Δε φτάνει που χρησιμοποιούν σημεία δίπλα στη λίμνη -που θα έπρεπε να είναι
ιδιαίτερης προστασίας- για να «βγάλουν τα μάτια» τους για να το πούμε λαϊκά,
πετάνε και όλα τα «αναλώσιμα» από το παράθυρο, αποδεικνύοντας για μια ακόμη
φορά τον πρωτογονισμό τους. Κι εκεί που θα έπρεπε να είναι χώρος κλειστός για
αυτοκίνητα, δίπλα στις μικρές λίμνες της Παμβώτιδας γίνεται «μπάτε σκύλοι». Έτσι,
το όμορφο παραλίμνιο τοπίο που θα έπρεπε να αναδειχτεί, αφήνεται να δυσφημείται με τα σκουπίδια... του
«πολιτισμού» μας.
Στο
δε πεζοδρόμιο με χαλίκι που ενώνει την ακτή Μιαούλη με τον πεζόδρομο προς Ανατολή δεν θα έπρεπε ήδη να έχει γίνει
πλακόστρωση; (Ας δουν οι τοπικοί μας άρχοντες πώς η Ηγουμενίτσα ένωσε την πόλη
με το Δρέπανο με έναν υπέροχο
πεζόδρομο-ποδηλατόδρομο). Ο φορέας της λίμνης δεν θα έπρεπε να έχει
ατζέντα γι' αυτά τα θέματα; Δεν θα
έπρεπε, ας πούμε, ακόμη και τα καλάμια που αποκόπτονται -μια στις τόσες- να
περισυλλέγονται κιόλας, αντί να παραμένουν χύμα στη λίμνη, κινούμενα ανάλογα με τις διαθέσεις του αέρα;
Το δε νησί μπροστά στο DULAC παραμένει κι
αυτό -εν πολλοίς- στη θέση του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου