Απόψεις...

  

Η Αντεισαγγελέας Ρόδου αποδομεί, ένα προς ένα, τα επιχειρήματα περί αδυναμίας καταβολής εγγυήσεων – 30.000 ευρώ για τον 56χρονο και 60.000 ευρώ για τη 48χρονη – αποκαλύπτοντας πλήρη εικόνα της οικονομικής και περιουσιακής τους κατάστασης, όπως προκύπτει από επίσημα έγγραφα, φορολογικά δεδομένα και ελέγχους τραπεζικών και ακίνητων στοιχείων.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της πρότασης, η προσφυγή του 56χρονου αναπληρωτή διευθυντή είναι απολύτως αβάσιμη. Ενώ επικαλείται δανειακές υποχρεώσεις και προβλήματα υγείας, αποκαλύπτεται πως: Είναι μέτοχος και διαχειρίστρια σε τεχνικές και ξενοδοχειακές επιχειρήσεις- Συμμετείχε ενεργά σε τροποποιήσεις αδειών για ξενοδοχείο της οικογένειάς της ακόμα και την επομένη της αποφυλάκισής της-  Κατέχει (ή συγκατέχει) τουλάχιστον 11 ακίνητα μεγάλης αντικειμενικής αξίας-  Είχε στην κατοχή της μετρητά 37.350 ευρώ, τα οποία αρχικά δεν δικαιολόγησε επαρκώς. 

Σύμφωνα με στοιχεία του ΓΕΜΗ και της ΔΟΥ Ρόδου, η 48χρονη έχει διατελέσει σύμβουλος και διαχειρίστρια στην ανώνυμη ξενοδοχειακή εταιρεία που εκμεταλλεύεται ξενοδοχείο στην περιοχή των Κολυμπίων.Μάλιστα, μόλις μία ημέρα μετά την αποφυλάκισή της και λίγες ημέρες πριν υποβάλει την προσχηματική της παραίτηση, ανήρτησε στο ΤΕΕ Δωδεκανήσου αναθεώρηση οικοδομικής άδειας για το ξενοδοχείο, υπογεγραμμένη από την ίδια.Στην απολογία της, προσκομίζει βεβαίωση του Μητρώου Πραγματικών Δικαιούχων, με την οποία αποδεικνύεται ότι διατηρεί ιδιότητα διευθύνουσας συμβούλου και κατέχει 828 μετοχές, συνολικής αξίας 216.016 ευρώ.

Αξιοσημείωτο είναι πως την 1η Απριλίου 2025, μία ημέρα πριν την προσφυγή της, αναρτήθηκε νέα εκπροσώπηση της εταιρείας με την αδελφή της στη θέση της διαχειρίστριας. Η χρονική συγκυρία και η σειρά ενεργειών υποδεικνύουν προσχηματικότητα και οργανωμένη προσπάθεια αποσύνδεσης από την επιχείρηση. 

Η οικονομική επιφάνεια της 48χρονης ενισχύεται ακόμη περισσότερο από τη συμμετοχή της ως μετόχου με ποσοστό και σε άλλη ξενοδοχειακή εταιρεία, το συνολικό μετοχικό κεφάλαιο της οποίας που ξεπερνά το 1,1 εκατομμύριο ευρώ.

Επτά βασικά πρόσωπα –μεταξύ αυτών πέντε υπάλληλοι της Υπηρεσίας Δόμησης Ρόδου και δύο ιδιώτες– φέρονται να συνέστησαν ή εντάχθηκαν σε δομή που εξέδιδε πλαστές ή παράτυπες οικοδομικές άδειες, διεκπεραίωνε υποθέσεις με αντάλλαγμα χρήματα και αλλοίωνε δημόσια έγγραφα. 

Στόχος: ο παράνομος πλουτισμός.Ο 56χρονος αναπληρωτής διευθυντής της Υπηρεσίας και η 48χρονη ιδιώτης πολιτικός μηχανικός παρουσιάζονται ως δύο βασικά γρανάζια της μηχανής. Και οι δύο υπερασπίστηκαν πως δεν υπήρξε εγκληματική οργάνωση».

