«Είναι γεγονός, ότι η Δύση πιάστηκε στα πράσα. Είχε αγνοήσει για καιρό, όχι μόνο την οικονομική θωράκιση που προετοίμαζε εδώ και πέντε χρόνια το Κρεμλίνο και είχε υποτιμήσει τη βαρύτητα της ανάπτυξης των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων πέριξ των συνόρων της Ουκρανίας, που δεν συντελέστηκε μέσα σε ένα βράδυ, αλλά σε χρονικό διάστημα αρκετών μηνών.
Είναι επίσης γεγονός ότι τα αυταρχικά καθεστώτα τύπου Πούτιν, που ουσιαστικά εκφράζουν τη «αρχή του ενός ανδρός», έχουν ένα ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι στις δημοκρατίες. Λαμβάνουν ταχύτατες αποφάσεις, που δεν είναι αποτέλεσμα ζυμώσεων, συζητήσεων, ενστάσεων, συμβιβασμών, αλλά διαταγών και μόνο. Και το κυριότερο είναι, ότι δεν εκφράζονται αντίθετες απόψεις, ούτε υπόκεινται οι αποφάσεις σε κριτική, σε απολογισμό ή λογοδοσία. Και αυτό ισχύει, διότι στις ρωσικές φυλακές φιλοξενούνται όλοι όσοι τόλμησαν να σηκώσουν το ανάστημα τους στο καθεστώς του Κρεμλίνου.
Είναι επίσης γεγονός, ότι το δημοκρατικό σύστημα της Δύσης είναι πιο αργό και πιο πολύπλοκο στη λήψη των αποφάσεων του. Υπάρχει ελευθερία έκφρασης, υπάρχουν ισορροπίες, υπάρχουν θεσμοί, μηχανισμοί ελέγχου και διαδικασίες. Η τήρηση τους, είναι χρονοβόρα, ωστόσο οι αποφάσεις που λαμβάνονται είναι πιο ουσιαστικές και σημαντικές από τις αποφάσεις του ενός ανδρός. Και διαρκούν περισσότερο, διότι ακριβώς έχουν αναλύσει πολύ καλά το παρελθόν και εποπτεύουν καλύτερα το μέλλον.
Ας μην απαξιώνουμε λοιπόν τη δημοκρατική Δύση. Παρουσιάζει αστοχίες, δυσλειτουργίες, εσωστρέφεια, αδυναμίες και κάνει λάθη. Ωστόσο, διαθέτει μια διάρκεια, μια δυναμική, μια αποτελεσματικότητα και μια συμπάγεια (με τη μαθηματική έννοια του όρου) που ξεπερνάει τα όρια μέσα στα οποία μπορεί να κινηθεί ο ολοκληρωτισμός.
Σήμερα
στην Ουκρανία, οι κάτοικοι της δίνουν τη μάχη για την πατρίδα τους, για την
ελευθερία και τη δημοκρατία.
(Απόσπασμα άρθρου του Κ. Χαροκόπου από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου