Απόψεις...

 

«Η δολοφονική λύσσα του χουλιγκανισμού, η πολακική εκδοχή του τραμπουκισμού, η μικροπολιτική υπόθαλψη των ακροτήτων, οι υπηρεσιακές μαύρες τρύπες στο δέσιμο κατηγοριών, το κουβάρι της ατελέσφορης επιτελικής διαχείρισης κρίσεων, η εξουθενωτική ανισορροπία εσόδων και πάγιων υποχρεώσεων των νοικοκυριών, οι ακατέβατοι σκληροί δείκτες μιας πανδημίας με άγνωστο ακόμη τέλος… 

Παλιά και νεότερα σαράκια ροκανίζουν έναν καμβά που αλλάζει με τη ραγδαία συσσώρευση ανανεούμενης γνώσης. Παλιοί και νεότεροι ιοί λαθροβιούν σε ένα κοινωνικό σώμα που παλινδρομεί μέσα στη σκόνη από τα γυρίσματα των καιρών. Οι παθογένειες, και στην κορυφή και στη βάση, επιζούν χαμαιλεοντικά αναπροσαρμοζόμενες στις νέες συνθήκες. Το μίσος, η βαρβαρότητα, το ψέμα ρέουν και άμεσα και διαδικτυακά – «είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο» έγραφε ο Μπρεχτ».

                                                                (Τ.Καραϊσκάκη-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) 

«Μέσα στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ οι μεγάλες τάσεις είναι δύο: Αυτοί που προέρχονται από την πάλαι ποτέ ανανεωτική Αριστερά και αυτοί που προέρχονται από το ΚΚΕ. Αυτές οι δύο γραμμές, με βαθιές τις ιστορικές ρίζες τους, συγχρωτίστηκαν και συλλειτούργησαν λόγω της παρουσίας του Αλ. Τσίπρα και λόγω της εξουσίας. Είναι απολύτως φυσιολογικό τώρα που και ο Αλ. Τσίπρας έχει χάσει σημαντικό μέρος του κύρους του, αλλά και η προοπτική επανόδου στην εξουσία απομακρύνεται, να αναφανούν και πάλι οι παλιές διαχωριστικές γραμμές, που ουσιαστικά αναφέρονται στη διάσπαση του 1968. 

Ποιο ΠΑΣΟΚ έχει ως πρότυπο και θέλει να αντιγράψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως το ΠΑΣΟΚ του ΑΣΕΠ; Οχι! Μήπως το ΠΑΣΟΚ της Διαύγειας; Οχι, βέβαια! Μήπως το ΠΑΣΟΚ του Open Gov; Ούτε κατά διάνοια! Το ΠΑΣΟΚ που θαυμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και ονειρεύεται να μιμηθεί είναι το ΠΑΣΟΚ των πρασινοφρουρών… »

                                                                   (Σ.Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Στα δικά μου μάτια όλο αυτό που συμβαίνει από τη στιγμή που δολοφονήθηκε ο Άλκης μέχρι σήμερα αποτελεί την μεγαλύτερη απόδειξη ότι το ελληνικό κράτος έχει αφήσει ελεύθερο το παρακράτος να παίζει μπάλα και σήμερα δεν κάνει τίποτα παραπάνω από αυτό που έκανε και χθες: προσπαθεί να δημιουργήσει στους πολίτες την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει και λειτουργεί και μάλιστα ότι έχει πραγματική διάθεση να πατάξει τη βία και την διαφθορά. 

Και θα συνεχίσει να το κάνει με την χθεσινή νοοτροπία του: δηλαδή θα παριστάνει ότι λειτουργεί μέχρι να ξεχαστεί η δολοφονία, να βγει από τα δελτία ειδήσεων, να σβήσει στη μνήμη μας.Όλο αυτό δεν με ξενίζει, διότι συνέβαινε και “χθες”, δηλαδή καθόλη τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου της ζωής μας».

                                                                           (Β. Σαμπράκος-gazetta.gr)