Απόψεις...

 

 «Να ρωτήσετε έναν επιχειρηματία αν μπορεί να υπάρχει εταιρεία που δεν υποβάλλει φορολογικές δηλώσεις συστηματικά. Θα σας κοιτάξει περίεργα και δεν θα καταδεχθεί καν να σας απαντήσει. Μπορείτε επίσης να ρωτήσετε έναν μέσο πολίτη, αυτόν που διαθέτει κοινό νου, αν είναι φυσιολογικό μια χρεοκοπημένη επιχείρηση να μοιράζει επιδόματα και πριμ. Θα σας κοιτάξει απορημένος: «πριμ για τις ζημίες;» και θα μείνει έκπληκτος αν του πείτε πως υπάρχουν μισθοί που ξεπερνούν τις 70.000 ευρώ το χρόνο. Με αυτό το τελευταίο είμαι σίγουρος πως θα εξοργισθεί κιόλας. 

Στη ΛΑΡΚΟ καθρεφτίζεται η κακοδαιμονία της Μεταπολίτευσης, καθώς οτιδήποτε με δημόσιο χαρακτήρα ήταν εξ ορισμού καλό και οτιδήποτε που ανήκε στη σφαίρα του ιδιωτικού τομέα δαιμονοποιούνταν. Το δε κέρδος, επί πολλές δεκαετίες, εθεωρείτο ως αναγκαίο κακό και παρέπεμπε στο στυγνό καπιταλιστή ιδιώτη. 

Όλα αυτά έχουν ειπωθεί τόσες φορές, ώστε έχουν καταντήσει κουραστικά εν έτει 2022. Το 2015 τα οποιαδήποτε σχέδια υπήρχαν για ιδιωτικοποίηση της εταιρείας πάγωσαν, καθώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ δεν επιθυμούσε να αλλάξει ο δημόσιος χαρακτήρας της. Καλύτερα μια ΛΑΡΚΟ δημόσια και ζημιογόνα, παρά ιδιωτική και κερδοφόρα. 

Σε μια σοβαρή χώρα, μια εταιρεία που είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός σιδηρονικελίου στην Ευρώπη θα ήταν μια από τις ατμομηχανές της οικονομίας της».

                                                                           (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)

 «Ο αποπεμφθείς υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης δεν έκανε κάτι κακό: αναπόλησε το γαλάζιο αντίστοιχο τού «ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια». Ομως άθελά του έθιξε ένα ταμπού της ΝΔ: τα πεπραγμένα της πενταετίας Καραμανλή, για τα οποία, ακόμα και τώρα, κανείς δεν επιτρέπεται να συζητά, ούτε καν σε επίπεδο ενός κομματικού ΚΨΜ στη Σπάρτη… »

                                                                  (Π.Παπαδόπουλος- prοtagon.gr)