Απόψεις...

  

«Κάπου ανάμεσα στο 2005 και 2006, σε μια εκπομπή που έκανα τότε σε ραδιόφωνο με υψηλή ακροαματικότητα, είχα την ατυχή ιδέα να αναρωτηθώ από μικροφώνου «με τι προσόντα, κάθε Έλληνας και Ελληνίδα θεωρούν ξαφνικά δεδομένο ότι πρέπει να έχουν μια υπηρέτρια στο σπίτι, η οποία σφουγγαρίζει, πλένει τζάμια και παντζούρια, βάζει μπουγάδα και σιδερώνει».   Είχα την ακόμα πιο άτυχη ιδέα να απαντήσω αμέσως (πάλι από μικροφώνου) στο πρώτο-πρώτο τηλεφώνημα εξοργισμένης ακροάτριας, η οποία διεκδίκησε «το δικαίωμα της ως εργαζόμενης, να την βοηθά κάποιος στις δουλειές του σπιτιού». 

Και της απάντησα όντως προκλητικά, ενοχλημένος από την μαχητικότητα της. «Κι από πού απέκτησες αυτό το δικαίωμα; Επειδή έβγαλες κούτσα-κούτσα το λύκειο, έπιασες ένα βουλευτή και σε διόρισε στο δημόσιο, απ’ όπου πληρώνεσαι αδρά δίχως να πολυδουλεύεις;»

Ε ρε, τι ήταν να το πω; Δεν έβαζα καλύτερα ένα μασούρι δυναμίτη στο στούντιο; Μια πραγματική πλημμυρίδα από καταγγελίες, διαμαρτυρίες και υβριστικές αναφορές εναντίον μου, μπλόκαραν το τηλεφωνικό κέντρο του σταθμού. Πέντε χρόνια αργότερα, ο ίδιοι και οι ίδιες που είχαν τότε τηλεφωνήσει για να πουν «δεν έχω δηλαδή εγώ το δικαίωμα να έχω μια Αλβανίδα δυο φορές την εβδομάδα…;», ξανάπαιρναν τηλέφωνο για να καταγγείλουν ότι «μου βγάζουν το σπίτι σε πλειστηριασμό οι Γερμανοτσολιάδες» ή «μου έκοψαν το ηλεκτρικό οι εγκληματίες». 

Η ελληνική κοινωνία όχι μόνο δεν άκουγε, αλλά περνούσε πάνω από όποιον της απηύθυνε τέτοιου είδους προειδοποιήσεις. Το μόνο που επιτρεπόταν να ακούγεται ήταν το «είμαστε αδικημένοι, δεν φτάνουν αυτά που έχουμε, θέλουμε κι άλλα». Δεν θέλω να κάνω τον προφήτη, αλλά ακριβώς τα ίδια ζούμε πάλι. Ρίξτε μια ματιά γύρω σας, ακούστε τι κουβεντιάζεται στα πέριξ. Θα το ξαναζήσουμε το 2015 έτσι που πάμε. Ψήνεται κοινωνικώς. Μετά, κάποια στιγμή, θα πάει και πολιτικώς»…

                                                                          (Δ.Καμπουράκης-liberal.gr)

«Στις 14 Ιουνίου 2025, στην Καλαμάτα, πραγματοποιήθηκε πορεία με αφορμή τη συμπλήρωση δύο ετών από το ναυάγιο της Πύλου. Εκεί κυριάρχησε το γνωστό αντιεθνικό σύνδρομο της Αριστεράς με βασικό σύνθημα «Είναι και οι Έλληνες φονιάδες των λαών, γέμισε το Αιγαίο κορμιά μεταναστών». Αντί για περισυλλογή και απαίτηση για διεθνή δράση κατά των δουλεμπορικών κυκλωμάτων, οι συμμετέχοντες έκαναν αυτό που γνωρίζουν να κάνουν καλά. Να κατηγορούν και να υπονομεύουν τη χώρα, υποκινούμενοι από το μίσος γι’ αυτήν.

Οι άνθρωποι αυτοί που μιλούν για ανθρώπινα δικαιώματα, είναι ίδιοι που στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία «δεν ξέρουν πού να σταθούν» και δηλώνουν πως «είναι με τον άνθρωπο». Αδιαφορούν για την καθημερινή μάχη που δίνουν οι Έλληνες στο Ανατολικό Αιγαίο, αλλά και για το ότι η μεγάλη πλειοψηφία των λαθρομεταναστών έρχονται μέσω τουρκικών κυκλωμάτων με προβοκατόρικη στρατηγική από την Άγκυρα. 

Οι παραπάνω πολιτικοί μηχανισμοί είναι οι ίδιοι που μετέτρεψαν τα νησιά σε αποθήκες ψυχών, με τους κατοίκους να σηκώνουν δυσανάλογο βάρος, αφού πρώτα με τα «ανοιχτά σύνορα» διευκόλυναν τα δουλεμπορικά κυκλώματα και καθιστούσαν το Αιγαίο έναν απέραντο «υγρό τάφο».Βέβαια, στην πλειονότητα τους είναι οι ίδιοι που για τον «ανθρωπισμό» τους πληρώνονται αδρά, αφού εργάζονται σε ΜΚΟ αμφιβόλου προέλευσης και ποιότητας. 

Δεν είναι τυχαίο που στις δημοτικές εκλογές του 2023 η παράταξη του ΚΚΕ - σε μεγάλο νησί του Β. Αιγαίου που σήκωσε όσο κανένα άλλο το βάρος του μεταναστευτικού –  απαρτιζόταν κατά τα ¾ από υπαλλήλους σε ΜΚΟ. Όπως και η κατάσταση στα ΚΥΤ ήταν ανεξέλεγκτη και σε καμία περίπτωση οι συνθήκες διαβίωσης δεν ήταν κατάλληλες. Ποιος ξεχνά τις εικόνες από το ΚΥΤ Μόριας, το οποίο αποκαλούνταν και «κολαστήριο»;

Η Αριστερά δεν επιθυμεί ισχυρό κράτος, δεν εμπιστεύεται τα εθνικά σύνορα, και εχθρεύεται κάθε μηχανισμό εθνικής συνοχής. Χρησιμοποιούν τις τραγωδίες για να καταγγείλουν «το κράτος», «την κυβέρνηση», «τον λαό», ακόμα και την ιστορία μας. Για την Αριστερά, το αφήγημα «Ελλάδα = ένοχη» είναι αναγκαίο για την πολιτική της ύπαρξη, κι αυτό δεν λέει να αλλάξει! Είναι απαραίτητο για την επιβίωσή της»…

                                                                (Στρ.Κοκκινέλλης – “Eλλάδα24”)