Απόψεις...

 

 «Στην παρέλαση του Athens Pride 2025 στο κέντρο της Αθήνας, εμφανίστηκε μια νεαρή κοπέλα, προφανώς Ελληνίδα, με την Παλαιστινιακή μαντήλα γύρω από τον λαιμό της. Δεν ξέρω αν ανήκε στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα ή αν απλώς υποστήριζε αυτές τις εκδηλώσεις, το βέβαιο είναι ότι η εθνικοαπελευθερωτική πολεμική μαντήλα μέσα στην ελευθεριάζουσα γιορτή ανθρώπων που ζουν και δρουν πέρα από κάθε συντηρητικό στερεότυπο, ήταν κάτι παραπάνω από υπερβατικό. Ήταν παρανοϊκό.

Διότι η κοπέλα θα ‘πρεπε να ξέρει πολύ καλά, πως αν αυτή η πολύχρωμη παρέλαση (στην οποία έπαιρνε μέρος φορώντας την εμβληματική μαντήλα) γινόταν στην Γάζα ή στην Δυτική Όχθη, οι παριστάμενοι Παλαιστίνιοι θα την έπαιρναν στο κυνήγι με άγριες διαθέσεις. Δεν θέλω καν να σκεφτώ τι θα γινόταν, αν κάποιοι αποτολμούσαν να παρελάσουν παρομοίως μέσα στην Τεχεράνη, πόλη για την οποία προτάσσουν σήμερα τα στήθη τους οι μαντηλοφορεμένοι/ες. Οι μουλάδες θα τους μαστίγωναν σε δημόσια θέα μέχρι θανάτου.

Το 2007, ο τότε ηγέτης του θεοκρατικού Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, σε μια επίσκεψη που είχε κάνει στις ΗΠΑ, είχε προσκληθεί να μιλήσει σε αμερικάνικο πανεπιστήμιο. Όταν κάποιος φοιτητής τον ρώτησε «γιατί στην χώρα σας συμπεριφέρεστε τόσο απάνθρωπα στους ομοφυλόφιλους;», ό Ιρανός τον είχε διακόψει οργισμένος λέγοντας «λέτε ψέματα, σε κανέναν δεν συμπεριφερόμαστε απάνθρωπα, διότι στο Ιράν δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι». Τόσο απλά το έχουν λύσει το θέμα εκεί.  

Δεν γίνεται να μην ξέρουν την μοίρα των ομοφυλόφιλων στις σκληρές μουσουλμανικές χώρες. Την ξέρουν, όλοι τους είναι απολύτως ενημερωμένοι για τα θέματα που τους αφορούν. Ξέρουν που στον κόσμο έχουν πλήρη δικαιώματα, που τα πράγματα είναι πιο περιορισμένα και που κινδυνεύουν. Οπότε ξέρουν ότι σε Τεχεράνες και Δαμασκούς και Γάζες, απλώς δεν πάνε».

                                                                         (Δ. Καμπουράκης-liberal.gr)

 «Στην ομιλία του Γιώργου Φλωρίδη βρήκαν αυτό που έψαχναν ως απάντηση στα όσα καταμαρτυρούσε στην παράταξή τους η Ζωή. Ο υπουργός την κτύπησε εκεί που πονούσε. Στο ηθικό πεδίο και την αποδόμησε πλήρως. Ήρθαν δε στο φως της δημοσιότητας και οι επώνυμες καταγγελίες των παθουσών-- για τις δικονομικές μεθοδεύσεις της Κωνσταντοπούλου-- που είχαν γίνει πριν από μερικά χρόνια. καλά, χρειαζόταν ένας μουσαφίρης-- υπουργός για να καταχεριάσει τη Ζωή και να υπερασπιστεί την τιμή της Νέας Δημοκρατίας; Τόσα στελέχη γεννήματα—θρέμματα της παράταξης υπάρχουν, γιατί είχαν κρυφτεί; Γιατί δεν βγήκαν μπροστά στα δύσκολα; 

Διότι αυτά τα στελέχη είναι ιδεολογικά ευνουχισμένα. Έχουν διαπαιδαγωγηθεί να είναι υποτελείς στην Αριστερά. Ράθυμοι και νωχελικοί, φοβούνται να δώσουν τις μάχες τους, αφού την Αριστερά την είχαν δεκανίκι τους στο μέτωπο εναντίον του ΠΑΣΟΚ. Στη συνέχεια, η συμπόρευση της δεξιάς συνιστώσας με τον ΣΥΡΙΖΑ ολοκλήρωσε μια πορεία που αποτυπώθηκε εμφατικά με την υπερδεκαετή σιωπή του Κώστα Καραμανλή. Τότε ήρθαν οι μουσαφίρηδες, οι οποίοι γνώριζαν από πρώτο χέρι τους αντιπάλους τους, και έπαιξαν την μπαλίτσα που ήξεραν πολύ καλά. Απενοχοποιημένοι από τα σύνδρομα του συντηρητικού χώρου, μακριά από φιλορωσικές προσεγγίσεις, άνοιξαν τα μέτωπα, πάλεψαν και νίκησαν. 

Ο Γιώργος Φλωρίδης μαζί με την Μενδώνη, τον Πιερρακάκη και τον Χρυσοχοϊδη δεν έχουν τις ιδεολογικές αναστολές του παραδοσιακού στελέχους της Νέας Δημοκρατίας. Δεν φοβούνται την Αριστερά ούτε τιμούν τους αγώνες της. Κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να υποβάλουν τα προοδευτικά τους διαπιστευτήρια πουθενά. Και για αυτό έχουν στοχοποιηθεί τόσο από επώνυμα στελέχη της Αριστεράς όσο και από τον όχλο του Διαδικτύου. Κλείνω: Η προχθεσινή εικόνα μιας ενθουσιώδους κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας έδειξε ότι αυτή η παράταξη χρειάζεται πολλούς σαν τον Γιώργο Φλωρίδη».

                                                                              (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)