Απόψεις...

 

 «Όσο οι φονιάδες των λαών Αμερικάνοι εξοπλίζονταν με πυρηνικά όπλα, τα πυρηνικά ήταν κακά (και ας μην ήταν μόνες οι ΗΠΑ στην κούρσα). Τώρα που οι καλοί Ρώσοι απειλούν να χρησιμοποιήσουν τα πυρηνικά που απέκτησαν παράλληλα με τους Αμερικάνους, δεν τρέχει τίποτα. Στόμα καλλιτεχνικό ή πνευματικό δεν ανοίγει. Είναι, άλλωστε, εκπαιδευμένοι από το Τσέρνομπιλ…

Ούτε το πυρηνικό ατύχημα είχε κάνει τότε την Αριστερά να εκμανεί και να φωνάξει. Επομένως, ουδείς περίμενε να καταδικάσουν τους εξοπλισμούς της Σοβιετικής Ένωσης. Τώρα όμως, με την ΕΣΣΔ διαλυμένη και τους «πατερούληδες» νεκρούς; Ε, λοιπόν, ούτε τώρα. Από τη στιγμή που ο Μεντβέντεφ είπε ότι η Ρωσία μπορεί να χρησιμοποιήσει πυρηνικά σε μια χώρα με συμβατικά όπλα, έπεσε βουβαμάρα πλήρης. 

Ξαφνικά, οι λαλίστατοι καλλιτέχνες και πνευματικοί άνθρωποι που τοποθετούνται δημοσίως υπέρ της ειρήνης, η οποία είναι «η απάντηση σε κάθε ερώτηση», έπαθαν μια αφωνία, μια ησυχία, μια «άκρα του τάφου σιωπή». Ούτε ένας δεν είχε την παρρησία να βγει και να φωνάξει, με την ισχυρή φωνή που έχουν οι καλλιτέχνες «Κάτω τα χέρια από τα πυρηνικά»; Δεν βγήκε. Κατόπιν όλων αυτών, αναμένεται με αγωνία η συναυλία στα Προπύλαια. Έτσι, για να δούμε πού θα το φτάσουν. Αν μέχρι τέλους θα παραμείνουν βουβοί (δειλοί) και άβουλοι, και, τελικά, μοιραίοι για την Ελλάδα».

                                                                     (Αγγ.Κώττη-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Αυτό που προσπαθούμε να πούμε είναι ότι η Τουρκία έχει ισχυροποιηθεί τα τελευταία χρόνια. Έγιναν στην χώρα μεγάλες επενδύσεις, κτίστηκε μία νέα τάξη ισχυρών επιχειρηματιών. Στην Ελλάδα ακολουθούμε την εντελώς ανάποδη πορεία! Ξεκινήσαμε από μία πολύ καλύτερη αφετηρία, οπλιστήκαμε και με το υπερόπλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αντί να γίνουμε ο αναμφισβήτητος ηγέτης της περιοχής σερνόμαστε στον πάτο εδώ και είκοσι χρόνια. 

Το κακό είναι ότι η χρεοκοπία δεν φαίνεται να μας έχει γίνει μάθημα. Ούτε και είδαμε κάποια αφύπνιση των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας. Κανένα σχέδιο, κανένας εθνικός στόχος. Το μόνο δόγμα που εξακολουθεί να κυριαρχεί στην χώρα είναι «ο σώζων ευατόν σωθείτο».Έχουν γίνει προσπάθειες να αλλάξει αυτή η κατάσταση και κυρίως από τη σημερινή κυβέρνηση. Φαίνεται, όμως, ότι το πρόβλημα είναι πιο βαθύ απ’ ότι πίστευαν μέχρι σήμερα και οι πλέον απαισιόδοξοι. Δεν είναι μόνο πολιτικό ή οικονομικό. Είναι πρόβλημα ταυτότητας και πολιτισμού. 

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Ελλάδα είχε από τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεμβολίαστων στην Ευρώπη και ότι σε αυτή την υπέροχη χώρα του ευρωπαϊκού νότου συναντά κανείς τους περισσότερους συμμάχους του πουτινισμού σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Επιμένουμε να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τους παραμορφωτικούς μας φακούς και ως συνήθως ξυπνάμε κάθε φορά σε έναν κόσμο που η θέση μας είναι δυσχερέστερη από την προηγούμενη φορά».

                                                                               (Θ.Mαυρίδης-liberal.gr)