Μύθοι και αλήθειες για το Ιράν...

 

1. Η επίθεση του Ισραήλ εναντίον του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Από το 2005 το Ισραήλ θέτει σε εφαρμογή ένα σχεδόν κινηματογραφικό σχέδιο παρεμπόδισης των πυρηνικών φιλοδοξιών του Ιράν, μέσω επιχειρήσεων σαμποτάζ –όπως ο ιός Stuxnet, που οδήγησε στην αυτοκαταστροφή των φυγοκεντρητών στα εργαστήρια εμπλουτισμού ουρανίου–, αλλά και πολλαπλών δολοφονιών κορυφαίων επιστημόνων και ηγετικών μορφών του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.

2. Το Ιράν εργαζόταν εντατικά για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας. Η ιδέα ότι το Ιράν ήθελε πυρηνική ενέργεια μόνο για ειρηνικούς σκοπούς είναι απλώς αστεία. Όταν θες πυρηνική ενέργεια για να ζεστάνεις σπίτια, δεν χτίζεις μπούνκερ με τσιμεντένιους τοίχους πάχους 60 εκατοστών μέσα σε βουνά, ούτε φτάνεις τον εμπλουτισμό 400 κιλών ουρανίου στο 60%, που αρκεί για 9 βόμβες, ούτε παίζεις κρυφτούλι με τη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), η οποία στις 12 Ιουνίου ξεκάθαρα ανακοίνωσε ότι το Ιράν έχει παραβεί τις συμβατικές του υποχρεώσεις.

3. Το Ιράν δεν πρέπει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Βασικά, καμία χώρα δεν θα έπρεπε να αποκτήσει πυρηνικά, πόσο μάλλον ένα αιμοσταγές, δικτατορικό, φονταμενταλιστικό καθεστώς, που εκτελεί γυναίκες δι’ απαγχονισμού επειδή τις βίασαν και απειλεί το Ισραήλ με εξαφάνιση από τον χάρτη.

4. Το Ισραήλ δεν θα σταματήσει. Μετά τη φρικιαστική τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, η κυβέρνηση του Ισραήλ έχει βάλει στόχο να καταστρέψει τους τρεις βασικούς άξονες που απειλούν την ασφάλειά του: τη Χαμάς, τη Χεζμπολάχ και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

5. Το ιρανικό καθεστώς είναι αδύναμο και παλεύει να κρατηθεί στην εξουσία. Με τους συμμάχους του σε Συρία και Λίβανο να έχουν αποδυναμωθεί, με τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας εναντίον του, για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους, με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ να αλωνίζουν στον εναέριο χώρο του καταστρέφοντας στρατηγικές υποδομές κατά το δοκούν, και με ένα σημαντικό τμήμα της πυρηνικής και στρατιωτικής ελίτ της χώρας να έχει εξουδετερωθεί, το καθεστώς του 86χρονου Αλί Χαμενεΐ βιώνει τη δραματικότερη στιγμή της 46χρονης πορείας του.

6. Η Ρωσία και η Κίνα κρύβονται πίσω από τα ράσα του Χαμενεῒ. Ο Χαμενεῒ και οι περί αυτόν παρατηρούν εδώ και χρόνια το παράδειγμα της Βόρειας Κορέας και του καθεστώτος των Κιμ και γνωρίζουν ότι ο μόνος τρόπος να επιβιώσει ένα τέτοιο καθεστώς από εξωτερικές επιθέσεις είναι η αποτρεπτική ισχύς των πυρηνικών όπλων. Καθοριστικός παράγοντας για τον οποίο δεν μιλάει σχεδόν κανείς θα είναι η στάση των δύο άτυπων αλλά κρίσιμων συμμάχων του Ιράν –της Κίνας και της Ρωσίας–, ειδικά μετά την εμπλοκή των ΗΠΑ.

7. Ο Τραμπ πήρε ένα τεράστιο ρίσκο εντός και εκτός ΗΠΑ. Σε αντίθεση με όσα διακήρυττε πριν και μετά τις εκλογές, ο Ντόναλντ Τραμπ ενέπλεξε τις ΗΠΑ σε πόλεμο, χωρίς την εξουσιοδότηση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, για πρώτη φορά μετά το Ιράκ. Αυτό από μόνο του αποτελεί μια κίνηση υψηλού ρίσκου εντός των ΗΠΑ, γιατί διχάζει τη βάση του: τους σκληροπυρηνικούς υποστηρικτές του, που υποστηρίζουν τον απομονωτισμό (MAGA), και τα παραδοσιακά παρεμβατικά «γεράκια» του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.

8. Διεθνές δίκαιο και διεθνείς οργανισμοί εκτός θέματος. Τα όρια του μεταπολεμικού διεθνούς δικαίου και των διεθνών οργανισμών φάνηκαν ήδη μετά την 11η Σεπτεμβρίου, όταν η κυβέρνηση Μπους ερμήνευσε, με τον πλέον διασταλτικό τρόπο, τη ρήτρα της αυτοάμυνας και εισέβαλε στο Αφγανιστάν εξαιτίας της δράσης μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, της Αλ Κάιντα.

9. Ένας μεταδεοντολογικός πυρηνικός κόσμος. Αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν τώρα στην Ουκρανία και στο Ιράν είναι μεν εκτός του παραδοσιακού πλαισίου του διεθνούς δικαίου, είναι όμως εντός του πλαισίου της Νέας Παγκόσμιας Αταξίας – ενός κόσμου στον οποίο η αναρχία, η ισχύς και οι αμυντικές συμμαχίες επιστρέφουν, όμως για πρώτη φορά στην ιστορία υπάρχουν και πυρηνικά όπλα στη μέση. Ζούμε σε έναν μεταδεοντολογικό κόσμο.

10. Ο κίνδυνος μιας πυρηνικής Τουρκίας. Εάν κάποιος συνδυάσει όλα τα παραπάνω, τότε αντιλαμβάνεται τι θα σήμαινε μια Τουρκία του Ερντογάν (ή οποιουδήποτε άλλου αντίστοιχου μελλοντικού ηγέτη) με πυρηνικά όπλα – το απόλυτο όπλο καταναγκασμού. Μια πυρηνική Τουρκία είναι υπαρξιακή απειλή για την Ελλάδα. Δεν πρέπει ν’ αφήσουμε να γίνει κάτι τέτοιο. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε κάθε διπλωματικό, πολιτικό, οικονομικό και αμυντικό μέσο για να βεβαιωθούμε ότι η Τουρκία δεν θα αποκτήσει ποτέ πρόγραμμα πυρηνικών όπλων ή ότι πρώτοι εμείς θα φτάσουμε εκεί».

(Απόσπασμα άρθρου του Ρ. Γεροδήμος από την ATHensvoice)