Άντρες, νέοι, μόνοι... έρχονται

 

«Ενδεικτικά, στη Γαύδο και γενικότερα στη νότια Κρήτη σε μία μόνο ημέρα, την 20η Ιουνίου, εισήλθαν στη χώρα 729 άτομα. Το ελληνικό λιμενικό, που «πνίγει μετανάστες» κατά τους εύκολους κατήγορους της αλληλεγγύης και της Αριστεράς, διέσωσε 352 άτομα από μια βάρκα περίπου 55 χιλιόμετρα νότια της  Γαύδου. Άλλη λέμβος με 278 άτομα εντοπίστηκε 90 χλμ νότια της Κρήτης και διασώθηκε από εμπορικό πλοίο το οποίο τους μετέφερε στο νησί. Την ίδια ημέρα εντοπίστηκαν 73 μετανάστες ενώ σε  μικρότερη βάρκα άλλοι 26. 

Στο σύνολό τους ήταν νέοι άνδρες και ανάμεσά τους υπήρχε μόνο μία γυναίκα (αριθμός μία) και τρία ανήλικα. Επίσης, στο μεγάλο κύμα του Μαΐου (23-24)  διασώθηκαν 508 άτομα και ανάμεσά τους μόνο μία γυναίκα και 19 ανήλικα.    

Οι αριθμοί υπονομεύουν το επιχείρημα της εύκολης συνηγορίας που συνδυάζεται από κραυγαλέα επίδειξη συναισθηματισμού, ότι οι άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους εξαιτίας των πολέμων, της φτώχειας, των διώξεων, των σκληρών καθεστώτων, των πραξικοπημάτων, της τζιχαντιστικής βίας, κλπ. Σαφώς υπάρχουν αυτά εις την νιοστήν, και ο γράφων θα ήταν ο τελευταίος που θα τα παραγνώριζε. 

Η ετσιθελική εγκατάσταση σε ξένη χώρα δεν εντάσσεται στα ανθρώπινα δικαιώματα. Παραδόξως δε, σε αυτή την απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη προσπαθούν να έρθουν όλοι – μουσουλμάνοι κυρίως – διακινδυνεύοντας τις ζωές τους (γιατί σαφώς η έλευση δεν είναι ταξίδι αναψυχής). Δεν στρέφονται  στα φιλικά καθεστώτα των αριστερών αλληλέγγυων όπως το Ιράν, η Ρωσία, η Κίνα, η Βόρεια Κορέα. Και στην αμερικανική ήπειρο, στις μισητές  ΗΠΑ πηγαίνουν, όχι στην Κούβα και τη Βενεζουέλα. 

Ο ανησυχητικά αυξανόμενος αριθμός των παράνομων μεταναστών θέτει το πρόβλημα επί του τύπο των ήλων,  και ακυρώνει «λεπτεπίλεπτες» αναλύσεις περί αντιμετώπισης της υπογεννητικότητας των Ελλήνων από τους παράνομους μετανάστες.  «Χρειαζόμαστε ένα εκατομμύριο μετανάστες» είπε πριν καιρό ένας «λαρτζ» διανοούμενος της αριστεράς και της προόδου.

Η αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας δεν μπορεί να γίνει με πολιτισμικά ασύμβατους πληθυσμούς που δημιουργούν παράλληλες κοινωνίες στις χώρες υποδοχής. Ούτε η εξεύρεση εργατικού δυναμικού με ανθρώπους που δεν έχουν τις αναγκαίες επαγγελματικές  δεξιότητες και αποσκοπούν στα επιδόματα.

Η λύση είναι η μαζική εισαγωγή νόμιμου εργατικού δυναμικού από χώρες κατά το δυνατόν ομόδοξες θρησκευτικά.  Όχι για θρησκευτικούς λόγους αλλά γιατί η θρησκεία  αποτελεί στοιχείο πολιτισμικής εγγύτητας».

(Απόσπασμα άρθρου του Γ. Σιδέρη από το liberal.gr)