Απόψεις...

 

«Φταίνε οι νεκροί Ουκρανοί. Ποιος τους είπε να πάνε και να πέσουνε πάνω στις σφαίρες; Και γιατί αντιστάθηκαν; Θα έπρεπε, κανονικά, να ραίνουν με ροδοπέταλα τους απελευθερωτές τους. Αλλά περισσότερο φταίνε οι ΗΠΑ. Πάντα φταίνε οι ΗΠΑ. Είναι η προσωποποίηση του κακού. Δεν ξέρω αν το ξέρετε, αλλά ο Βλαδίμηρος ο Πούτιν δεν πολεμάει μόνο τους Ναζί στην Ουκρανία. Πολεμάει και τον Αντίχριστο. Αντέχει, άραγε, τόση τρικυμία το κρανίο του ανθρώπου; 

Κρίνοντας από τα ποσοστά που συγκεντρώνει το ρωσικό κόμμα στην Ελλάδα, θα λέγαμε ότι το κρανίo του ανθρώπου αντέχει, τελικώς, τέτοιες μεγάλες τρικυμίες. Όχι, που είχατε απορίες για το πώς η χώρα αυτή έφτασε στη χρεοκοπία ή πώς ψήφισε τους τσιπροκαμμένος. Και να μην έχουμε την παραμικρή αμφιβολία για το τι ακόμη μπορούμε να δούμε στο μέλλον, αν οι περιστάσεις επιτρέψουν σε αυτό το ετερόκλητο πλήθος που ψήφισε «όχι» το 2015 να πάρει στο μέλλον τις τύχες του Έθνους στα χέρια του…

Η Ελλάδα κινδυνεύει. Δεν είναι μία μικρή μειοψηφία αυτοί που στηρίζουν σήμερα για τον έναν ή τον άλλον λόγο τον Βλαδίμηρο. Αν το ρωσικό κόμμα κατέβαινε στις εκλογές θα έβγαζε αυτοδύναμη κυβέρνηση. Πώς μπορεί άραγε μία χώρα να πάει μπροστά όταν ένα μεγάλο μέρος του λαού της πιστεύει σε έναν κοινό δικτάτορα; Όταν είναι εξαιρετικά δημοφιλείς διάφορες ψεκασμένες θεωρίες;»

                                                                             (Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)

«Πριν λίγες μέρες και ενώ έβρεχε βόμβες στην Ουκρανία, την Τετάρτη 16 Μαρτίου, πραγματοποιείται στη Μυτιλήνη μεγάλη συναυλία συμπαράστασης για τους Αμίρ και Ακίφ, πρόσφυγες από το Αφγανιστάν που έχουν καταδικαστεί σε 50 χρόνια φυλακής o καθένας, με την κατηγορία του διακινητή, ενώ δεν είναι, ισχυρίζονται οι καλλιτέχνες που εδώ δεν διστάζουν να πάρουν καθαρά θέση.. 

Γιατί όταν δεν μπορείς να καταλάβεις τι εστί Πούτιν, τι είναι μια στρατιωτική εισβολή, ποιος είναι ο θύτης και ποιος το θύμα, τότε γιατί να σε πάρω στα σοβαρά όταν μου λες για την αθωότητα του Αμίρ και του Ακίφ ή για οποιοδήποτε άλλο θέμα που ξεφεύγει από τον χώρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας; Προφανώς θα σε αγνοήσω, θυμίζοντάς σου την Ουκρανία που δεν τολμάς καν να κατονομάσεις και αυτό είναι μια κατάκτηση νομίζω».

                                                                               (Στ.Καλύβας- f/B)

 «Ο Γιώργος Τράγκας, κληροδότησε σε όλους εμάς και ένα ερώτημα: από πού βγήκαν αυτά τα λεφτά; Διότι εδώ δεν μιλάμε για την περιουσία ενός επιτυχημένου, είναι η αλήθεια, δημοσιογράφου. Δεν πιάνουμε μολύβι και τεφτέρι για να υπολογίσουμε πόσα μπορεί να έβγαλε ο πιο πετυχημένος παραγωγός στην ιστορία του ελληνικού ραδιοφώνου και ένας επιχειρηματίας των media. Εδώ μιλάμε για περιουσία μεγιστάνα. 

Ναι, βέβαια, δούλεψε σκληρά, καμία αντίρρηση. Βρέθηκε από παιδί στο πεζοδρόμιο της βιοπάλης, τα έχει διηγηθεί και ο ίδιος με δάκρυα στα μάτια. Μόνο που διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη και στο Βέγκας δεν βγαίνει από το ραδιόφωνο. Ούτε βίλα στη Μύκονο -ενδεχομένως να βγαίνει ένα WC. Και όσο και αν σε πληρώσει η τηλεόραση, τόσα ακίνητα στη νότια Γαλλία δεν αγοράζονται ούτε σε πλειστηριασμό την εποχή που έμεινε ταπί ο Μπερνάρντ Ταπί. 

Είναι απλό και συνάμα πολυδιάστατο ερώτημα το οποίο καλούνται να απαντήσουν οι αρμόδιες αρχές: από πού έβγαλε τόσα λεφτά ο Γιώργος Τράγκας; Πώς χτίστηκε όλη αυτή η αμύθητη περιουσία; Το μέγεθος της ευλόγως δημιουργεί ερωτήματα, όχι απαραιτήτως για ενδεχόμενες σκιές, αλλά για τη μορφολογία μίας πετυχημένης επαγγελματικής διαδρομής, την οποία αξίζει να χαρτογραφήσουμε ως το απόλυτο success story».

                                                                      (Κ.Γιαννακίδης- protagon.gr)

«Kατεβαίνει μισό ευρώ η τιμή του ψωμιού, πέφτει μισή μονάδα η ΝΔ στις δημοσκοπήσεις. Θέλει δέκα ευρώ παραπάνω για να γεμίσει το ρεζερβουάρ, απομακρύνεται η ΝΔ δυο μονάδες από το όριο της αυτοδυναμίας. Ο ένας πολιτικός πόλος πέφτει και απομακρύνεται, ο άλλος πόλος ούτε ανεβαίνει ούτε πλησιάζει, ιδού μια χαριτωμένη απεικόνιση της πολιτικής μας ζωής. Εδώ ο ποιητής σηκώνει τα χέρια, το ίδιο και ο αναλυτής».

                                                                        (Δ.Καμπουράκης- liberal.gr)