«Το Χονγκ Κονγκ μετά το τέλος του Β'
Παγκοσμίου πολέμου ήταν σχεδόν κατεστραμμένο. Όμως, τις επόμενες δεκαετίες
υιοθέτησε δυτικούς θεσμούς και κατάφερε ένα ανεπανάληπτο οικονομικό θαύμα. Το
μικρό κρατίδιο κατάφερε το μεγάλο θαύμα του υιοθετώντας πολιτικές που το έκαναν
την πιο φιλελεύθερη οικονομία στον κόσμο. Το 1950 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν
περίπου στα ύψη του παγκόσμιου μέσου όρου. Το 2018 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν
τετραπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου. Αντίστοιχα, το 1961 το Χονγκ Κονγκ είχε
κατά κεφαλήν εισόδημα ίσο με το ένα τρίτο των χωρών του ΟΟΣΑ. Πλέον έχει φτάσει
το μέσο όρο των ανεπτυγμένων χωρών. Σε σχέση δε με την Κίνα, το Χονγκ Κονγκ
έχει πενταπλάσιο κατά κεφαλήν εισόδημα.
Αντίστοιχα και στις πολιτικές
ελευθερίες, το Χονγκ Κονγκ απολάμβαε τις ευλογίες ενός ισχυρού κράτους
δικαίου. Η ελευθερία του τύπου καθ
ώς και οι θρησκευτικές, πολιτικές, και
κοινωνικές ελευθερίες που απολαμβάνουν οι κάτοικοί του είναι αντίστοιχες με
αυτές που απολαμβάνουν οι πολίτες των αναπτυγμένων δυτικών χωρών. Μάλιστα ο
Δείκτης Ανθρώπινης Ελευθερίας του Cato Institute κατατάσσει το μικρό κρατίδιο
στην 3η θέση παγκοσμίως σε ότι αφορά το σύνολο των ανθρωπίνων ελευθεριών. Στον
αντίποδα, το κινεζικό μοντέλο βασίζεται στην καταπίεση της κοινωνικής και τον
κεντρικό σχεδιασμό της οικονομικής δραστηριότητας.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο
έχει τεράστια σημασία η διατήρηση του μοντέλου «μία χώρα, δύο συστήματα» ώστε
οι πολίτες του Χονγκ Κονγκ να μπορούν να απολαύσουν τα οφέλη του συστήματός
τους για τουλάχιστον 27 χρόνια ακόμα - όπως προβλέπεται από τη διμερή συμφωνία
Κίνας και Ηνωμένου Βασιλείου. Δυστυχώς, από τις 28 Μαΐου η Κίνα συλλαμβάνει
κατά κόρον πολιτικούς αντιπάλους και αντιφρονούντες ενώ το κινεζικό κογκρέσο
επέβαλε στο Χονγκ Κονγκ νομοθεσία που καταπατά βάναυσα τις ατομικές ελευθερίες
των πολιτών του και παραβιάζει το σύνταγμά του παρακάμπτοντας το νομοθετικό
συμβούλιο του Χονγκ Κονγκ που κανονικά ασκεί τη νομοθετική εξουσία στην περιοχή».
(Απόσπασμα άρθρου του Αλ.Σκούρα από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου