Απόψεις...

  

«Η Αριστερά στην Ελλάδα προτιμά το θεοκρατικό καθεστώς, παρά τις προχθεσινές προτροπές του κόμματος Τουντέχ για την ανατροπή του. Να υποθέσουμε πως οι εγχώριοι αριστεροί γνωρίζουν καλύτερα ποιο είναι το συμφέρον του Ιράν από τους εκεί ντόπιους συντρόφους τους. Ως γνωστόν το Κομμουνιστικό Κόμμα του Ιράν, το Τουντέχ, μαζί με άλλες αριστερές οργανώσεις, συνέβαλε σημαντικά στην πτώση του καθεστώτος του Σάχη. 

Η τραγική συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή. Οι ισλαμιστές μονοπώλησαν την εξουσία και άρχισαν να εξοντώνουν τα στελέχη της Αριστεράς. Ο γραμματέας του άλλοτε πανίσχυρου Τουντέχ, Νουρεντίν Κιανουρί, εκτελέστηκε το 1983 ως πράκτορας της Μόσχας.Δεν θα απαντήσω στο ερώτημα πώς γίνεται και η εγχώρια Αριστερά να υποστηρίζει ένα καθεστώς το οποίο έστειλε στην αγχόνη ομοϊδεάτες, διότι δεν διαθέτω γνώσεις ψυχιατρικής. Τι το κοινό μπορεί να έχει ένας αριστερός, κατά τεκμήριον άθεος, με τη θεοκρατία;

Η απάντηση είναι το μίσος για τον δυτικό τρόπο ζωής. Ομως οι Ευρωπαίοι αλληλέγγυοι που πήγαν στην Αίγυπτο για να πορευθούν προς τη Γάζα, ελπίζω να αντιλήφθηκαν πως ο τρόπος ζωής που μισούν είναι ο μοναδικός που τους σέβεται. Είναι ο μοναδικός που τους δίνει το δικαίωμα να εκφράζονται ελεύθερα και χωρίς συνέπειες. 

Ολοι αυτοί που διαδηλώνουν υπέρ παρόμοιων καθεστώτων δεν θα είχαν, αν ζούσαν σε αυτά, ούτε μια μέρα ζωή. Οι διάφορες πολύχρωμες συλλογικότητες παρελαύνουν μόνον στις δυτικές κοινωνίες. Σε αυτές που υποστηρίζουν και δηλώνουν αλληλέγγυες, τα μέλη τους εκπαραθυρώνονται ή στην καλύτερη περίπτωση ραβδίζονται. Αγνοια ή φανα-τισμός, μου είναι αδιάφορο».

                                                                   (Σ. Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Οποιος περπατήσει στα βουνά γύρω από το Ζαγόρι θα δει στα πιο ειδυλλιακά μέρη της περιοχής –π.χ. στην περίφημη Δρακόλιμνη της Τύμφης– «ξέμπαρκες» αγελάδες μέσα στην ερημιά. Σουλατσάρουν νωχελικά, τρώνε χορτάρι στα λιβάδια και αδειάζουν όπου βρουν το περιεχόμενο του εντέρου τους.Κανείς δεν ποτίζει τα ζώα αυτά, κανείς δεν μαζεύει το γάλα τους, κανείς δεν ενδιαφέρεται για το κρέας τους. Κανείς δεν νοιάζεται για τις συνθήκες διαβίωσής τους, αν κι έχουν όλα κρεμασμένα στα αυτιά τους πλαστικά κίτρινα σκουλαρίκια-ταμπέλες με κάποιον αριθμό. Με βάση αυτά τα ταμπελάκια οι ιδιοκτήτες των αγελάδων επιδοτούνται από την Ε.Ε. και απολαμβάνουν άκοπα κάποιο εισόδημα ετησίως. 

Δεν ξέρω πώς το έχουν σκεφτεί το θέμα στις Βρυξέλλες, αλλά είμαι βέβαιος πως η Κοινή Αγροτική Πολιτική δεν σχεδιάστηκε για να ενισχύσει τα εισοδήματα κάποιων αγροτών του καφενείου. Και δεν μπορώ να καταλάβω πώς οι ελληνικές Αρχές χρόνια τώρα δεν έχουν κινητοποιηθεί για να εκλείψει αυτό το φαινόμενο πριν το ανακαλύψουν οι Βρυξέλλες».

                                                                 (Ν.Παπαδόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)