«Oταν πας ως περιφερειάρχης να εγκαινιάσεις ένα
κινηματογραφικό στούντιο περιτριγυρισμένος από τις εργαζόμενες στις υπηρεσίες
του Οργανισμού που διοικείς και το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι
το πορνό, αυτό δεν λέγεται σεξισμός. Αυτό λέγεται χοντράδα, αγένεια,
ξεδιαντροπιά, θα έλεγα δε και «βλαχιά» – με την παραδοσιακή σημασία του όρου (
«χωριατιά» κατά το λεξικό Δημητράκου).
Η ελληνική γλώσσα είναι αρκετά πλούσια
ώστε να περιορίσεις όλη αυτή την γκάμα των χαρακτηρισμών στον κοινότοπο
σεξισμό. Και στο κάτω κάτω η αναφορά στο πορνό δεν αφορά μόνον τις γυναίκες.
Αφορά και τους άνδρες. Η μόνη περίπτωση που μπορεί να συγχωρηθεί η εν λόγω
ξεδιαντροπιά είναι η γεροντική άνοια, της οποίας το πρώτο στάδιο πολλές φορές
χαρακτηρίζεται από την καταρροή βωμολοχίας, αν δεν κάνω λάθος.
Δεν είναι η
περίπτωση του κ. Τζιτζικώστα ο οποίος πρωταγωνίστησε στο χαριτωμένο αυτό
επεισόδιο όταν ο υπεύθυνος της εταιρείας ευχήθηκε στις παριστάμενες εργαζόμενες
να παίξουν όλες τους σε κάποια ταινία. Κι ο προϊστάμενός τους είπε χειρονομώντας
χαρακτηριστικά: «Προσέξτε σε ποια ταινία θέλετε να παίξετε». Ανέφερε μάλιστα
και το όνομα σκηνοθέτη πορνό.
Απολογούμενος ζήτησε συγγνώμη και μας διαβεβαίωσε
ότι του ξέφυγε. Ηθελε να χαλαρώσει την ατμόσφαιρα, να δημιουργήσει οικειότητα,
να αστειευθεί ο άνθρωπος. Με κάτι τέτοια έχει γίνει δημοφιλής στις παρέες και
στους παρατρεχάμενους, περιζήτητος για το χιούμορ του. Η εκδοχή του ακούσιου
λάθους είναι η χειρότερη. Σημαίνει ότι αυτού του τύπου η συμπεριφορά είναι
μέρος του χαρακτήρα.
Υπάρχει όμως και η ευμενέστερη εκδοχή, ας την πούμε
«πολιτική» για να συνεννοηθούμε. Ο κ. Τζιτζικώστας έχει ηγετικές φιλοδοξίες.
Ηταν και υποψήφιος για αρχηγός της Ν.Δ. Είναι προφανές ότι δεν τον χωράει το
αξίωμα του περιφερειάρχη. Θέλει κάτι παραπάνω. Δικαίωμά του. Και έχει τα
πρότυπά του τα οποία προσπαθεί να μιμηθεί. Δεν αποκλείεται λοιπόν να σκέφτηκε
ότι και ο Τραμπ με κάτι τέτοια κατάφερε να γίνει πλανητάρχης. Δυστυχώς, όμως, ο
Τραμπ είναι ο Τραμπ και ευτυχώς ο Τζιτζικώστας είναι ο Τζιτζικώστας. Οπως το
αλκοόλ δεν σε κάνει Διονύσιο Σολωμό, έτσι και η βωμολοχία δεν σε κάνει
πλανητάρχη.
Ας μην υποκρινόμαστε. Κάθε μεγάλο κόμμα περιλαμβάνει στους κόλπους
του όλες τις ανθρώπινες ποιότητες που συνθέτουν την κοινωνία. Από τον πιο
ανάγωγο και αγροίκο ώς τον πιο εκλεπτυσμένο και ευγενή, απ’ τον απελέκητο ώς
τον πιο καλλιεργημένο. Το ζήτημα είναι ποιοι καταφέρνουν και δίνουν τον τόνο,
ποιοι είναι οι ενορχηστρωτές ώστε να μπορούν να γίνουν ευδιάκριτες οι
παραφωνίες. Πάντως, αν μη τι άλλο, τέτοιου είδους επεισόδια μας υπενθυμίζουν
ότι τη διαχωριστική γραμμή τη χαράσσουν περισσότερο οι ανθρώπινες ποιότητες και
λιγότερο οι πολιτικές διαφορές».
(Αρθρο του Τ.Θεοδωρόπουλου
από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου