα της
αντιπολίτευσης. Οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν ήδη συλλάβει εκατοντάδες ανθρώπους,
με τις συλλήψεις να συνεχίζονται καθημερινά. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία,
πάνω από 1.000 άτομα κρατούνται ως ύποπτοι συνεργοί του Ισραήλ.Η κυβέρνηση
προχώρησε μάλιστα σε εκτέλεση τουλάχιστον έξι ανδρών».
(Ν.Γ. Σακελλαρόπουλος-emvolos.gr)
«Το φως στο όποιο σκάνδαλο δεν ήταν ούτε είναι εύκολη υπόθεση.
Οσοι ξέρουν, μιλούν πάντως για «μεγάλες αυθαιρεσίες, ακόμη και σε μικρές
υποθέσεις». Δεν είναι μόνο τα χιλιάδες ΑΦΜ και οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις.
Είναι και μεμονωμένοι αγρότες, που υποτίθεται πως είχαν βιολογικές
καλλιέργειες, και δημόσιοι υπάλληλοι που εισέπρατταν από 12 λογαριασμούς».
(Ελ. Κόλλια-KAΘHMΕΡΙNH)
.jpg)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