                                                                                                   (msn.com)

«Οταν ο Ντόναλντ Τραμπ άρχισε να ρίχνει στην Ουκρανία την ευθύνη για την εισβολή της Ρωσίας, ο υπόλοιπος κόσμος έμεινε με ανοικτό το στόμα. Ηταν, πράγματι, τόσο παράλογο, να κατηγορείς τον αμυνόμενο, που στους περισσότερους φάνηκε εξωπραγματικό. Σήμερα, που συνεχίζει να το κάνει, ορισμένοι συνεχίζουν να εκπλήσσονται. 

«Κακώς μας προκαλούν έκπληξη όλα αυτά», γράφει ο Γιουβάλ Νόε Χαράρι, στους Financial Times. Στα μάτια του ισραηλινού ιστορικού και φιλοσόφου, το όραμα του Τραμπ για τον κόσμο είναι ξεκάθαρο. Οσο και τρομακτικό.   

Η δυσπιστία και το σοκ που νοιώθουμε κάθε φορά που ο Τραμπ επιτίθεται σε άλλον έναν πυλώνα της παγκόσμιας φιλελεύθερης τάξης –όταν, για παράδειγμα, υποστηρίζει τις διεκδικήσεις της Ρωσίας για ουκρανικά εδάφη, αναλογίζεται την αναγκαστική προσάρτηση της Γροιλανδίας ή εξαπολύει οικονομικό χάος με τις δασμολογικές ανακοινώσεις του– οφείλεται κυρίως σε μια δική μας αυταπάτη, εξηγεί ο Χαράρι. Διότι, στην πραγματικότητα, οι πολιτικές του Τραμπ είναι απόλυτα συνεπείς με το ξεκάθαρο όραμά του για τον κόσμο. Είναι ένα όραμα που έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με εκείνο που έχουμε ως φιλελεύθερος κόσμος. 

Και φτάνουμε στο όραμα του Τραμπ: σε αυτό ο κόσμος είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, στο οποίο κάθε συναλλαγή προϋποθέτει την ύπαρξη νικητή και ηττημένου. Η διακίνηση ιδεών, αγαθών και ανθρώπων είναι, επομένως, ύποπτη. «Ο ιδανικός κόσμος για τον Τραμπ είναι ένα μωσαϊκό από οχυρά· σε αυτόν, οι χώρες χωρίζονται από ψηλά οικονομικά, στρατιωτικά, πολιτιστικά και φυσικά τείχη. 

Οι δυνατότητες μιας αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας εξαφανίζονται, αλλά ο Τραμπ και οι ομοϊδεάτες του υποστηρίζουν ότι αυτός ο κόσμος θα προσφέρει στις χώρες περισσότερη σταθερότητα και ειρήνη», γράφει στους FT. Οταν ο Τραμπ κατηγόρησε την Ουκρανία για τη ρωσική εισβολή, κάποιοι υπέθεσαν ότι είχε παρασυρθεί από τη ρωσική προπαγάνδα. Υπάρχει όμως μια πιο απλή εξήγηση. 

Οπως εξηγεί ο Χαράρι, «σύμφωνα με την τραμπιανή κοσμοθεωρία, η δικαιοσύνη, η ηθική και το διεθνές δίκαιο δεν έχουν σημασία και το μόνο πράγμα που παίζει ρόλο στις διεθνείς σχέσεις είναι η ισχύς. Εφόσον η Ουκρανία είναι πιο αδύναμη από τη Ρωσία, θα έπρεπε να είχε παραδοθεί. Στον κόσμο κατά Τραμπ, ειρήνη σημαίνει παράδοση, και αφού η Ουκρανία αρνήθηκε να παραδοθεί, ο πόλεμος είναι δικό της λάθος». 

Στην ίδια λογική βασίζεται και το σχέδιο του Τραμπ για την προσάρτηση της Γροιλανδίας: εάν η αδύναμη Δανία αρνηθεί να παραχωρήσει τη Γροιλανδία στις πολύ ισχυρότερες ΗΠΑ και οι ΗΠΑ στη συνέχεια εισβάλουν και κατακτήσουν τη Γροιλανδία με τη βία, η Δανία θα φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την αιματοχυσία».

                                                                                       (Protagon Team)