Η παραλίμνια περιοχή θα έπρεπε να είναι το καμάρι της πόλης μας.Και είναι αυτή που συγκεντρώνει όλον τον αριθμό των επισκεπτών.Πόσο δύσκολο είναι να την έχει κανείς πάντα σε μια τουλάχιστον αποδεκτή κατάσταση;
H διαλυμένη παιδική χαρά στα «παλιά Σφαγεία» διαλύεται κάθε μέρα και πιο πολύ. Και να σκεφτεί κανείς ότι εκεί έπρεπε να παίζουν μόνο μικρά παιδιά. Και όμως. Ελεύθερη σε αδέσποτα, νεοβάνδαλους, έφηβους που βγάζουν το άχτι τους στα παιχνίδια.
Διαλυμένο το πλακόστρωτο μετά την πλατεία Μαβίλη, πολύ καιρό τώρα, μένει να θυμίζει τη
«Σχολή Φίλιου» που είχε αφήσει στην ίδια κατάσταση τον παραλίμνιο πεζόδρομο της
Δ.Φιλοσόφου για χρόνια. Ζήλεψε τη δόξα της και ο κ. Μπέγκας ως φαίνεται καθώς δεν
τον απασχολεί και πολύ αν ο συγκεκριμένος είναι
ίσως ο πιο τουριστικός πεζόδρομος της πόλης.
Πλάκες διάσπαρτες στο γκαζόν, πεταμένες δεξιά και αριστερά, άλλες μέσα στη λίμνη, άλλες στοιβαγμένες περιμένοντας κάποιον να τις επανατοποθετήσει.
Από τη μία, δηλαδή, χαλάμε την πλατεία από την άλλη τα χαλασμένα λόγω καιρικών συνθηκών και κακής τοποθέτησης τα αφήνουμε χαλασμένα.
Ο "Διεθνής προορισμός" κατά τον κ.Μπέγκα δεν βρήκε, χρόνια τώρα,
ούτε λίγο τσιμέντο να κλείσει την τεράστια λακούβα στον πιο τουριστικό πεζόδρομο.
Ένα κάγκελο στη μέση
του πουθενά…
Κομμένα κάγκελα , διαλυμένες πινακίδες, σταθερά στη θέση τους…
Λεωφορεία που παρκάρουν στα ιδιωτικά πάρκινγκ και άλλα που
παρά την απαγόρευση, παρκάρουν όπου βρουν. Ούτε εδώ δεν στάθηκε ικανή η
Δημοτική Αρχή να δώσει λύση. Το μόνο που έκανε ήταν να τοποθετήσει απαγορευτικά
κολωνάκια για Ι.Χ σε σημεία, όμως, που δεν εμποδίζεται η κυκλοφορία.
Σκουπιδαριό αμάζευτο, δίπλα στη λίμνη, και ερειπωμένα κτίρια
πηγή ρύπανσης της παρακείμενης περιοχής… επίσης στη θέση τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου