Απόψεις...

 

«Η Ομάδα Αλήθειας ποτέ δεν έκρυψε ότι στηρίζει τη Νέα Δημοκρατία. Δεν ψάρεψε στα θολά νερά και γι’ αυτό πόνεσε. Ποιους πόνεσε; Έναν ετερόκλητο εσμό ρωσόφιλων, τουρκοφάγων ακροδεξιών και αριστερών πάσης κοπής και φύσεως. Από τους πουθενάδες του ΑΝΤΑΡΣΥΑ έως τα υπολείμματα και περιτρίμματα του πάλαι ποτέ κραταιού ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί πόνεσε;

Διότι δε λέει ψέματα. Μας θυμίζει τι έλεγαν κάποτε οι πολιτικοί αντίπαλοι της Νέας Δημοκρατίας και αυτό πονά. Πονά διπλά διότι, όπως έγραψε και ένας φίλος, στις αναρτήσεις της Ομάδας Αλήθειας ακούνε τις δικές τους φωνές. Αυτή η Ομάδα είναι ο καθρέφτης τους. Δεν υπάρχουν ψευδή σχόλια, δεν υπάρχουν διαψεύσεις. Πώς να διαψεύσεις τα δικά σου λόγια!ε την παρουσία της στο Διαδίκτυο, η Ομάδα Αλήθειας έσπασε την κυριαρχία της Αριστεράς σε αυτό. Έδωσε μάχες και κέρδιζε συνεχώς έδαφος σε ένα εχθρικό περιβάλλον. 

Έτσι, συσπείρωσε έναν κόσμο ο οποίος έψαχνε να βρει στηρίγματα και πολιτικές αναφορές. Αυτά τα παιδιά αναπτέρωσαν το ηθικό ανθρώπων που αναρωτιούνταν: «Καλά, πού είναι οι δικοί μας;»Πρόσφερε επιχειρήματα σε χιλιάδες Νεοδημοκράτες στις μάχες του Διαδικτύου και των παραδοσιακών καφενείων. Και αυτά τα επιχειρήματα ήταν ακλόνητα, διότι «αυτά τα έλεγε ο δικός σου πριν μερικά χρόνια. Σήμερα λέει άλλα». Η «τάπα» ήταν θεαματική».

                                                                           (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)

«Πέρα από την πλάκα. Οι παρενέργειες από την υιοθέτηση των θεωριών συνωμοσίας είναι πάμπολλες κι εν μέρει ακόμη αχαρτογράφητες –θα μπορούσαμε όμως χοντρικά να τις χωρίσουμε σε δύο κατηγορίες. Ο εξωφρενικός/φαιδρός/ανόητος χαρακτήρας των περισσότερων από δαύτες μπορεί εύκολα να σε οδηγήσει στο εξίσου επικίνδυνο συμπέρασμα ότι δεν υφίστανται καθόλου συνωμοσίες και να τριγυρνάς στο σκοτεινό δάσος σφυρίζοντας ανέμελα σαν την Κοκκινοσκουφίτσα. 

Από την άλλη μεριά, το να ενστερνίζεσαι άκριτα κάθε μαλακία που σου σερβίρουν υποθάλπει μια πνευματική οκνηρία κι έναν φαταλισμό που σε στέλνουν πάλι ντουγρού στα δόντια του Κακού Λύκου. Μιμήσου τους Εγκυκλοπαιδιστές. Ερεύνα».

                                                                     (Π. Τατσόπουλος -  "Τα Νέα" )

«Η κατάθεση του τουρκικού χάρτη στην UNESCO δεν είναι απλώς μια αντανακλαστική αντίδραση στον ελληνικό Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Ούτε πρόκειται για απλό τουρκικό μαξιμαλισμό προς «εσωτερική κατανάλωση». Είναι η καταγραφή των τουρκικών θέσεων όπως αυτές κλιμακώνονται συντεταγμένα. Η Αθήνα έχει συγκεκριμένες απαντήσεις. Επιλέγει, όμως, να μην τις προτάξει τώρα».

                                                                  (Π.Ι. Τζανετάκος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)